در شرایطی که تیم‌های بالانشین لیگ این روزها بدجوری برای جذب اسم‌ها دست‌به‌کار شده‌اند، امیر قلعه‌نوعی و استقلال به خرید کبه از داماش، اولادی از نفت تهران و ایمان باصفا از تیم امید فعلا بسنده کرده‌اند و بازیکنانی را زیر نظر گرفته‌اند که شاید جذب آنها کمکی به استقلال نکند.
استقلال در شرایط کنونی به جز بازیکن طراح در میانه میدان و یک دفاع راست به بازیکن خاصی نیاز ندارد. واقعا امیر قلعه‌نوعی وقتی کاندیدای جذب بهترین بازیکن آسیا، بازیکن سابق لیگ جزیره، بهترین دروازه‌بان ایران، مدافعان تیم‌ملی، بهترین گلزن تاریخ استقلال و... را در اختیار دارد، چه نیازی هست به دنبال نفراتی برود که شاید به درد تیم هم نخورند.
تمام اینها را کنار اوضاع مالی نه چندان خوب استقلال بگذارید که مسئولانش مدام می‌گویند پول ندارند بازیکن بخرند. اصلا فرض کنید استقلال پول هم داشته باشد، چه کسانی را می‌تواند بخرد که از آندو، نکونام، برهانی، قاضی، رحمتی، صادقی، منتظری، خسرو حیدری، هاشم بیگ‌‌زاده و... برای استقلال بهتر باشند؟ بله هستند بازیکنان خوب اما مشکل این‌جاست که تیم دارند، بازیکن خوب را که نمی‌‌دهند به دیگران. خودشان لازم دارند. استقلال خودش حاضر است نکونام را بدهد؟ پاسخ منفی است. بازیکن خوب را هیچ‌کس نمی‌‌دهد و استقلال هم مهره زیاد دارد.
تنها یک راه باقی می‌‌ماند و آن خرید جوان‌ترهاست؛ بازیکنانی شبیه به عالیشاه، صادقیان، شبیه به مسلمان. استقلال باید از فردین عابدینی یک دفاع راست خوب بیرون آورد، استقلال باید دوباره طالب‌لو بسازد، صادقی، جباری، اکبرپور و قربانی‌ها را بسازد وگرنه بازیکنی وجود ندارد که استقلال بتواند آن را بخرد. با پول یا بدون پول فرقی نمی‌‌کند.
پس درواقع امیر قلعه‌نوعی چه کسی را می‌‌خواهد بخرد؟ به چه کسی نیاز دارد که پولش نیست؟ ستاره‌ها همه همین‌جا هستند، در استقلال. امیر قبلا آنها را به دست آورده. در این فوتبال ستاره‌تر از نکونام و تیموریان، ساموئل، خسرو و... وجود ندارد. استقلال اگر بخواهد هم ستارهای نیست. آنچه نیاز امروز استقلال است جوانانی شاید مثل ایمان باصفا هستند (شاید) که آینده این استقلال را بسازند، فردایش را، روزگار بعدش را نه همین امروز را. /ش