ظهر شنبه ناصر حجازى را در حال خارج شدن از فدراسیون فوتبال دیدیم. اتفاق عجیبى بود که حجازى را در فدراسیون ببینیم و وقتى با او براى دقایقى همکلام شدیم حرف هاى جالبى زد. وقتى به او گفتیم شما کجا و فدراسیون فوتبال کجا، حجازى گفت: «یعنى من و امثال من نباید در فدراسیون فوتبال حاضر شویم؟ اگر جاى ما در فدراسیون نباشد پس جاى چه کسى است؟ وقتى به حجازى گفتیم که براى مذاکره در مورد حضور در کمیته فنى فدراسیون فوتبال در این محل حاضر شده جواب داد: نه، اینها که مرا نمى خواهند و با امثال من کار نمى کنند. هر وقت از اینجا رد مى شوم به فدراسیون مى آیم تا دوستان قدیمى ام را در کمیته پیشکسوتان ببینم. چند دقیقه اى با همایون بهزادى و فرامرز ظلى حرف مى زنم و مى روم و اصلاً به طبقات بالایى فدراسیون نمى روم چون مى دانم آنها با من و امثال من کارى ندارند. وقتى درد دل حجازى شروع شد حرف هایش خیلى جالب تر شد و گفت: آقایان فکر مى کنند به زور هم مى توانند کسى را محبوب مردم کنند. تا چند سال قبل من و پروین محبوبیت خاصى بین مردم داشتیم اما این مسأله به مذاق خیلى ها خوش نیامد به همین دلیل ما را تا جایى که توانستند حذف کردند و بعضى ها را آوردند و آنها را تا حد سرمربى تیم ملى بالا بردند اما چه فایده؟ باز هم ما محبوب هستیم اما این افراد محبوب دل مردم نشدند چون مردم ما را با دل و جان دوست دارند و هر جایى که مى رویم آنقدر ما را شرمنده مى کنند که خودمان خجالت مى کشیم. حرف هاى حجازى را نمى توان تمام و کمال نوشت اما او در پایان حرف هایش گفت: «همین که مردم مرا دوست دارند و به من لطف مى کنند و همیشه من را شرمنده خودشان مى کنند برایم یک دنیا ارزش دارد. شاید آنها مرا از صحنه فوتبال حذف کرده باشند اما دل مردم را نمى توانند حذف کنند. اینها را براى افرادى مى گویم که مى خواهند به زور اشخاص را در دل مردم جاى بدهند اما انشاءالله تا ۱۰ روز دیگر خبرى مى شنوید که جواب تمام این کارها را خواهم داد. با تیمى قرارداد مى بندم که همه تعجب کنند. هرچه از حجازى خواستیم تیم جدیدش را بگوید نگفت و فقط به این نکته اشاره کرد که تیم آینده اش اروپایى است اما حتى کشور جدیدى که قرار است در آن کار کند را نگفت و فقط به این نکته اشاره کرد که مثل بنگلادش در این کشور هم موفق خواهد شد.