اغلب تحلیل‌های پس از دربی حول محور 10 دقیقه توفانی پرسپولیس می‌گردد، در حالی که حریف سنتی آبی‌ها طی 80 دقیقه‌ای که از دربی 74 پشت سر گذاشت در رسیدن به هدف ناکام بود.
عواملی همچون بی‌دقتی نوروزی و رضایی، درخشش سیدمهدی رحمتی و البته انگیزه بیشتر بازیکنان استقلال در غیاب بخش اعظمی از شاکله اصلی خود حکم به برتری استقلال در آن 80 دقیقه داد اما همین تیم ستودنی ناگهان اسفبارترین نمایش خود طی سال‌های اخیر را در 10 دقیقه پایانی دربی روی پرده آورد تا شکستی ناباورانه را تجربه کند.
آنالیز دربی نشان می‌دهد پرسپولیس در دقایق پایانی روی هنر و نبوغ مهدوی‌کیا و البته ایمون زاید به این پیروزی بزرگ دست یافت وگرنه هیچ یک از هافبک‌ها و مهاجمان پرسپولیس در حد و اندازه خود نبودند.
بیراه نیست اگر بگوییم علی کریمی ضعیف‌ترین نمایش خود در هفته‌های اخیر را ارائه کرد یا اثری از محمد نوری و مازیار زارع در این میدان نبود. به راستی هافبک‌های پرسپولیس تا قبل از ورود مهدوی‌کیا کجا بودند؟ هادی نوروزی و غلامرضا رضایی چطور؟! آیا نباید دلیل از کار افتادن خط میانی پرسپولیس را درخشش بازیکنان استقلال جز آن 10 دقیقه پایانی دانست؟
تصور کنید یکی از این بازیکنان؛ آندو، جباری، خسرو یا حتی ساموئل در ترکیب استقلال بودند آیا باز هم پرسپولیس می‌توانست فاتح دربی باشد؟! اتفاقا دلیل ستایش استقلال – در آن 80 دقیقه – همین است؛ اینکه در غیاب مردان اصلی خط میانی خود، نمایشی مافوق تصور را ارائه کرد. فراموش نکنیم که استقلال آنقدر دستش خالی بود که به ناچار الونگ را در پست غیرتخصصی‌اش بازی داد یا محسن یوسفی که به رغم بازی خوبش اما برای اولین بار به عنوان بازیساز استقلال در میانه زمین به میدان فرستاده شد.
بنابراین نمی‌توانیم از کنار بازی خوب تیم مظلومی تا قبل از آن 10 دقیقه بگذریم و نیمه خالی لیوان را بنگریم. استقلال باخت و بد هم باخت. استقلال باخت چون هم سرمربی‌اش غره شد و هم بازیکنانش اما همین تیم قابل ستایش هم هست. امروز می‌توانیم شجاعت به خرج بدهیم و بگوییم: «استقلال 10 دقیقه با قهرمانی در لیگ یازدهم فاصله دارد!» بله، استقلال با قهرمانی در لیگ فقط 10 دقیقه فاصله دارد. آن 10 دقیقه پایانی را از ذهن دور کنید.
چه نتیجه‌ای به دست می‌آید؟ آیا سیدمهدی رحمتی مورد ستایش قرار نمی‌گیرد؟ مدافعان میانی چطور؟ فریدون زندی که می‌توانست تا قبل از گل‌های زاید بهترین بازیکن باشد و حتی کیانوش رحمتی و میلاد میداودی.
***
نتیجه‌ای که پنج‌شنبه شب رقم خورده واقعیت‌های این بازی نبود. برد پرسپولیس حول محور 3 نفر گشت 1- مصطفی دنیزلی 2- مهدی مهدوی‌کیا 3- ایمون زاید. چنانچه استقلال دیگر مرتکب خبطی به بزرگی 10 دقیقه آخر دربی نشود بی‌گمان می‌تواند باز هم رل اول را در لیگ یازدهم ایفا کند.
آبی‌ها خود را برنده این میدان می‌دانستند فارغ از اینکه بدانند چه در مخیله این 3 عنصر تاثیرگذار می‌گذرد. شاید دربی 74 درسی باشد برای آبی‌ها که از این پس هیچ حریفی را دست کم نگیرند. به واقع چه القابی می‌شد به استقلال داد که در غیاب آندوها، جباری‌ها، خسروها و حتی فرهادهایش فاتح دربی شده است؟! اما حیف...