<ul> <li> <div align="justify"><font size="2">عادل فردوسی پور که با هیچ رسانه ای گفت و گو نمی کرد در یکی از معدود گفت و گوهای رسانه ای این چند سال با نشریه سروش نوروزی مصاحبه کرده و در زمینه کار خودش جملاتی را به زبان آورده است.البته مشخص است که این گفت و گو دستوری از نایحه بالا بوده است و بخش فارسی سایت گل و روزنامه روزگار به این دلیل گفت و گو را منتشر کرده که عادل کمتر تن به مصاحبه داده و حرفهایی که از او منتشر می شود غالبا در گفت و گوهای عادی روزانه و کوتاه به زبان آمده است. خواندن این مصاحبه در شرایطی که وی مشغول ادامه چالش با دیگرانی است که مشی او را نمی پسندند، جذاب خواهد بود. <br> <br> <strong>پیش از اینکه در مورد برترین های صدا و سیما حرف بزنیم، بگویید چرا مدت زیادی است که از گفت و گو و مصاحبه و حضور در رسانه ها گریزان هستید؟ <br> <br> </strong>من در این سال ها بنا به دلایل متعددی خیلی دوست ندارم با رسانه ای مصاحبه کنم و سعی ام بر این است تا حد امکان دیدگاه ها و نظراتم را در خلال برنامه «نود» در اختیار طرفدارانم قرار دهم. همانطوری هم که شما مستحضر هستید من حتی با رسانه های مکتوب سازمان یعنی هفته نامه «سروش» و روزنامه «جام جم » هم مدت هاست مصاحبه نکرده ام، اصلا بحث این نیست که ممکن است مصاحبه ای بکنم و تنظیم آن مصاحبه دچار اشکال باشد. نه، گفت و گو نکرده ام برای اینکه صلاح نمی دانم که حرف هایم این طرف و آن طرف پخش بشود. فکر می کنم اگر صحبت هایم را کنترل و مدیریت کنم به نفع خودم خواهد بود. بارها راجع به برنامه «نود» و حواشی آن صحبت ها، نقدها و یادداشت هایی نوشته شده و فکر می کنم با گذشت سال ها از برنامه «نود»، دیگر خیلی برای مخاطب و خواننده شما هم جذابیت نداشته باشد که بخواهید در مورد مسائل برنامه «نود» گفت و گویی چالشی انجام دهید در ضمن در گذشته بارها این اتفاق افتاده که من دیدگاهم را به رسانه ای گفته ام اما یا همان خبرنگار و یا سایرین هزاران برداشت سوء از حرف هایم کرده اند که در واقع هیچ سنخیتی با اصل دیدگاهم نداشته است. از این رو فکر می کنم در بسیاری از مواقع پرهیز از مسائل حاشیه ای هم بهتر است، هم باعث سلب آرامشم نمی شود. <br> <br> <strong>در نظرسنجی برترین های صدا و سیما در سال 89 که هفته نامه «سروش» انجام داده، شما به عنوان برترین گزارشگر ورزشی سیما از سوی هنرمندان و منتقد ان انتخاب شده اید ، علاوه بر آن در همین نظرسنجی عنوان ستاره سال 89 را هم از آن خود کرده اید. برای عادل فردوسی که تاکنون کم مود تمجید و ستایش قرارنگرفته این برگزید شدن هنوز می تواند جذاب باشد؟ واقعا حس شما چیست؟ <br> <br> </strong>انتخاب من به عنوان بهترین گزارشگر ورزشی سیما در سال 89 از سوی هنرمندان و منتقدان باعث مباهات و خوشحالی بسیار زیاد است. وقتی مردم لطف می کنند و من را به عنوان گزارشگر خوب خود مورد لطف قرار می دهند ارزشمند است، حالا گذشته از لطف مردم، برخی افراد هنرمند، منتقد و در واقع نخبگان به من این رای را می دهند، خب بسیار ارزشمندتر است و این انتخاب واقعا باعث دلگرمی و تشویق بسیاری برایم می شود. <br> <br> <strong>با توجه به این شهرتی که دارید بازهم؟</strong> <br> <br> ببینید این یک حس طبیعی است، من وقتی که می بینم از سوی برخی افراد خاص جامعه عنوان برتر را گرفته ام از این به بعد با انگیزه و اشتیاق بیشتری به کارم ادامه می دهم، نه تنها از کارم خسته نمی شوم بلکه با افتخار و خوشحالی مضاعف آن را پی می گیرم. چرا که به قول شما، ما که سال هاست به شهرت رسیده ایم دیگر برایمان خیلی چیزها شاید تازگی نداشته باشد اما انتخاب ها و قرار گرفتن در فهرست بهترین ها از سوی افراد جامعه، هنرمندان، روزنامه نگاران و – من را سرافراز و خرسند می کند چرا که شغل ما درآمد چندان زیادی ندارد و همین تشویق ها و انتخاب هاست که ما را به کارمان علاقمندتر و انگیزه ما را بیشتر می کند. <br> <br> <strong>اما بسیاری از مخاطبان بر این باور هستند که شما چون تهیه کننده و مجری برنامه «نود» هستید، به طور حتم حقوق و مزایای بالایی دریافت می کنید. <br> <br> </strong>نه اصلا، ما واقعا به اندازه کار و زحمتی که داریم حقوق و مزایا دریافت نمی کنیم و دستمزد ما خیلی خنده دار است؛ نه تنها من سایر همکارانم هم همین طور. به همین خاطر عرض کردم که این اظهار لطف ها می تواند باعث دلگرمی و انگیزه ما در ادامه کارمان و ارتقای سطح کیفی برنامه «نود» و گزارشگری ام شود. <br> <br> <strong>ما در همین وی‍‌‍ژه نامه نوروزی با دوست و همکار چند ساله شما، مزدک میرزایی هم گفت و گو کردیم. از او پرسیدیم چرا همواره در نظرسنجی ها و به خصوص همین نظرسنجی «سروش» بعد از عادل فردوسی پور در مقام دوم قرار می گیرد، البته او در پاسخ به سوال ما جوابی داشت ، جواب شما چیست؟ <br> <br> </strong>خب در ابتدا حرف شما را تایید کنم که من و مزدک سال هاست که با هم دوست صمیمی و نزدیک هستیم. در عین حال ما هر دو گزارشگریم، بنابراین به نوعی رقیب کاری یکدیگر هم هستیم. البته بایستی بگویم که مزدک میرازیی گزارشگری بسیار کاربلد و حرفه ای است که من هم کارش را دوست دارم و هم نوع گزارشش را تایید می کنم. البته معتقدم این رقابت دوستانه و سالم هم به من و هم به مزدک کمک می کند که ما همواره به فکر ارتقا و رشد در کارمان باشیم؛ چه بسا اگر من و یا مزدک احساس کنیم که از یکدیگر فاصله زیادی داریم مطمئن باشید به سرعت عقبگرد می کنیم و در مورد عملکردمان تجدید نظر خواهیم کرد. من در این سال ها مزدک را به عنوان یک دوست و در کنارم داشته ام هم او را یک رقیب حرفه ای و بسیار جدی در کنارم حس کرده ام و اگر شما و سایر همکارانتان معتقدید که عادل فردوسی پور برترین گزارشگر سال 89 سیماست، بدون شک این رقابت سالم بین من و مزدک بی تاثیر نبوده است. <br> <br> <strong>با وجود اینکه این دوست شما همیشه از شما و برنامه تان تعریف می کند فکر نمی کنید اگر در سال های آغازین برنامه «نود» از مردک میرزایی و صدایش سه دقیقه بهره می بردید، حالا شاید برایش افت داشته باشد که در یک برنامه سه ساعته سه دقیقه از خودش هم نه. از صدایش استفاده شود؟ به هر حال او هم حالا یک گزارشگر بزرگ است. <br> <br> </strong>والله من همیشه به خود مزدک هم گفته ام و الان به شما هم می گویم که در بزرگ بودن مزدک میرزایی هم به لحاظ شخصیتی و هم کاری شکی نیست، اما او همواره به من لطف داشته و بدون تعارف عرض می کنم که حضور مزدک در برنامه «نود» و صرف کردن وقتش برای گزارش ها در برنامه واقعا باعث افتخار من است؛ ضمن اینکه او همکاری اش را در این سال ها بدون کوچک ترین چشم داشتی حفظ کرده و کمک های شایانی به من کرده است و به قول امیرقلعه نوعی، سرمربی تیم سپاهان اصفهان «ممنون دارش» هستم! همیشه از او تشکر کرده و می کنم و تلاش می کنم تا قدر این دوست و همکار گرامی را بدانم. <br> <br> <strong>این دوستی در کار گزارشگری چقدر پرسود بوده ؟ مثل دو رفیق اشکالات و بهتر است بگویم گاف های یکدیگر را به هم گوشزد می کنید؟ <br> <br> </strong>بله ما حتما با هم صحبت می کنیم، حتی اگر همدیگر را نبینیم از طریق پیام کوتاه در مورد اشتباه و یا گافی که داده ایم به هم تذکر می دهیم. به هر حال ممکن است گاهی اوقات من اشتباه کنم و گاهی اوقات هم او، اما تذکرهایمان به همدیگر هیچ کد اممان را ناراحت یا دلخور نمی کند؛ چون هر دوی ما همدیگر را به خوبی می شناسیم و می دانیم که نقد مغرضانه نیست. و خیلی هم به کارمان کمک می کند. <br> <br> <strong>در پایان سال 89هستیم و برنامه «نود» وارد سال دوازدهم می شود. امسال اگر بخواهید از یک بخش از برنامه تعریف کنید و بگویید این بخش را بیش از بقیه بخش ها دوست دارم کدام بخش را نام می برید؟ <br> <br> </strong>خیلی نمی توانم بگویم که این بخش یا آن بخش. چون این برنامه از خودم تهیه می کنم همه بخش هایش را بنا به دلایلی دوست دارم. اما اگر بخواهیم یک بخش را به طور خاص دوست داشته باشم بخش «نود درجه» است که خب فکر می کنم علاوه بر من مخاطبان بسیاری هم دارد. <br> <br> <strong>گویا متن های بخش «نود درجه» را خودتان می نویسید. <br> <br> </strong>بله، خودم و دو، سه نفر دیگر از عوامل گروه برای نوشتن این بخش با هم چند ساعتی همفکری می کنیم و بعد آن را می نویسیم. <br> <br> <strong>عادل فردوسی پور طی سال هایی که در تلویزیون کار کرده، حالا از اجرا و کارشناسی گرفته تا گزارشگری آیا از عملکردش راضی هست؟ آیا می تواند با قاطعیت از خودش دفاع کند؟ <br> <br> </strong>من خودم کاملا از عملکردم راضی نیستم در عین حال خیلی هم ناراضی نیستم. <br> <br> <strong>شما با این همه طرفدار و مخاطب کاملا راضی نیستید، پس بقیه چه بگویند؟ <br> <br> </strong>چون همیشه جا برای بهتر شدن و پیشرفت کردن هست و معتقدم هر گاه فردی فکر کند که در جایگاه بهترین فرد در هر رشته و صنفی قرار گرفته آن نقطه، نقطه نابودی اش خواهد بود. من هم الان فقط می توانم هشتاد درصد از کارم دفاع کنم و امیدوارم بتوانم با تلاش بیشتر این درصد را بالاتر ببرم <br> </font></div> </li></ul>