موضوع تقابل بخش دولتى وبخش خصوصى نه در فوتبال ما بلکه در سیستم اقتصادى کشور نیز روند مناسبى ندارد و بیشتر از آنکه دولت از تصدى گرى فاصله بگیرد و به دنبال سیاستگذارى باشد دوست دارد با نام مجرى در میدان حاضر شود و همه امور را در دست بگیرد. هر چند اصل ۴۴ به عنوان یکى از اصول ترقى قانون اساسى باید ستایش شود اما هیچگاه مورد توجه جدى قرار نگرفت و بیشتر از آنکه نیاز باشد تا سیستم اقتصادى کشور را جراحى کنیم. باید این نگاه و اندیشه مدیران ایرانى را تغییر دهیم که دست از لجبازى بردارند و نهادها را به بخش خصوصى واگذار کنند تا چرخ ها راحت تر از هر زمانى بچرخد و شکوفایى، به وجود بیاورد.
***
اساساً هر کجا پول باشد به همراهش اعتبار هم مى آید و دولت حاضر نیست به همین راحتى چنین اعتبارى را در اختیار اشخاص حقیقى بگذارد. البته دولت هم دلایل خاص خودش را براى این تصدى گرى ارائه مى کند و معتقد است نمى تواند به همین راحتى اعتماد کند و همه چیز را در اختیار افرادى بگذارد که مشخص نیست این پول را چگونه به دست آورده اند؟ هر چند کسى نیست که از همین دولت بپرسد مگر غیر از این است که تاوان همه خطاهاى مدیریتى را از جیب مردم داده اید و صدایش هم در نیامد؟ دولت در مقام اجرا بر کار خودش نظارت مى کند و مشخص است که هیچ وقت حفره هاى مدیریتى و مالى را فاش نمى کند.
***
حسین هدایتى با استیل آذین شناخته شد، دست پروین را گرفت و اسمش به فوتبالى ها اثبات شد و با هزینه ۵ میلیاردى نشان داد که مى خواهد مدیر مهمى در فوتبال ایران باشد. فعالیت هدایتى از آن جهت اهمیت دارد که کمتر کسى در این فوتبال از یک سوراخ ۲ بار گزیده شده و در حالى که فوتبال هیچ منفعتى را به این مرد پولدار نرسانده اما او همچنان پله هاى ترقى را در فوتبال مى پیماید و گویى اهداف بزرگى در سر دارد او امروز امین سازمان تربیت بدنى شده است و حتى تا جایگاه ریاست هیأت مدیره هم بالا آمده است اما چه کسى است که نداند پول هاى هدایتى این اعتبار را به او داده است و خرج هاى زیاد بهترین دلیل براى سیستمى است که سود ندارد و سودآورى هم چندان اهمیتى نداشته است.
***
نامه اى به دست هدایتى رسیده که از او خواسته اند حتى اگر یک چاى مى خورد باید گزارش دهد. اینکه هدایتى همچنان به آینده خوشبین مى ماند یا خیر مسأله اى است که باید منتظرش ماند. سیستم دولتى هیچگاه تاب رقابت با بخش خصوصى را نداشته و حتى مبادرت به حذف آن کرده است و این را مى توان در بخش هاى مختلف دید. هدایتى و آرزوهایش کم کم تبدیل به دغدغه دولتى ها شده است که اعتبار پرسپولیس را به نام او زده اند، هر چند برخى نیز به خوبى فرا گرفته اند که چطور موش بدوانند تا همه چیز مثل حباب بماند و ریشه نگیرد.