اظهارات حسن زمانی، عضو هیات مدیره باشگاه استقلال نشان می‌دهد که
هیچ حس رضایتمندی از سوی مدیران این باشگاه نسبت به نتایج استقلال در لیگ
شانزدهم وجود ندارد و بروز تغییرات در این تیم قطعی است. حسن زمانی اشاراتی
کرده که بیانگر بروز برخی اتفاقات در صورت تکرار نتایج ضعیف است.
گرچه
او از اهدافی که در ذهن مدیران استقلال می‌گذرد بی‌پرده سخن نگفته اما از
این اظهارات می‌توان به نتایج مهمی دست یافت. اینکه در استقلال به زودی
شاهد تحولاتی خواهیم بود و بی شک اگر منصوریان نتواند در بازی با نفت نتیجه
مطلوبی بگیرد مدیران این باشگاه عذرش را خواهند خواست. البته حتی اگر
زمانی هم در رسانه‌ها علیه منصوریان سخن نمی‌گفت، می‌شد از نتایجی که
استقلال گرفته همین برداشت‌ها را داشت و در انتظار تحولاتی بود...
برای
استقلالی که در فصل سیزدهم، چهاردهم و پانزدهم رنگ هیچ جامی را ندیده
ناکامی دوباره به منزله از دست دادن شخصیت تیمی است و از سویی فشار مضاعفی
را از روی سکوها به این تیم وارد خواهد کرد. استقلال اگر این فصل هم جامی
به دست نیاورد تعداد ناکامی‌هایش در فوتبال ایران به چهار فصل پی در پی
می‌رسد که این وضعیت قابل تحمل نخواهد بود و چه بسا ادامه ناکامی‌ها بار
دیگر منجر به تغییرات مدیریتی در استقلال شود. در واقع اعضای هیات مدیره
باشگاه استقلال می‌دانند که اگر این فصل هم استقلال به جامی نرسد باید
خودشان راه در خروجی باشگاه را پیش بگیرند.
همین
رویکرد است که حسن زمانی را مجاب کرده تا پس از باخت به تراکتورسازی
صراحتا از تغییرات بگوید و تعارف را با سرمربی ناکام استقلال کنار بگذارد.
بی شک اگر منصوریان از پس تراکتورسازی برمی‌آمد نه زمانی چنین مصاحبه تندی
علیه او می‌کرد و نه افتخاری حرف‌های این عضو هیات مدیره را تایید می‌کرد.
وقتی خود افتخاری هم تاکید می‌کند که استقلال نیاز به تقویت دارد، این
اظهارات به منزله تایید حرف‌های عضو هیات مدیره است و منصوریان هر قدر هم
که جایگاه خود را محکم بداند با این شکست باید آینده کاری‌اش در استقلال را
در خطری بزرگ ببیند و از آخرین فرصت‌هایی که در اختیارش قرار می‌گیرد
بهترین بهره را ببرد.
فرصت‌هایی که چندان
هم زیاد نیست و بازی با نفت تهران در جام حذفی را باید در واقع آخرین مجال
علی منصور دانست. آخرین از این سو که اگر استقلال به نفت تهران هم ببازد و
جام حذفی را هم از کف بدهد دیگر بهانه‌ای برای زمان دادن به سرمربی آبی‌ها
باقی نمی‌ماند. در حقیقت منصوریان باید با بردهایی که در آینده به دست
می‌آورد برای خود زمان بخرد تا مدیران باشگاه استقلال از فکر تغییرات اساسی
که عینا در مصاحبه‌های‌شان به آن اشاره شد فعلا صرف نظر کنند. مدیرانی که
از ابتدای فصل هم دنبال استخدام سرمربی خارجی بودند اما موجی که در راستای
استخدام منصوریان به پا شده بود در نهایت آنها را هم گمراه کرد تا به مردی
اعتماد کنند که از نظر فنی هنوز آنقدر آبدیده نشده که قابلیت سرمربیگری در
استقلال را داشته باشد. البته این موج‌سواری‌ها در فوتبال ایران همواره
مرسوم بوده و مدیران به دهان تماشاگران و رسانه‌ها می‌نگرند تا ببینند آنها
از مربیگری چه کسی حمایت می‌کنند تا همان شخص را به استخدام درآورند در
حالی که اگر مدیران دکترین صحیحی داشته باشند و برنامه‌ای دراز مدت تدوین
کنند هیچ گاه اسیر این امواج نابود کننده نمی‌شوند و همان کاری را می‌کنند
که آتیه استقلال را تامین می‌کند. در سال‌های اخیر متاسفانه مدیران باشگاه
استقلال هرگز تصمیم‌های مناسبی در بخش فنی این باشگاه نگرفته‌اند و با
استخدام مربیان ایرانی دور باطل زده‌اند.
البته
همانطور که گفته شد زمزمه استخدام سرمربی خارجی در ابتدای فصل جاری شنیده
می‌شد و آبی‌ها حتی تا آستانه گزینش یک مربی خارجی خوب پیش رفتند اما در
نهایت این علیرضا منصوریان بود که از فرصت استفاده کرد و صاحب نیمکت
استقلال شد. گرچه حضور این مربی هم در استقلال چندان بی‌فایده نیست و حالا
شاید آنهایی که همواره حامی مربیان امتحان پس داده ایرانی بوده‌اند بهتر
متوجه شوند که دیگر وقتش است استقلال به سمت و سوی یک مربی خارجی کاربلد
برود تا شاید در این باشگاه منشأ خدمات بزرگی شود و همان کاری را کند که
سال‌ها پیش رایکوف کرد و علاوه بر قهرمانی‌های پی در پی در لیگ داخلی و
آسیا توانست مربیان بزرگی همچون منصور پورحیدری را تربیت کند.
استخدام
مربی خارجی شاید به زعم برخی اشتباه باشد اما اگر آسیایی به آینده استقلال
بنگریم می‌بینیم که این تیم با انبوهی از مربیان داخلی حتی در بهترین
شرایط فنی و با برخورداری از شاکله اصلی تیم ملی نتوانسته جامی را در آسیا
به دست آورد. شاید این مربیان داخلی در لیگ ایران پاسخگوی نیازها باشند و
جامی را هم به دست آورند اما آنها همواره در مقیاس آسیایی نقص‌های بزرگی
دارند و از بی‌تجربگی رنج می‌برند و نمی‌توانند به خواسته‌های هواداری نیز
پاسخ بدهند.
تکمله: انتخاب مربی خارجی برای
استقلال صرفا نمی‌تواند در میانه‌های همین فصل اعمال شود. اگر مدیران
استقلال به این سیاست تاکید دارند می‌توانند کار انتخاب را به زمان مناسب
پیش فصل آینده موکول کنند. در این شرایط شاید تصمیم بر بازگرداندن پرویز
مظلومی هم گرفته شود. البته به طور موقت تا استقلال لااقل آبرومندانه لیگ
شانزدهم را تمام کند و با قوایی تازه گام به لیگ آینده بگذارد.