محمد قاضی که کارلوس کروش روی او به عنوان علی دایی تیمش حساب باز کرده
بود و در ماه های نخست حضورش در تهران حتی به رغم بازی نکردن هایش در
ترکیب پرسپولیس از او در تیم ملی استفاده می کرد و برای این هم فشار زیادی
را تحمل می کرد حالا دیگر یکی از حاشیه های فوتبال ایران شده است.
بازیکنی
که قد و قامت بلندی دارد ، غیزیک مناسبی دارد ، خیلی خوب هد می زند و به
عکس علی دایی قدرت دریبلینگی بی نظیر دارد از همان سال هایی که در فولاد
پدیده شد و به ذوب آهن رفت ، همه را به این باور رسانده بود که ستاره
فوتبال ایران می شود اما انگار تمام رویاهای فوتبالی او همان پورشه ای بود
که از پرسپولیس محمد رویانیان گرفت. پورشه ای که تا مدت ها خبرساز بود.
او
در پرسپولیس فوتبالش افت کرد و کم کم نیمکت نشینی را تجربه کرد. یک سال و
نیم حضور در استقلال و حاشیه های آمدن به تیم رقیب هم چیزی بر فوتبالش
اضافه نکرد تا در آخر با قهر از قلعه نویی جدا شود و حالا در اهواز مدام با
اسکوچیچ دعوا کرده و سرآخر هم تیم را ول کرده و رفته. اینکه یک بازیکن با
همه مربیانش به مشکل می خورد برای قاضی که استارت این ناسازگاری ها را از
ذوب آهن و با منصور ابراهیم زاده زده بود ، نشان از نوع رفتاری غیر حرفه ای
دارد.
مسیری که این بازیکن با آتیه را حالا به ابزاری برای پولسازی در چند
سال گذشته برای خودش یا مدیر برنامه هایش تبدیل کرده و سرآخر هم تبدیل می
شود به یک خاطره گنگ و زودگذر در فوتبال ایران.