همزمان با شروع لیگ چهاردهم، سازمان لیگ اعلام کرد از این به بعد فروش بلیت
ورزشگاه آزادی تنها از طریق سامانه الکترونیکی این سازمان امکانپذیر است و
بلیت مسابقات به هیچ وجه در ورزشگاه آزادی فروخته نخواهد شد. با این حال
هنوز بعد از دو سال، هر بار که میزان تقاضا بیش از عرضه بوده است، ساماندهی
فروش و همچنین ورود تماشاگران به ورزشگاه و جا دهی آنها در قسمت مخصوص
خودشان با مشکل مواجه شده است. دربی 83 آخرین نمونه از عدم توانایی
برگزارکنندگان مسابقات در حل این معضل بود. اینبار بر خلاف دربی قبلی که
بسیاری از تماشاگران با وجود در دست داشتن بلیت نتوانستند وارد ورزشگاهی که
ظرفیتش به تکمیل رسیده بود شوند، هزاران صندلی در قسمت اختصاص داده شده به
هواداران آبی در هر دو طبقه خالی ماند و اعتراض این دسته از هواداران را
در پی داشت.
واقعیت این است که مشکلات دربی قبل هیچگاه به درستی
ریشه یابی نشد و اگر اینبار هم به دنبال آسیب شناسی صحیح نباشیم دلیلی
ندارد که در دربی های آینده اینگونه ناهنجاری ها تکرار نشود. در خصوص دربی
82، یکی از آدرس های غلطی که متولیان دادند مجهز نبودن طبقه دوم به صندلی
بود. هر چند وجود صندلی عاملی مهم چه در جهت رفاه تماشاگر و چه از نظر نظم
در ورزشگاه تلقی می شود ولیکن نمی توانست به عنوان دلیلی منطقی برای
نارسایی های آن در دربی تلقی شود. همانطور که با اتمام نصب صندلی در طبقه
دوم این مشکل همچنان لاینحل باقی ماند. اینبار اما مسئله شماره گذاری صندلی
ها به میان آورده می شود. آقای بهروان رئیس کمیته مسابقات سازمان لیگ به
تهران ورزشی می گوید: "دیروز اولین دربی بود که ما طبقه دوم را با صندلی در
اختیار داشتیم و انشاءالله هرچه زودتر این صندلی ها شماره گذاری شود."
ریشه
واقعی مسئله را باید در عدم توانایی سامانه www.footballeticket.ir به
تفکیک تماشاگران قرمز و آبی در فروش بلیت ها دانست و این مسئله ربطی به
صندلی دار یا شماره دار بودن جایگاه ها ندارد. این معضل هم تنها زمانی می
تواند برطرف شود که فروش بلیت به باشگاه ها محول شود. اگر قصد بر ادامه
روال معمول 50-50 برای دربی است به هر کدام از باشگاه ها نیمی از ظرفیت
ورزشگاه واگذار شود تا آنها از طریق سامانه هواداری خودشان اقدام به فروش
بلیت بازی کنند. و البته این روزها به درستی مسئله میهمانی و میزبانی به
میان آمده و می توان میزبان را مشمول رژیم ترجیحی در سهمیه ورزشگاه کرد.
به
نظر نمی آید که سازمان لیگ مشکل اصولی با سپردن مسئولیت فروش بلیت به
باشگاه ها داشته باشد و مسئولان بارها از چنین برنامه ای سخن گفته اند مثل
آقای علی کاظمی سرپرست لیگ: "یکی از موارد درآمد زایی که می تواند باشگاه
ها را در این امر یاری دهد بلیت فروشی است. باشگاه ها اگر خود متولی فروش
بلیت شوند می توانند از پتاسیل های آن نیز استفاده کنند." منتهای مراتب
مجرای طبیعی این ابتکار، سامانه هواداری قرمز و آبی است که اخیرا خود به
موضوع دعوای سرخابی ها با سازمان لیگ تبدیل شده است تا جایی که این دعوا
حتی به استعفای چندساعته یکی از مدیران این دو باشگاه هم منتهی شد.