وقتی استقلال پس از هفته‌ها مذاکره سرانجام توانست با آندره‌آ استراماچونی قرارداد ببندد و عکس مربی ایتالیایی در فرودگاه منتشر شد، هواداران این تیم نفس راحتی کشیدند و امیدوار شدند که روزهای خوشی در انتظار تیم‌شان است. مدیران باشگاه هم بر این باور بودند که امضای قرارداد سخت‌ترین مرحله کار است و از آن به بعد مربی سابق اینتر می‌تواند با فوت کوزه‌گری‌اش استقلال را به بهترین تیم ایران تبدیل کند.
این پیش‌بینی درست نبود و با شروع کار استراماچونی مشکلات جدیدی ظهور کرد. مربی ایتالیایی خواهان بازیکنان جدیدی است که باشگاه هنوز نتوانسته استخدام کند و در آستانه شروع لیگ تهدید کرده که ممکن است قراردادش را فسخ کند.
ما اطلاعی از جزییات مذاکرات طولانی استراماچونی و استقلال نداریم، ولی به نظر می‌رسد مربی ایتالیایی با بدقولی‌هایی روبه‌رو شده که حتی پیش از شروع فصل می‌خواهد همه چیز را رها کند و برود. هواداران هم در این ماجرا اکثراً طرف مربی ایتالیایی را گرفته‌اند. نه اینکه مربیان خارجی همیشه محق باشند و فقط منافع تیم را در نظر بگیرند، بلکه سابقه بدقولی‌های قبلی باشگاه را مبنای قضاوت قرار می‌دهند.
ماجرای نقل و انتقالات معمولاً بسیار پیچیده است و قضاوت درباره پشت پرده آن کار راحتی نیست، ولی نمی‌توان از سهل‌انگاری‌های مدیران استقلال در دوره کوتاه همکاری‌شان با استراماچونی به سادگی گذشت. البته این اتفاق مختص استقلال نیست و بزرگترین نمونه آن مشکلاتی است که کی‌روش در تیم ملی با فدراسیون داشت و بارها از کمبود امکانات و بازی‌های تدارکاتی گلایه کرد. پرسپولیس و بقیه باشگاه‌ها هم کم و بیش مشکلات مشابهی دارند و اوضاع برای کالدرون هم گل و بلبل نیست.
مدتی است که در فوتبال ایران استفاده از مربیان کارنامه‌دار خارجی باب شده و تیم ملی و باشگاه‌های مدعی لیگ برتر ترجیح می‌دهند سراغ نام‌هایی بروند که امتحان‌شان را پس داده باشند. با این حال تصور مدیران این است که با امضای قرارداد مسئولیت‌شان تمام می‌شود و مربی خارجی علاوه بر ارتقای حوزه فنی می‌تواند سازماندهی امور را هم به عهده بگیرد و این وزنه سنگین را به تنهایی حمل کند.
آنها توجه زیادی به مسئولیت مدیریتی‌شان و وظایفی که در قرارداد به آنها سپرده شده ندارند و همین دلیلی است تا طرفین خیلی زود به بن‌بست برسند و نشانه‌های نارضایتی ظهور کند. مربیان ایرانی معمولاً با این رویه آشنا هستند و شوکه نمی‌شوند، ولی مربیان خارجی که از فرهنگ دیگری می‌آیند و در محیط‌های حرفه‌ای کار کرده‌اند، به سختی می‌توانند این بی‌نظمی‌ها را تاب بیاورند بدون اینکه کارشان لطمه نخورد.
فرمول موفقیت فقط استخدام سرمربی خارجی که تنها با دستمزد بالایی حاضر می‌شود به ایران بیاید نیست و این پروژه بدون همکاری مدیریت و فراهم کردن امکانات ممکن است به شکست بینجامد.