امیر قلعه نویى و مجتبى جبارى هر کدام داراى خصوصیات اخلاقى ویژه اى هستند که آنها را از اطرافیانشان متمایز مى کند. در مورد قلعه نویى بسیار نوشته و گفته شده اما خبرنگاران به مجتبى جبارى کمتر پرداخته اند. بازیکنى که بر خلاف بسیارى دیگر از هم شغلانش اهل مطالعه است. کتاب مى خواند، مى نویسد، اطلاعات عمومى بالایى دارد و مى توان از او به عنوان یک فوتبالیست فرهنگى نام برد. همین اهل مطالعه و تفکر بودن باعث شده او شخصیتى آرام و سازگار و صد البته با هوش داشته باشد. شک نداریم اگر مجتبى جبارى از لحاظ سطح فنى همین که الان هست نبود باید خیلى زودتر از اینها از استقلال مى رفت زیرا طى چند سال اخیر همیشه قراردادش را در روز پایانى نقل و انتقالات و با حرف و حدیث هاى بسیار ثبت کرده است و البته مبلغى که یک سر و گردن از سایر آبى پوشان بالاتر است. امسال هم فتح الله زاده دردسر بسیارى براى تمدید قرارداد هافبک ملى پوش خود متحمل شد و سرانجام با مبلغى بالاى ۳۰۰ میلیون تومان توانست او را پاى میز امضاى قرارداد بکشاند. مجتبى جبارى طى سال هاى اخیر همواره از تأثیرگذارترین بازیکنان استقلال بوده و در بازى هاى جام حذفى فصل گذشته نیز دیدیم که جبارى به دلیل انجام خطا روى ابراهیم تقى پور با محرومیت رو به رو شد اما مدیرعامل وقت باشگاه از همه نفوذ و اعتبارش براى رفع محرومیت ستاره آبى پوشان بهره جست که سرانجام هم موفق شد. اگر جبارى بهترین و مؤثرترین بازیکن تیمش نبود شک نکنید که امیر قلعه نویى یک لحظه هم با او کنار نمى آمد زیرا امیر مربى نیست که مقابل بازیکنانش نرمش داشته باشد و با هر نوع رفتار آنها کنار بیاید. براى مثال مى توانید وضعیت بازیکنانى مثل مهدى هاشمى نسب، هادى طباطبایى، ستار همدانى، احمد مؤمن زاده، محمد نوازى، علیرضا نیکبخت و ... را در ذهنتان مرور کنید.
جبارى درتمرینات آماده سازى استقلال در اردوى ترکیه حضور نداشت و با خیال آسوده در تهران ماند و به تمرینات بدنسازى اختصاصى خودش پرداخت که باز امیر قلعه نویى حرفى نزد. نقد نشدن چک ۱۰۰ میلیونى و غیبت 2 روزه در تمرینات استقلال اگر از سوى هر بازیکن دیگرى اتفاق مى افتاد یقین داریم که حداقل تا یک هفته در تیم قلعه نویى جایى نداشت اما شماره ۸ خیلى راحت به جمع آبى پوشان بازگشت. میثم منیعى به دلیل درگیرى لفظى مختصر با یکى از نزدیکان قلعه نویى در چند مسابقه فرصتى براى حضور در زمین پیدا نکرد اما حد و مرز جبارى با سایرین تفاوتى بسیار دارد. شاید امیر قلعه نویى نتواند این بازیکن را روى نیمکت بنشاند و مثل بقیه با او رفتار کند اما در رفتارش دلخورى و ناراحتى از او کاملاً مشخص است. سرمربى استقلال این قدر باهوش هست که بداند در این شرایط نمى تواند با جبارى در بیفتد زیرا تیمش در آستانه دربى شرایط بسیار خطرناکى دارد و باید به هر قیمتى شده هر مسأله اى را بپذیرد تا استقلال در آرامش باشد و بدون حاشیه و سر و صدا به مصاف دربى برود. در واقع دلیل سکوت امیر قلعه نویى چیزى جز حفظ آرامش تیمش نیست. رفتن جبارى مساوى است با از بین رفتن حدود ۲۰ درصد قدرت تیمى استقلال و به وجود آمدن حاشیه و سر و صداى بسیار. سرمربى وهافبک استقلال روابط خوب و مسالمت آمیزى با یکدیگر ندارند اما مصلحت دو طرفه باعث شده این دو با یکدیگر کنار بیایند. طى چند سال اخیر هیچ بازیکنى نتوانسته بود تا این حد براى قلعه نویى دردسر درست کند اما باز هم در امان باشد. جبارى به لطف توانایى هاى فنى بالایى که دارد از این شانس برخوردار است تا هر وقت دلش خواست سر وصدا به راه بیندازد اما خطرى او را تهدید نکند. آتش زیر خاکستر میان این دو دوباره در حال شعله ور شدن است و اگر شرایط همین طور پیش برود بعید است فصل آینده نیز آنها را کنار هم ببینیم. به همین خاطر بود که قلعه نویى در فصل نقل و انتقالات به دنبال محمد نورى مى گشت. نورى عضو صباباترى بود. قلعه نویى مى خواست به هر قیمتى رضایتنامه نورى را بگیرد و او را جایگزین جبارى کند تا انتقام سختى از جبارى گرفته باشد اما نورى سرباز بود تا تیر قلعه نویى به سنگ بخورد. سال بعد شاید نورى با پیراهن استقلال نقش جبارى را براى قلعه نویى بازى کند. نورى توانایى هاى بالاترى نسبت به جبارى دارد و در ضمن اهل حاشیه هم نیست. باید منتظر آینده ماند و دید که چگونه سرنوشت را مى نویسد.