حالا نزدیک به دو سال است که در
آسیا به هیچ تیمی نباخته ایم و بقولی آسیا را پشت سر گذاشته ایم و با کی روش در
اندیشه صعود به جام جهانی 2018 روسیه هستیم و میخواهیم رکورد صعود به جام جهانی را
برای دومین بار پشت سر هم بشکنیم، کاری که بدون کی روش هر چهار سال یکبار با اما و
اگر همراه بود و همیشه در حسرت این بودیم که بدون دردسر صعود کنیم و آخر هم یکی از
همین تیم های عربی که 5 سال است آرزوی بردن ما را دارند یقه ما را میگرفت و
صعودمان را به روز آخر و بازی با نماینده قاره ای دیگر موکول میکرد .
حالا کی روش
اینجاست ! درست مثل چهار سال قبل ! ایران هم صدر گروه خودش ، درست عین مقدماتی جام
جهانی قبلی ! فقط تنها چیزی که سرجایش نیست احترام است ! آنهم احترام به مردی که
ثابت کرده کارش را بهتر از هر کسی بلد است و در این مسیر از هیچ تلاش و کوششی دریغ
نکرده است. اما افسوس که موفقیت به ما نیامده چرا که حتما باید کاری کنیم که او هم
بخاطر مشکلاتی که برایش می تراشیم بگذارد و برود و دوباره ما بمانیم و حوضمان و
اما و اگرهای فوتبالی که تا وقتی کسی مانند کی روش بالای سرش نبود آرزوی صعود به
جام جهانی داشت و حالا که آرزویش برآورده شده خوشی زیر دلش زده است و میخواهد همه
چیز را خراب کند . حالا کی روش عصبانی است ، حق هم دارد عصبانی باشد ، چون کسی به
او احترام نمیگذارد ، کسی خواسته هایش را عملی نمیکند و او فقط یک تنه 5 سال است
دارد از کلیدهای موفقیت حرف می زند بدون اینکه یکبار حرفش را شنیده باشیم و آن را
عملی کرده باشیم .
خیلی ها حتی به او انگ پول میچسبانند و رقم بالای قراردادش را
مدام به رخ می کشند که جای تعجب دارد ! آیا اگر او پولش را میگرفت و برای تیم ملی پشیزی
ارزش قائل نبود و حرص و جوش نمیخورد و تیم ما را به هیچ جایگاهی نمی رساند خوب بود؟
یا اینکه حالا برای تیم ملی و برای رسیدن به موفقیت با خیلی از مخالفانش سرشاخ شده
است . کی روش به زعم من یک مربی کارکشته و با وجدان کاری است چرا که وقتی حرص و
جوش خوردنها و عصبانیت هایش را روی نیمکت تیم ملی می بینم حس میکنم او برای تیم
ملی کشورم ارزش قائل است و اگر برای برگزاری اردو و یا داشتن تمام بازیکنان میجنگد
هدفی جز بالابردن پرچم ایران و به تبع آن درست انجام دادن مسئولیت خویش ندارد
وگرنه بسیار بودند و هستند مربیانی که روی همین نیمکت نشستند ، پول گرفتند و به
تیم های درجه چندم عربی باختند و آبروی ایران را هم بردند و دست آخر طلبکار مردم و
تیم هم بودند . با این اوصاف کی روش شایسته بهترین احترام هاست ، بیایید با گروکشی
های رنگی تیم ملی را خراب نکنیم و تا فرصت هست تیم ملی را دریابیم وگرنه بعدها حسرت
این روزها را خواهیم خورد .