قانون سقوط آزاد تیم قهرمان در فصل پس از قهرمانی مستثنی سرش نمی شود.حالا این ویروس به جان قلعه نویی افتاده، همویی که می گفتند استاد شناسایی راه از چاه است. نقطه صفر ،شروع لیگ دهم بود و نقطه عطف شب بازی با استقلال. اما قبل از رسیدن به بازی استقلال و سپاهان باید از نقطه صفر شروع کرد تا مشخص شود چرا سپاهان دچار همان ضایعه مغزی ای شد که پیش از این 8 قهرمان دیگر لیگ مبتلایش شده بودند.
1- امیر قلعه نویی ویژگی های جالبی دارد. برخلاف خیلی از همتایانش که بعضا از او موفق تر هم عمل کرده اند،او دچار یک سری ادبیات و رفتار هاست که وی را از دیگران متمایز می کند. "کل یوم" اسم رمز نیست اما اینک حسن فتحی در مسیر زاینده رود هم از این کد استفاده می کند.ادبیات هجومی و رفتار انتحاری قلعه نویی از دیگر کارهایی است که از وی انتظار می رود.او برای نخستین بار در فوتبال ایران از واژه دست های پشت پرده استفاده کرد که منظورش مصطفی آجورلو مدیرعامل وقت پاس تهران بزرگ بود.اما یک خصیصه قلعه نویی که تا به حال در چشم کمتر کسی آمده است به سیاست انتخاب او مربوط می شود.چه کسی بیاد دارد او پس از قهرمان کردن یک تیم برای فصل بعد در آن مجموعه باقی مانده باشد؟ نخستین بار استقلال را در لیگ پنجم به قهرمانی رساند و بلافاصله مسیر تیم ملی را در پیش گرفت و سپس این عنوان را در لیگ هشتم با پسران آبی کسب کرد و بعد از آن به سپاهان رفت.انتظار آن بود که مرد زمان شناس لیگ ایران بلافاصله پس از قهرمان کردن مردان نصف جهان، سراغ مجموعه دیگری برود. مثلا همین استیل آذین همه ویژگی های عالی را در اختیار داشت و یا بازگشت به استقلال فتح الله زاده می توانست فصل جدیدی را برای طرفین خلق کند اما قلعه نویی خرق عادت کرد و در اصفهان ماند. شاید وسوسه بزرگ تر شدن و شکستن طلسم قهرمان کردن یک تیم در 2 فصل متمادی او را فریب داد تا کنار زاینده رود بماند و نتیجه این شد که حالا با سپاهان در هفته هفتم تنها با 9 امتیاز در جایگاه دهم چمباتمه بزند.