<font size="2">علی پروین باز هم لباس رزم پوشید و به عرصه فوتبال بازگشت. این بار نه سرمربی است نه مدیرفنی و نه هیچ مورد خاص دیگر بلکه به گفته خودش همه کاره تیم فوتبال استیل‌آذین شده است. بازگشتی که با وجود مخالفت اعضای خانواده‌اش صورت گرفته ولی به هر حال سلطان با فوتبال عجین است و دوری از آن برایش سخت و به نوعی غیرقابل تحمل. <br> البته این اولین باری نیست که علی پروین پس از ک مدت دوری از عرصه فوتبال به این صحنه برگشته و به همین مناسبت سری به تمام بازگشت‌های تاریخی و پرسر و صدای علی پروین می‌زنیم. بازگشت‌هایی که سر و صدایشان مربوط به پرسپولیس بوده و در تمام تیم‌های دیگر از جمله سرخپوشان یا استیل‌آذین با وجود تمام تبلیغات انجام شده انعکاس چندانی پیدا نکرده است، درست مثل این مورد آخری که حتی گوسفند زبان بسته هم با یک روز تاخیر زیر قدوم سلطان سربریده شد. <br> <br> تیرماه 1367؛ آزادی گلباران شد <br> اردیبهشت ماه 1367 علی پروین به عنوان سرمربی پرسپولیس با مسوولان ورزشی بنیاد مستضعفان که به تازگی اداره باشگاه را برعهده گرفته بودند به شدت دچار مشکل شد و مدیران این بنیاد تصمیم به اخراج پروین از پرسپولیس گرفتند. تصمیمی که عواقب وحشتناکی برایشان در بر داشت. اولین مسابقه پرسپولیس در جام باشگاه‌های تهران در سال 67 مقابل بانک ملی بود که پرسپولیس با گل به خودی مدافع حریف برنده بازی شد ولی نتیجه تنها چیزی بود که برای بیش از 40 هزار تماشاگر حاضر در ورزشگاه اهمیتی نداشت و آنها یک نفس و یک صدا در طول بازی پرسپولیس را که بدون پروین در میدان حاضر شده بود مورد انتقاد و اعتراض قرار دادند. بعد از این مسابقه پرسپولیس برای مرحله اول جام باشگاه‌های آسیا در دهه آخر خردادماه راهی بنگلادش شد ولی با شکست ناباورانه مقابل محمدان بنگلادش از عرصه رقابت‌ها به تلخی وداع کرد. پیامد این قضیه با پیگیری‌های مسوولان عالی‌رتبه سیاسی بازگشت علی پروین به پرسپولیس بود. تیرماه 67 وقتی پروین برای دومین مسابقه پرسپولیس در جام باشگاه‌های تهران مقابل پاس گام به ورزشگاه آزادی گذاشت و دور افتخار زد، تماشاگران پیست دوومیدانی را با گل‌های خود فرش کردند تا اولین بازگشت سلطان به قلمرو خودش با حضور بیش از 60 هزار نفر بسیار پرشکوه از کار درآید. <br> <br> شهریور 1377؛ استقبال 10 هزار نفری <br> بعد از ناکامی همراه تیم ملی در مرحله مقدماتی جام جهانی 94 که در دوحه رقم خورد، علی پروین قصد داشت همچنان در پرسپولیس بماند ولی مسایلی غیرفوتبالی پیش آمد و پرونده‌ای برای پروین درست شد که نه تنها مجبور به ترک پرسپولیس شد بلکه به مدت پنج سال گوشه عزلت برگزید و جز دوستان نزدیکش که در طبقه دوم نمایشگاه اتومبیل سورتمه سراغی از او می‌گرفتند، هیچ رد پایی از علی پروین در فوتبال ایرانی دیده نشد. سرانجام در سال 1377 بود که تلاش‌های امیر عابدینی مدیرعامل وقت پرسپولیس ثمر داد و مجوز بازگشت مجدد علی پروین به عرصه فوتبال صادر شد. ورزشگاه کارگران احتمالا روزی به شکوه 30 شهریورماه 77 را در تاریخش نخواهد دید. روزی که سلطان پس از سال‌ها مفارقت به قلمرو خودش برگشت. آن روزها مدیر فنی هنوز کشک نشده بود و علی‌آقا بعد از باخت 3 – یک پرسپولیس در تالش مقابل چوکا به عنوان مدیر فنی به پرسپولیس آمد. بیش از 10 هزار نفر در ورزشگاه کوچک کارگران حاضر شده بودند تا شاهد قلمدوش شدن سلطان توسط فدائیانش باشند. گوسفند‌های پرتعدادی قربانی شدند و مقادیر معتنابهی اسپند هم دود شد و رفت هوا تا همه شاد باشند. شادی‌ها وقتی مضاعف شد که روز 2 مهر پرسپولیس با هدایت مت‌کوویچ در آزادی مقابل فجر سپاسی با تساوی بدون گل متوقف شد تا عذر مت‌کوویچ خواسته شود و سلطان دوباره روی نیمکت پرسپولیس به عنوان سرمربی جلوس کند. <br> <br> مرداد 1383؛ کم رنگ‌تر از گذشته <br> در پایان لیگ دوم حرفه‌ای بود که اختلافات اکبر غمخوار مدیر عامل وقت پرسپولیس با علی پروین اوج گرفت. غمخوار که اعتقادی به مربیگری سلطان نداشت، برای لیگ سوم حکم مدیریت فنی علی‌آقا را صادر کرد ولی پروین با توجیه «مدیر فنی یعنی کشک» این پست را نپذیرفت تا برای سومین بار از قلمرو خود خارج شود. اما عمر مدیریت غمخوار هم بیشتر از یک فصل بدون پروین دوام نداشت و در پایان لیگ سوم بود که جای خود را به حجت‌ا... خطیب داد و اولین حرکت مدیرکل تربیت بدنی تهران هم بفرما زدن و بازگرداندن پروین به پرسپولیس بود اما این بار سلطان افتخار کشک بودن را از پست مدیرفنی ستاند تا مدیر فنی پرسپولیس شود. روز 15 مرداد ماه 83 بود که با شروع تمرینات پرسپولیس بار دیگر علی پروین همراه دیگر قرمزها به ورزشگاه کارگران رفت. هر چند جمعیت حاضر به اندازه شهریور 77 نبود ولی به هر حال سنت قربانی شدن گوسفندان زبان بسته زیر پای سلطان حفظ شد. البته پروین چند روز بعد راینر سوبل آلمانی را به عنوان سرمربی پرسپولیس معرفی کرد و خودش لیگ چهارم را به عنوان مدیرفنی سپری کرد، هر چند که در این پست دوام نیاورد و با دلتنگی برای نیمکت، در لیگ پنجم بازگشتی نافرجام به پست سرمربیگری داشت. بهمن 84 بود که با حضور آری‌هان هلندی به عنوان جانشین پروین، پرونده سلطان و پرسپولیس بسته شد و این جدایی کماکان ادامه دارد. <br> <br> <br> </font>