او در بازی با لبنان بنقش خود را به خوبی در میدان مسابقه اجرا کرد تا مشخص شود هرگاه او آماده است مرد پرتغالی به هیچ گزینهای فکر نمیکند.
در روشی که تیم ملی بازی میکند جباری پشت قوچان نژاد و وسط دژاگه و شجاعی قرار میگیرد درحالی که نکو و آندو پشت او قرار دارند. جباری در حقیقت تنظیم کننده حرکات این پنج ضلعی است. او باید هم هنر خود را در ارسال پاسهای نهایی نشان دهد و هم در زمانی که تیم ملی زیر فشار دفاعی قرار دارد به سرعت با توپربایی از حریف - البته با کمک نکو و آندو - توپ را برای مردان جلویی ارسال کند.
صرفنظر از هوشی که مجتبی در گلزنی دارد مهره قابل اتکایی برای اجرای وظایف یک پلی میکر ایدهآل است. آنچه اما سبب شده امروز تنها 24 بازی ملی در کارنامه جباری ببینیم مصدومیتهای پیدرپی بوده که حتی این بازیکن را از حضور در جام جهانی فوتبال نیز محروم کرده است.
در این شرایط که فوتبال ایران مهرهای همچون جباری در اختیار ندارد و محمد نوری و علی کریمی به رغم تلاش نتوانستهاند مانند شماره 8 آبیها باشند، از دست دادن او همچون کابوس میماند. برای اثبات تفاوتهای جباری با همپستهای امروزیاش همین قدر کافی است به جای پای مانده او در بردهای پرگل تیم ملی کشورمان در یک سال گذشته اشاره کنیم.
هرگاه جباری بوده، هم تعداد حملات تیم ملی بیشتر شده و هم تعداد گلها چشمگیر بوده که از آن جمله میتوان به برد پرگل مقابل بحرین و سنگاپور نیز اشاره داشت که جباری در این بازیها رل اول را بازی کرد. حفظ کردن جباری از سوی مربیان استقلال تا بازیهای حساس آتی تیم ملی در این برهه کاملا برای فوتبال ایران حیاتی است.
جباری در بازی دیروز استقلال هم با ورود به زمین کلاس خود را نشان داد. کاش او دیگر مصدوم نشود.../ش