پرویز مظلومی چندان هم خوششانس نیست! شاید او توانست به سلامت از بازی با راهآهن و شاهین بوشهر (در لیگ و جام حذفی) بگذرد و مهر خوششانسی را بر پیشانی خود ببیند اما نگاهی به آمار مصدومهای استقلال در نیم فصل نخست کافی است تا به این نتیجه برسیم که پرویزخان نهتنها خوششانس نیست بلکه بسیار هم بدشانس است. استقلال در لیگ دهم کار خود را با 2 مصدوم آغاز کرد؛ سید مهدی سیدصالحی و هادی شکوری که به دلیل پارگی رباط قبل از شروع فصل دهم پای خود را به تیغ جراحان سپردند. مظلومی آن روزها تصور میکرد با همین 2 مصدوم کارش را در نیمفصل نخست لیگ برتر به پایان خواهد برد و دیگر بازیکنانش مثل سربازان جان سخت همراهش خواهند بود اما فصل که شروع شد از در و دیوار برای مظلومی و دستیارانش بارید. ابتدا روانخواه مصدوم شد، بعد کیانوش رحمتی و جباری و یکی یکی نوبت به دیگران رسید تا طعم تلخ مصدومیت را مزه مزه کنند. محمدی، مجیدی، یوسفی، برهانی، مبعلی، میداودی و دست آخر امیرحسین صادقی کسانی بودند که فقط در 17 بازی خود را به کلینیک دکتر نوروزی معرفی کردند. به این ترتیب بود که استقلال در مقطعی مجبور شد با بازیکنانی وارد میدان شود که هنوز به شرایط آمادگی نرسیدند. نمونه بارز آن بازی با ملوان است که آبیها آرش برهانی مصدوم را به ناچار در ترکیب اصلی خود قرار دادند. شرایط استقلال در نیمفصل دوم وقتی بغرنجتر جلوه میکند که میبینیم میلاد میداودی هفتهها باید برای ترمیم پای مصدومش به فیزیوتراپی برود و برگردد. در این شرایط 3 هفته هم امیرحسین صادقی در ترکیب اصلی نیست و محسن یوسفی، هادی شکوری و حتی فرهاد مجیدی هم در آمادگی صد درصد به سر نمیبرند. تصور اینکه یک مربی چگونه میتواند با این شرایط معادلات پیش رو را برطرف کند بسیار سخت و دشوار مینماید.