پیراهن‌هایی که در فوتبال بایگانی شدند

در فوتبال ایران بودند و هستند بازیکنانی که جنبه بزرگ شدن و چهره شدن را ندارند و تا اسم در می‌کنند، از خود بی‌خود می‌شوند و حتی جلو سرمربی و مدیرعامل می‌ایستند.
 
اگر واقعا بعضی از بازیکنان اندازه توانایی فنی‌شان اخلاق و رفتار خوب هم داشتند، می‌توانستند خیلی زود به بالاترین سطح فوتبال نیز برسند و لژیونر شوند.
 
بودند بازیکنانی که یک روزی آرزو می‌کردند رسانه‌ها یک خط برایشان بنویسند ولی با یک گل یا پاس گل تیتر اول مطبوعات شدند و فکر کردند به آنچه که می‌خواستند رسیدند و حالا هر کاری کنند مربیان و مدیران نمی‌توانند به او بگویند بالای چشمت ابرو است و...
 
آنها به نوعی خیلی زود یاغی‌گری را یاد گرفتند و شدند ستاره‌های کاغذی تا حتی خودشان را در حد اروپا بدانند. بعضی‌ها نیز با یک سال بازی کردن درخواست‌های میلیاردی از تیم‌هایشان داشتند و به یکباره از قرارداد ده میلیونی به چند صد میلیون راضی نمی‌شدند.
 
* ملی‌پوش شدن جنبه می‌خواهد

همین چند وقت پیش بود یکی از بازیکنان ملی‌پوش که دو سال است فوتبال حرفه‌ای بازی می‌کند وقتی دید در ترکیب اصلی نیست حاضر نشد کنار بازیکن اصلی تمرین کند!
 
جالب اینجاست همین بازیکن موقعی فیکس شد که خودش یک زمانی نیمکت‌نشین بود و ضعف فنی و البته یاغی‌گری رقیبش او را به بازیکن ثابت تبدیل کرد وگرنه به این زودی‌ها بازی به او نمی‌رسید چه برسد دعوت به تیم‌ملی! او خیلی زود بزرگ شد و جلو مربی‌اش ایستاد تا باعث کنار گذاشتنش از تیم شود.
 
یکی از بازیکنان باسابقه در خصوص یکی از بازیکنان تازه به دوران رسیده می‌گفت همین بازیکن فصل گذشته در تیم ما بازی می‌کرد و نمی‌توانست حرف بزند حالا که با هم همبازی شدیم و تیم عوض کردیم انتظار دارد به او سلام بدهم در حالی که فصل گذشته کاپیتان او بودم.
 
یکی از بازیکنان تیم اصفهانی تعریف می‌کرد بازیکن جوان ما به تیم‌ملی دعوت شد و رفت اردو و برگشت دیدیم اخلاقش کلی تغییر کرده و در تمرینات اخم می‌کند!
 
از او پرسیدیم چه شد چرا این همه عوض شدی یک دفعه گفت وقتی یکی ملی‌پوش می‌شود باید به او احترام بگذارید و من دیگر آن بازیکن سابق نیستم. جالب اینجاست او به اردوی بعدی هم دعوت نشد و الان هم نیمکت‌نشین تیم شده است.
 
البته تقصیر هم ندارد وقتی قرارداد 30 میلیونی این بازیکن در عرض دو سال نزدیک به یک میلیارد می‌رسد باید هم کلی تغییر کند و بی‌جنبگی‌اش را نشان دهد!
 
* من دوپینگ کرده‌ام!

اما این یکی خیلی جدید و عجیب است! اخیرا خبردار شدیم یک بازیکن جام‌جهانی رفته که سابقه پوشیدن پیراهن یکی از تیم‌های بزرگ پایتخت را دارد و امسال در یک تیم شهرستانی بازی می‌کند کاری کرده که سرمربی‌اش "شاخ" در بیاورد!
 
در یکی از بازی‌ها این بازیکن تا می‌بیند در ترکیب اصلی قرار نگرفته برای این که بهانه‌ای برای روی نیمکت‌ ننشستن داشته باشد، به مربی‌اش می‌گوید: «اگر می‌شود من را در لیست هجده نفره هم قرار ندهید چون دارو مصرف کرده‌‌ام و اگر تست بگیرند، دوپینگم مثبت می‌شود.»
 
حال این که آیا در ترکیب اصلی هم بود این حرف را می‌زد یا نه بعید به نظر می‌رسد! خلاصه این بازی می‌گذرد و بازی بعدی مربی دل و جرات‌دار که به نوعی با خودش هم شوخی ندارد بازیکن موردنظر را در لیست هجده نفره قرار نمی‌دهد و به او می‌گوید: «بهتر است استراحت کنی تا دوپینگت از بین برود.»
 
نشان به این نشان که او هنوز هم استراحت می‌کند و باید شجاعت این مربی بزرگ را تحسین کرد. ناگفته نماند این بازیکن قرار بود فیکس تیم‌ملی شود و جای خیلی‌ها را پر کند حالا کی این اتفاق رخ دهد بعید است.