خداحافظی شماره 10 محبوب آبی ها از فوتبال+ عکس

سلام به همه...
امروز که این متن را می‌نویسم دستانم می‌لرزد. چه زود گذشت توپ بازی در شن‌های داغ مسجدسلیمان. آن زمان‌های دور حتی فکرش را هم نمی‌کردم لحظه خداحافظی این قدر زود بیاید. آن روزها که آرزوی پوشیدن پیراهن استقلال را داشتم کجا و حالا که لحظه خداحافظی از تمام رویاهایم در قالب بازیکن است، کجا. نوشتن از خداحافظی برای شما هواداران عزیز چه سخت است. می‌خواهم از شما خوبان، شما طرفداران فوتبال در مسجدسلیمان، اهواز، سرتاسر خوزستان و طرفداران استقلال کبیر در قالب بازیکن فوتبال خداحافظی کنم.خوب می‌دانم چقدر حمایتم کردید، چقدر پشتم ایستادید، چقدر به من روحیه دادید. نمی‌دانم اسمش تقدیر بود یا هر چیز دیگری ولی کاش آن مصدومیت لعنتی اتفاق نمی‌افتاد، آه! نمی‌دانم این بغض گلویم کی رها می‌شود اما آن مصدومیت لعنتی خیلی زود باعث شد از استقلال که عشق دوران کودکی‌ام بود جدا شوم و شاید حتی از فوتبال! 
هنوز صدای واویلا واویلای شما هواداران عزیز در گوشم هست، وقتی صدایم می‌کردید مو بر تنم سیخ می‌شد، خدا می‌داند چقدر انگیزه داشتم خوشحال‌تان کنم و الان هم خوشحالم حداقل در گوشه‌ای از ذهن و قلب شما هستم. این را از پیام‌های پر محبتی که می‌فرستید متوجه شدم.

هر چند بی‌مهری‌های زیادی از خیلی‌ها دیدم ولی کم نیاوردم، تلاش کردم، جنگیدم، با خودم، با فوتبال، با زندگی اما میداوودی اهل جنگیدن است و برنده شدن. می‌خواهم حالا نه در قالب بازیکن فوتبال بلکه برای مربیگری تلاش کنم و بجنگم. می‌دانم حمایتم می‌کنید، مثل همیشه، من هم روی حمایت شما حساب می‌کنم.

دست‌تان را می‌فشارم، مثل همیشه از دوران کودکی تا امروز تکرار می‌کنم که استقلالی بودم و استقلالی می‌مانم. به امید روزی که دوباره شما عزیزان را از نزدیک ببینم، شاید روی نیمکت تیم محبوب استقلال.
دوستدار شما 
میلاد میداوودی
سه‌شنبه
۱۳۹۸/۵/۲۲