تیم مظلومی امیدوارمان میکند؛ نه از بعد نتیجهگیری – که طی دو هفته اخیر فقط 2 امتیاز گرفته – از بعد فنی که معتقدیم هر تیمی به لحاظ فنی بتواند بینندههایش را راضی کند پس قطعاً توانایی امتیازگیری بهتر را هم خواهد داشت. وقتی بحث امتیازگیری پیش میآید باید به موقعیتهایی که یک تیم در طول بازی صاحب میشود اشاره داشت. در واقع تیمهایی موفق هستند که بتوانند در جریان بازی خود موقعیتهای فراوانی به دست آورند. کسب موقعیت ارتباط مستقیم دارد با کسب نتیجه. استقلال در جریان بازی با استیلآذین بارها و بارها صاحب موقعیت شد. از اینکه میگوییم بارها و بارها منظورمان این نیست که استیلآذین موقعیت نداشت و در مالکیت توپ ناکام بود. درباره استقلال حرف میزنیم؛ تیمی که هم در نیمه اول میتوانست به دلیل تصاحب موقعیت صاحب گل شود و هم در نیمه دوم که در این نیمه تعداد موقعیتهای استقلال به تعداد انگشتان دو دست هم رسید. این ویژگی؛ یعنی به دست آوردن موقعیت گلزنی حاصل پاسهای پی در پی این تیم در مرکز میدان بود؛ جایی که یک جباری تازه نفس وارد ترکیب اصلی شده بود و کنارش ایمان مبعلی قرار داشت. در این میان دسوزا و مجیدی هم نقش مهمی داشتند و این میزان تملک توپ استقلال را افزایش میداد. میداودی هم یکی از ارکان این مالکیت بود و مجموعه این بازیکنان با پاسهای فراوانی که در جریان بازی به یکدیگر دادند استقلال را صاحب موقعیت کردند اما آنجا که آبیها میبایست از این برتری عددی بهره میگرفتند فرصتها به گل ختم نمیشد. پرویز مظلومی باید طی روزهای آینده این ضعف را از تیم خود برداشته و کاری کند که فرصتهای استقلال هدر نرود و منجر به باز شدن دروازه حریف شود. تعداد موقعیتهایی که استقلال مقابل استیلآذین صاحب شد با تعداد گلهایی که زد برابری نمیکند. باید به این نکته هم توجه داشت که گل دوم استقلال را هم باید از آمار موقعیتهای این تیم کسر کرد چون اهل فن گلزنی از روی ضربات کاشته را فرصت گل نمیدانند. در جریان بازی، میلاد میداودی بارها و بارها صاحب موقعیت شد، یک بار هم آلوز دسوزا در شرایط ایدهآل گلزنی قرار گرفت و فرهاد مجیدی هم کم صاحب موقعیت نشد اما استقلال فقط یک بار از کار تاکتیکی خود به گل رسید که آن هم حاصل سماجت دوس سانتوز و هوش فراوان کاپیتانش بود. به هر ترتیب اگر مظلومی میخواهد در صف مدعیان لیگ قرار بگیرد باید به کمک دستیاران خود شرایطی را در تیمش ایجاد کند که استقلال بیش از این موقعیت از کف نداده و حاصل برتری فنی این تیم در میدان خود را نشان دهد. استقلال کم مانده بود در روزی که یکی از بهترین بازیهای خود را از ابتدای لیگ تاکنون انجام داده بود نتیجه را به حریف واگذار کند – در روزی که خیلیها کیفیت بازیاش را تحسین میکردند – و اگر هنرنمایی جباری در واپسین دقایق نبود چه بسا این اتفاق هم میافتاد و استقلال امروز بیشتر حسرت موقعیتهایی که از دست داد را میخورد.