<ul> <li> <div align="justify"><font size="2">مدیرعامل استقلال که روز گذشته مصاحبه مفصلی در مورد منشور اخلاقی و فواید و معایب آن کرده بود هرگز نمی‌‌تواند ادعا کند در باشگاهش مباحث امنیتی به شکلی که پیش‌تر هرگز در باشگاهی دیده نشده وجود ندارد. اتفاقاتی که این روزها در مورد طریقه مصاحبه بازیکنان استقلال با رسانه‌ها رخ می‌دهد خود گواه این مدعاست. اینکه روابط عمومی باشگاه باید در خلال انجام تمام مصاحبه‌ها حضور داشته باشد امری بدیهی بود و کسی با آن مخالفتی نداشت، اما اینکه این نفر سوم این حق(!) را دارد که وسط مصاحبه بخش‌هایی از آن را سانسور کند یا میان حرف طرفین بدود و یکی از دو طرف گفت‌وگو را از ادامه دادن به صحبت‌هایش منع کند اقدامی «فوق‌حرفه‌ای» در باشگاه حرفه‌ای واعظ محسوب می‌شود. این حرکت یعنی اینکه ما (استقلال) تشخیص می‌دهیم چه سوالی به صلاح است که پرسیده شود و چه سوالی به صلاح نیست! این یعنی باشگاه استقلال حتی می‌خواهد برای روزنامه‌ها و خبرنگاران هم خط‌مشی تعیین کند که این سوال را بپرس و آن سوال را نپرس! از این گذشته این نوع برخورد نوعی توهین به بازیکنان هم محسوب می‌شود که یعنی آنها صلاح خود را نمی‌دانند و در پاسخ‌گویی باید ابتدا از نماینده باشگاه کسب تکلیف کنند و سپس جواب دهند! به نظر می‌رسد این قبیل رفتارها به نوعی نشات گرفته از رسانه‌‌گریزی واعظ آشتیانی است. رفتاری که فصل گذشته هم بارها و بارها از آشتيانی دیده شد. حالا اینکه در ظاهر به نظر می‌رسد او نگاهی مهربانانه‌تر به رسانه‌ها پیدا کرده است ولی وقتی به عمق ماجرا دقت کنیم می‌بینیم واعظ مثل پادشاهی رفتار می‌کند که به اطرافیان خود اطمینان ندارد و حتی از سایه آنها نیز می‌هراسد. توهم توطئه خزنده علیه او و مجموعه‌اش دلیل اصلی تزلزل روابط مدیرعامل استقلال با رابطین مردم است. <br> <br> <br> </font></div> </li></ul>