استقلال در شرایطی هفته دوم لیگ برتر مقابل فولاد قرار گرفت که هنوز بیشتر بازیکنان این تیم به دلیل اینکه دیر به این تیم پیوسته بودند، آمادگی لازم برای رویارویی با حریفان را نداشتند. این بازی که در ورزشگاه آزادی برگزار میشد با نتیجه 2- یک به نفع میهمان تمام شد تا آبیپوشان تهرانی اولین شکست لیگ را مزه کنند اما هیچ کس فکرش را نمیکرد که استقلال سه امتیاز دیگر را به خاطر این باخت از دست بدهد. هفته به هفته بازیها برگزار شد تا استقلال در شرایط بهتری قرار گیرد و با شکست حریفان، خود را تا رده دوم جدول بالا بکشد؛ ردهای که اوایل فصل هیچ کس فکرش را نمیکرد. هفته نوزدهم از راه رسید و نوبت به حریفی رسید که اولین شکست را به آبیپوشان تحمیل کرده بود. صحبتها و مصاحبهها بر سر جبران شکست خانگی بود و فضا، فضایی احساسی.
در این فضای احساسی استقلال چند بازیکن تاثیرگذار را در اختیار نداشت با اینحال تیمی نبود که خیلی زود تسلیم حریف شود تا جایی که مظلومی قبل از رویارویی دوم خود با فولاد خوزستان گفته بود؛ «با همین لشکر مصدومان و محرومان، فولاد را در خانهاش شکست میدهیم» و بردهای هفتههای قبل از این بازی هم همین را نشان میداد و حداقل انتظاری که از آبیپوشان میرفت، تساوی در این بازی بود چرا که حریف هفته دوم استقلال میانههای جدول حضور داشت و چند بازی را به حریفان خود واگذار کرده بود که این موضوع هم به امیدواریهای بازیکنان استقلال و هواداران این تیم برای جبران شکست قبلی میافزود. در کل قبل از رویارویی دو تیم فضای حاکم بر اردوگاه استقلال فضای برد و جبران مافات بود و با همین هدف آبیپوشان راهی خوزستان شدند. بازی آغاز شد و استقلالیها بازی منطقی و خوبی را شروع کردند. 15 دقیقه اول، بازی واقعی بازیکنان استقلال را شاهد بودیم تا اتفاقی در محوطه جریمه استقلال رخ داد؛ اتفاقی که تمام رشتههای آبیپوشان را پنبه کرد؛ یک پنالتی به سود فولاد گرفته شد تا دروازه آبیپوشان خیلی زود باز شود. فارغ از درستی یا نادرستی پنالتی گرفته شده، این گل، در اصل چهار گل زده محسوب میشد چرا که بازیکنان استقلال که همه چیز را از دست رفته میدیدند، بی محابا و بدون توجه به مهاجمان تند و تیز حریف، جلو کشیدند و رو به بازی احساسی آوردند، اینقدر آبیپوشان تحت تاثیر فرضیه باخت مقابل فولاد بودند که یادشان رفت نوروزی 10 گل به حریفان زده و آرش افشین مهاجم ملیپوش فولاد از هر فرصت نصفه و نیمهای، گلی برای تیمش به ثمر میرساند و بعضی حریفان را با چهار گل بدرقه میکند. مدافعان استقلال بعد از دریافت گل، ناخودآگاه خود را بیشتر لحظههای بازی جلوتر از خط نیمه زمین یافتند و تا به خود بیایند نوروزی و افشین جلوتر از آنها در پشت محوطه جریمه، صاحب توپ شدند. نیمه اول بازی همین فضا حاکم بود و تا آبیپوشان به خود بیایند، کامپیوتر خوزستان ترکیب و فضاسازیهای مظلومی را در زمین به هم ریخت تا نیمه اول استقلالیها با چهار گل زمین را ترک کنند اما در نیمه دوم بازی آبی پوشان تلاش کردند بازی چند دقیقه اول مسابقه را به اجرا بگذارند و موفق هم بودند ولی دیگر فایدهای نداشت و جبران چهار گل خورده در زمین حریف به این آسانی میسر نبود و استقلالیها هم به خاطر عدم حضور گلزنانی مانند میداودی و فرهاد مجیدی و بازیسازانی مثل مجتبی جباری و ایمان مبعلی این توان را در خود نمیدیدند و فقط به نخوردن گلهای بیشتر بسنده کردند. این بازی به پایان رسید و سه امتیاز حساس از دست آبیپوشان رفت اما قبل از تعطیلات، آبیپوشان باید به مصاف ذوبآهن اصفهان بروند. تیمی که در صدر جدول فاصله خود را از رقبا بیشتر کرده و هر روز مترصد زیاد کردن این فاصله هستند. استقلالیها بازی اولشان را با این تیم مساوی کردند اما در این بازی همچنان دست پرویز مظلومی خالی است و نباید بازی احساسی مقابل فولاد تکرار شود چرا که این روزها، آبیپوشان و کادر فنی استقلال شاید در ذهن خود به جبران هفته پیش فکر کنند و بخواهند شکست تلخ و سنگین مقابل فولاد را در این فضا جبران کنند و همین تفکر شکست دیگری را در کارنامه استقلال ثبت کند.