دومین شکست میلان در رقابت هاى سرى A در مقابل جنوا رقم خورد. با این باخت بر تعداد مخالفان کارلو آنچلوتى هم افزوده شد اما هیچ خبرى در رابطه با برکنارى او شنیده نمى شود. قبل از بازى با جنوا بسیارى بر این عقیده بودند که در صورت شکست میلان کار براى مربى این تیم به پایان خواهد رسید اما سران و شخص آدریانو گالیانى بار دیگر از آنچلوتى حمایت کرد و اذعان داشت باشگاه همچنان به این مربى اعتماد دارد، بنابراین هیچ تغییر و تحولى در تیم میلان صورت نخواهد گرفت. روزنامه گاتزتادلواسپورت در مقاله اى به اشتباهات کادر فنى میلان در تابستان ۲۰۰۸ اشاره کرده و بازیکنان جدید این تیم را مورد ارزیابى قرار داده است. با توجه به حمایت گالیانى از آنچلوتى این مقاله که امروز به وضعیت آندرى شوچنکو در بازگشت به میلان و فوتبال ایتالیا مى پردازد، حداقل هشدارى است به سران میلان براى وارد نشدن به بحرانى که تجربه اش را در دهه ۸۰ به دست آورند.
بازنده هاى تمام عیار
آندرى شوچنکو پس از پشت سرگذاشتن ۲ سال ناموفق در چلسى، در نهایت به میلان بازگشت اما چرا او در انگلستان ناکام بود و آیا مى تواند بار دیگر در ترکیب میلان به روزهاى اوج بازگردد؟ آندرى شوچنکو در ۷ سال حضور در میلان به آمار اعجاب انگیز ۱۷۳ گل دست یافت و عناوین و افتخارات متعدد از جمله اسکودتو، لیگ قهرمانان و ۲ جایزه بهترین گلزن سرى A و از همه مهمتر توپ طلاى اروپا در سال ۲۰۰۴ را به خود اختصاص داد. در سپتامبر سال ۲۰۰۶ با قراردادى به ارزش ۳۰ میلیون پوند به چلسى آمد و با وجود اینکه شوا ۳۰ ساله شده بود خیلى ها انتظار داشتند شرایط ایده آل خود را در غول هاى انگلیسى حفظ کند اما او در غرب لندن یک بازنده تمام عیار بود و در طول حضور خود در استمفوردبریج هیچ گاه نتوانست آمادگى کامل خود را به دست بیاورد و در ۲ فصل فقط ۹ گل به ثمر رساند؛ در حقیقت بازیکنى که عده زیادى تصور مى کردند بهترین مهاجم اروپاست فقط سایه اى از خود در چلسى به نمایش گذاشت اما چرا شوا چنین افتى در انگلستان داشت دلیل اول به مسأله مرموزى باز مى گردد که بر اساس آن بازیکنان سرى A نمى توانند در لیگ برتر موفق باشند که شاید دلیل آن جدا از تفاوت شیوه زندگى در این ۲ کشور به دلیل انتقال از یک لیگ به لیگى با شتاب بسیار زیاد باشد. شاید جان فرانکو زولا و پائولو دى کانیو فقط ۲ نمونه استثنایى از صادرات ایتالیا به انگلستان باشند. حقیقت این است که شوچنکو وقتى به چلسى آمد تنها چند هفته به ۳۰ سالگى اش مانده بود و احمقانه بود اگر کسى فکر مى کرد که سال هاى درخشش او هنوز فرا نرسیده است. در واقع مى توان گفت اگر شوا در سنین بین ۲۲ تا ۲۸ سالگى به چلسى مى رفت موفقیت زیادى در این تیم کسب مى کرد و همان طور که در جام جهانى ۲۰۰۶ شاهد آن بودیم شوا از روزهاى اوج فاصله گرفته بود و سرعت و طراوت که ۲ عنصر حیاتى لیگ برتر به شمار مى روند را از دست داده بود. او همچنین مشکلاتى براى انطباق با سیستم دفاعى خوزه مورینیو داشت، در میلان شوچنکو به شیوه اى تکنیکى عادت کرده بود که هافبک هاى خلاقى چون پیرلو و سیدورف را پشت سر خود مى دید، او همچنین بازیکنان باهوشى مانند کرسپو و اینزاگى را در خط حمله در کنار خود داشت. ضمناً میلان آنقدر مهره و ستاره در اختیار نداشت که هرگاه اراده کند جایگزین شوچنکو شوند اما در چلسى وضعیت کاملاً متفاوت بود، آبى ها از بازى رو به جلو و هجومى پرهیز مى کردند و به دنبال کسب نتیجه بودند، خط هافبک چندان خلاقیتى نداشت زیرا مورینیو بازى فیزیکى را به تکنیک ترجیح مى داد و مى خواست به جاى مسحورکردن همگان در زمین، نتیجه لازم را اخذ کند. سیستم ۳-۳-۴ مورینیو اصلاً براى شوچنکو متناسب نبود حتى هنگامى که مشخص شد دیدیه دروگبا بهترین بازیکن براى قرار گرفتن در وسط مثلث هجومى است. شوچنکو یک گوش نیست و با حضور مهاجم ساحل عاجى تقریباً محو مى شد. مشکلات مصدومیت هم مزید بر علت شده بود و همان طور که قبلاً گفتیم آمادگى بدنى و طراوت هم اجزاى لاینفک موفقیت در لیگ برتر است، روابط تیره اش با مورینیو هم همین طور. شوچنکو خرید رومن آبراموویچ بود و هنوز جاى بحث است که آیا اصلاً مورینیو او را مى خواست یا نه. حتى شاید دلیل اصلى رفتن آقاى خاص از چلسى هم همین بود. او شوچنکو را نمى خواست همین طور میشائیل بالاک و از دخالت هاى مستقیم آبراموویچ به ستوه آمده بود. در نهایت باید متذکر شد که پس از ۷ سال حضور در میلان، باشگاهى که شوچنکو آن را «خانواده» خود توصیف کرد، براى او سخت بود که جان و دل به باشگاهى دیگر بسپارد. شاید اگر به خاطر همسر آمریکایى اش نبود که تمایل زیادى براى نقل مکان به لندن داشت، شوا هرگز به چلسى نمى رفت. او بیرون از زمین آرامش نداشت و هیچ گاه مانند هواداران میلان در چلسى از او استقبال نشد و به همین دلیل درون زمین نتوانست نمایشى قابل قبول داشته باشد. آیا شوچنکو مى تواند در بازگشت به میلان همان شواى قدیمى باشد؟
کارلو آنچلوتى مربى میلان چنین باورى دارد: او مى تواند مانند همان موقع براى ما مفید و کارساز باشد. موضوع سن و سال به طور قطع علیه مهاجم اوکراینى است. او ماه آینده ۳۲ ساله مى شود و سال گذشته نیز مصدومیت هاى متعددى را طى کرده و بسیارى از منتقدان بر این باورند که قوت پاى او از بین رفته و این نقصان همچنان ادامه دارد اما از سوى دیگر شوا به لیگى بازمى گردد که به دوندگى خستگى ناپذیر نیازى ندارد و محیطى آشنا براى او به شمار مى رود. اعتماد به نفس او در چلسى کم شده بود و در میلان شانس احیاى آن را دارد. باید خاطرنشان کنیم که فرم او در تیم ملى اوکراین در زمان حضور در چلسى همچنان خوب بود و در جریان دیدار با ایتالیا در مسابقات مقدماتى یورو ۲۰۰۸ که به پیروزى ۲ بر یک تیمش انجامید نمایشى خارق العاده داشت، یک گل زد و یک بار هم توپ را به تیرک دروازه کوبید. او بار دیگر در میلان از سوى بهترین هافبک هاى جهان یعنى پیرلو، کاکا، رونالدینیو و سیدورف حمایت مى شود و اگر با چنین بازیکنانى عملکرد خوبى نداشته باشد فقط باید خود را سرزنش کند. دور نیست که شوچنکوى مسن را براى دومین دوره در ترکیب میلان ببینیم اما سن و سال لزوماً به معناى ناکامى او نیست، زمان همه چیز را مشخص مى کند. شوچنکو نخستین اظهارات خود را پس از پوشیدن لباس میلان براى دومین بار بیان کرد و احساسش را از بازگشت به میلان به قهرمانى در لیگ قهرمانان اروپا مقایسه کرد: خیلى خوشحالم، همیشه امید داشتم روزى به این تیم برگردم و حالا که این اتفاق افتاده انگار در ابرها سیر مى کنم. کاپیتان تیم ملى اوکراین افزود: گویا در لیگ قهرمانان به عنوان نخست رسیده ام، موانعى براى این انتقال وجود داشت اما حالا که همه چیز با خوبى و خوشى به پایان رسیده حقیقتاً خرسندم. میلان ابتدا مى خواست این بازیکن را به صورت قرضى به خدمت بگیرد اما چلسى خواستار فروش دائم شوچنکو بود، با انجام مذاکرات بین مالکان میلیاردر ۲ باشگاه، به نظر مى رسد شوچنکو بار دیگر صد درصد بازیکن میلان شده باشد. شوچنکو همچنین در مصاحبه با کانال تلویزیونى میلان ابراز امیدوارى کرد در دربى شهر میلان گل هاى بیشترى را مقابل اینتر به ثمر برساند و در فینال جام یوفا در استانبول، همان جایى که میلان بازى ۳ بر صفر برده را به لیورپول واگذار کرد و نایب قهرمان لیگ قهرمانان شد، دومین جام معتبر اروپایى را فتح کند. وى گفت: حالا من بازگشته ام و به چیزى جز تکرار افتخارات گذشته فکر نمى کنم. مى خواهم سخت کار کنم و امیدوارم مصدومیت مانع من نشود. باید دوباره خودم را ثابت کنم و همه چیز به خودم بستگى دارد. من همیشه در دربى ها احساس خوبى دارم و امیدوارم این روند تداوم داشته باشد. این اظهارات قبل از بازى با بولونیا و جنوا از جانب شوا مطرح شده و حالا که میلان ۲ شکست متوالى را در کارنامه این فصل خود مى بیند بیشتر به این نکات پى مى بریم که خرید بازیکنانى مثل او مى تواند یک اشتباه بزرگ باشد. به هر حال میلان هنوز فرصت زیادى براى جبران این نتایج نه چندان خوب و البته افتضاح دارد. کارشناسان بر این عقیده هستند که در حال حاضر آنچلوتى و میلان بازنده هاى تمام عیار این تیم هستند.