ناهنجاری‌های فوتبال ایران از دایره خالکوبی بازیکنان، قلیان‌کشی‌های شبانه
و حتی مصرف بی‌رویه ترامادول فراتر رفته است... گزارش‌های نگران‌کننده‌ای
به گوش می‌رسد از سقوط اخلاقی فوتبال ایران.
دیروز شنیدیم یک گروه
تحقیقاتی وابسته به یک مؤسسه خصوصی که دایره فعالیت‌شان در زمینه‌های
نظرسنجی، آمارگیری و... است، تحقیقات گسترده‌ای در زمینه ناهنجاری‌های
فوتبال انجام داده‌اند که به زودی این گزارش در اختیار فدراسیون فوتبال و
وزارت ورزش قرار می‌گیرد.
برابر با شنیده‌های ما در این تحقیقات، 16
باشگاه لیگ برتری، 10 تیم لیگ آزادگانی (8 تیم حاضر در لیگ دسته اول و دو
تیم حاضر در لیگ دسته دوم) و 4 تیم پایه‌ای فوتبال در رده‌های امید،
جوانان، نوجوانان و نونهالان به شکل محسوس و غیرمحسوس مورد مطالعه قرار
گرفته‌اند که خروجی این تحقیق و مطالعه، گزارش تکان‌دهنده‌ای است.
گویا
این گروه تحقیقاتی برای تحقیقات خود بازیکنان، مربیان و مدیران فعال در
فوتبال و همچنین برخی پیشکسوتانی که بین 2 الی 20 سال از پایان دوران
بازیگری‌شان گذشته، مربیانی که طی 4 سال اخیر حداقل 2 سال در لیگ برتر، لیگ
آزادگان و یا رده‌های ملی فعالیت کرده‌اند و مدیرانی که در سال جاری بحث
حضورشان در فوتبال مطرح بوده را ملاک قرار داده‌اند و مواردی نظیر میزان
مصرف سیگار، استعمال دخانیات، گرایش به مصرف الکل و مواد مخدر، شائبه یا
سابقه فساد اخلاقی، خالکوبی، مصرف ترامادول، حضور در پارتی‌های شبانه و
ضیافت‌های غیرمعمول، احتمال دوپینگ و استفاده از داروهای نیروزا و... را
ارزیابی کرده‌اند که نتیجه این گزارش واقعاً وحشتناک است. اگرچه فعلاً آمار
دقیقی در این خصوص منتشر نشده اما گفته می‌شود درجمع پیشکسوتان فوتبال
نزدیک به 30 درصد علائم اعتیاد گزارش شده، در جمع مدیران فوتبال نمونه‌هایی
گزارش شده که به مصرف مواد مخدر یا الکل اعتیاد دارند. این مشکل در جمع
مربیان هم هست و از خالکوبی و قلیان و ترامادول هم که اصلاً نگو و نپرس!
ابتدا
قرار بوده این آمار به صورت رسمی منتشر شود اما انگار آمارها به حدی
فاجعه‌گونه است که دوستان می‌ترسند این آمار را رسماً منتشر کنند. فقط یک
نمونه‌اش همین است که در 30 تیم فوتبال که در هر تیم 25 بازیکن، 5 مربی و
مدیر ملاک بوده‌اند به علاوه صد فعال فوتبال، یعنی در یک جامعه هزار نفری
(30 تیم و هر تیم 30 نفر و صد مدیر، پیشکسوت و مربی فعال) بیش از 500 فقره
ناهنجاری (شامل تمامی موارد از مصرف سیگار و قلیان تا ترامادول، خالکوبی،
دوپینگ و...) گزارش شده است. البته این آمار به این مفهوم نیست که از هر 2
نفر، یک نفر ناهنجاری تولید می‌کند چون فوتبالیستی داریم که یک‌تنه 10 مدل
خلاف انجام می‌دهد؛ هم خالکوبی دارد، هم سیگار و قلیان می‌کشد، هم به مصرف
ترامادول، الکل و مواد نیروزا گرایش دارد، هم پایه پارتی‌های شبانه و
ضیافت‌های خارج از عرف است و هم...
صدالبته وقتی مدیر باشگاه دچار
مشکل اخلاقی است، از بازیکن آن باشگاه چه توقعی می‌توان داشت؟! نمی‌دانیم
سرانجام این گزارش که به خاطر آمارهای تکان‌دهنده‌اش بعید است منتشر شود،
چه خواهد شد اما دوست داریم بدانیم آیا وزیر ورزش در ادامه مبارزه با
جریان‌های ناسالم، این آلودگی‌ها را هم جدی می‌گیرد؟ به یاد داریم چند سال
پیش بحثی مطرح شده بود در این خصوص که از مدیران و مربیان تیم‌های باشگاهی
تست اعتیاد گرفته شود تا کسانی که قرار است جوانان این فوتبال را مدیریت یا
هدایت کنند، صلاحیت‌شان مورد تأیید قرار بگیرد و همچنین متقاضیان حضور در
فوتبال برگه عدم سوء پیشینه بگیرند. مطالبه جامعه ورزش این است که این
گزارش حتی اگر به منظور جلوگیری از مسموم شدن فضای فوتبال منتشر نمی‌شود،
در خفا جدی گرفته شده و وزارت ورزش با استفاده از فیلترهایی مانع ورود
مدیرانی که سابقه فساد اخلاقی دارند، شود.