ما چقدر زود ذوق هواداران تراکتور را کشتیم !
ما چقدر زود ذوق هواداران تراکتور را کشتیم ! بپذیریم که « تنها » اتفاق خوشایند فوتبال ما بعد از نرفتن به جام جهانی ، حضور پرشور هواداران تراکتورسازی در لیگ برتر بوده است . لیگ حرفه ای فوتبال ایران با همه ادعاهای دو باشگاه استقلال و پرسپولیس در 8 دوره گذشته رقابتهای لیگ برتر هرگز نتوانسته در پنج مسابقه متوالی خانگی هر هفته پذیرای بیش از 60 هزارنفر هوادار و تماشاگر باشد اما امسال شاهد هستیم که چنین اتفاقی در تبریز رخ می دهد . با ثبت چنین رکوردی برای باشگاه تراکتورسازی و آرای نظرسنجی پرشورترین باشگاه لیگ برتری در برنامه نود هفته های اخیر به نفع تیم تراکتورسازی ، ادعای قدیمی طرفداران این تیم آذری جنبه علنی پیدا کرد . آنها بعد از فتح سکوهای « آزادی » در مسابقه با پرسپولیس ، محکم و با تعصب ادعا کردند که پرطرفدارترین تیم ایران هستند و همان فوتبالی که 30 سال ادعاها و کری های هواداران قرمز و آبی را درباره لقب « پرطرفدارترین » تحمل و پذیرا شد این بار خیلی زود به سمت اصول و منطق و علم ریاضی رفت تا چنین موضوعی را تکذیب کند ! خنده تلخ زمانی بر چهره مان شکل می گیرد که تابوی 30ساله درباره استقلال و پرسپولیس ظرف مدت 6 ماه در مورد تراکتورسازی می شکند ؟ فوتبال ایران با این همه مصیبت پاسخ هزار پرسش مهمتر را هنوز پیدا نکرده اما ناگهان توسط برنامه نود باید باور کند که ادعای هواداران تراکتورسازی واقعیت ندارد .
چه نیازی بود که کری خوانی « نعمت » بزرگ فوتبال ایران را جدی بگیریم ؟ عمری گذشت و استقلال و پرسپولیس با همه مدل حاشیه های رنگارنگ ، لیگ فوتبال مارا به سکوهای خالی آزادی رساندند و امروز شاهد هستیم که با حضور « دردانه » تازه وارد به لیگ برتر و حامیانش ، هواداران استقلال برای رقابت و فتح سکوهای آزادی به سمت استادیوم می دوند ! با این اوصاف به جای آنکه عادل فردوسی پور و برنامه نود به طور غیر مستقیم به شور این پرشورهای لیگ نهم اضافه کند ، مسابقه پیامک می گذارد ، ناگهان تراکتور سازی به رده سوم جدول هواداران می رود و علاوه بر این کلی هم با سرمربی تیم تبریزی درباره این اتفاق جدل می کند . حرف ما با مرد باهوش برنامه نود این است : « چرا اینقدر بدون احساس ؟! » و از برنامه نود و تلویزیون هم می پرسیم : « چرا اینقدر با عجله ؟ ! »
یک نفر ، یک نظر ، چند پیامک !
ژست تازه مردم ما داشتن دو تا سه خط تلفن همراه است . به خصوص دارندگان « 0912 » در تهران بیشتر با این « مد » همراه هستند . اگر اصل دموکراسی بر اساس هر نفر ، یک رأی است ما چگونه می توانیم آمار نظرسنجی برنامه نود درباره پرطرفدار بودن پرسپولیس و رتبه سومی تراکتورسازی را معتبر و واقعی بدانیم ؟ وقتی در این نظرسنجی می توان با چند خط موبایل نظر شخصی یک نفر را با چند رأی ( پیامک ) نشان داد بنابراین آمار برنامه نود - با این باور که قطعا آمار اعلام شده صحیح و سالم و بدون « تقلب » است - نمی تواند قابل استناد باشد . علاوه بر این اگر برنامه نود یک هفته قبل ، از برپایی این نظرخواهی خبر می داد و به تبلیغ می پرداخت ، مطمئنا خطوط ارزان ایرانسل در بازار به سقف تقاضای خود می رسید ! البته یکی از دوستان جامعه شناس ما که تعصب خاصی به تبریز دارد ، می گفت : « در شهرستان ها و به خصوص تبریز درصد خیلی خیلی زیاد از مردم فقط یک خط تلفن همراه در اختیار دارند .
برای عادل امروز و پرسپولیسی سابق
کاش تلویزیون تابویی دیگر را هم از بین ببرد و کاش عادل فردوسی پور خودش در این مورد پیشقدم بشود . ما تا کجا می خواهیم از ترس افکار عمومی دروغ مصلحتی بگوییم ؟ مگر می توان باور کرد که عادل فردسی پور با این همه عشق و علاقه به فوتبال در سالهای نوجوانی طرفدار هیچ تیمی نبوده ؟! فراز کمالوند و عادل فردوسی پور روزگاری در روزنامه ابرار ورزشی در اوایل دهه 70 با یکدیگر همکار بودند و در کنار هم برای پیروزی های پرسپولیس به سقف تحریریه می زدند . گرچه نحوه استفاده کمالوند از این خاطره در برنامه نود منصفانه و صحیح نبود اما واکنش عادل ما هم جالب نبود . چه اشکالی داشت که علاقه دوران نوجوانی اش را تکذیب نمی کرد . او هر بار که در مباحث چالشی با مهمانان برنامه اش به خطوط قرمز می رسد ، قضاوت را به مخاطبان برنامه اش می سپارد . آیا این هواداران صاحب شعور درک نمی کنند که عادل پرسپولیسی ، خیابانی استقلالی و مزدک استقلالی با این همه سابقه کار و حجم انتقاد از دو تیم پرطرفدار در برنامه هایشان در تلویزیون دیگر نمی توانند این دو تیم را دوست داشته باشند !