وقتی ترکیب استقلال از بلندگوی ورزشگاه آزادی اعلام شد خیلیها از تعجب شاخ درآوردند: «شماره 2 امیرحسین صادقی، کاپیتان!» همان بازیکنی که پس از بازی با پیکان به خاطر خندههایش روی نیمکت با انتقادهای ریز و درشت رسانهها روبرو شده بود. در جریان بازی استقلال مقابل پیکان بارها و بارها دیدیم که صادقی و طالبلو به شکل عجیبی روی نیمکت مشغول خندیدن هستند. بگذریم... پس از بازی شایعات کم نبود اما تصمیمی که محتمل به نظر میرسید اینکه کادر فنی استقلال حداقل در بازی با نفت تهران که استقلال پژمان منتظری را در اختیار نداشت تحت هر شرایطی این بازیکن را نیمکتنشین کند تا اندکی هم حساب کار دستش بیاید. وضعیت طالبلو که کاملا روشن بود چون محمدی در هفتههای اخیر آنقدر آماده بود که میشد با قاطعیت گفت وحید در این بازی هم نیمکتنشین است. درباره امیرحسین هم به نظر میرسید حداقل به خاطر آن رفتارها نیمکتنشین شود اما در کمال ناباوری مظلومی او را از ابتدا در ترکیب قرار داد تا به واسطه سابقه بیشترش نسبت به مهدی امیرآبادی بازوبند کاپیتانی را هم بر دست ببندد. تصمیم پرویز مظلومی همان جا با انتقاد بسیاری از سوی حاضران روبرو شد. خیلیها از خود میپرسیدند چرا بیژن کوشکی از ابتدا در ترکیب اصلی قرار نگرفته است؟
بازیکنی که از لحاظ اخلاقی با صادقی قابل قیاس نیست و با وجود اینکه اغلب روی نیمکت مینشیند مصاحبه نمیکند و رفتارهای حاشیه ای هم از او سر نمیزند. در واقع سرمربی استقلال با این تصمیم کاری کرد که راه برای ادامه اینگونه رفتارها باز بماند. یعنی اگر فردا دیگر بازیکنان روی نیمکت رفتارهای ناشایست از خودشان نشان بدهند از مربی خود توقع دارند که در ترکیب اصلی قرارشان بدهد و کسوت و سابقهشان را در نظر بگیرد. البته کادر فنی استقلال برای بازی دادن به صادقی یک توجیه فنی را بیان کرد. آنها معتقدند چون طهماسبی مهاجم نفت بلند قد بود مجبور شدند صادقی را بازی بدهند که البته در پاسخ به این ادله میتوان دقایق 61 و 67 بازی را یادآور شد که این مهاجم به سادگی کاپیتان استقلال را از مقابل برداشت (لایی زد) و میرفت تا دروازه را باز کند!