داماش در دور برگشت هم به استقلال باخت اما این پیروزی برای استقلال همچون بازی رفت آسان به دست نیامد و باز اگر مثل بازی رفت، نبود هنرنمایی مهدی رحمتی چه بسا در پایان مسابقه نتیجه دیگری رقم می خورد.
استقلال باهوش بود یا خوش شانس؟
کسب این گونه پیروزی های میلی متری همواره این شائبه را نزد عوام اهالی فوتبال ایجاد می کند که فلان تیم خوش شانس بود که توانست ببرد. به هر حال شانس هم بخش مهمی از فوتبال محسوب می شود و سرنوشت بسیاری از رخدادهای مهم در این ورزش را رقم زده و بعد از این هم خواهد زد اما همه داستان این نیست. خوش شانسی در بیشتر موارد نیازمند زمینه و پتانسیل لازم است. این طور هم نیست که تیمی بدون برخورداری از یک سری توانایی های تاثیرگذار بتواند از شانس بهره مند شود. به عنوان مثال اشاره می شود به یکی از فینال های لیگ قهرمانان اروپا بین بایرن مونیخ و منچستر یونایتد که به خاطر داریم علی دایی هم به عنوان بازیکن ذخیره روی نیمکت بایرن مونیخ نشسته بود. برای منچستر یونایتد قهرمانی در دو، سه دقیقه آخر به دست آمد، یعنی یک خوش شانسی محض اما سوال اینجاست که اگر منچستر پتانسیل لازم مثل جسارت فرگوسن، هوش و توانایی شرینگهام و سولسشائر و خیلی توانمندی های دیگر را نداشت آیا می توانست به چنین نتیجه ای دست یابد؟ قطعا نمی توانست پس به طور کلی باید گفت خوش شانسی مستلزم برخورداری ار نوعی هوشمندی عمومی در یک تیم است.
استقلال در این مسابقه شکلی از هوش تیمی را به نمایش گذاشت. این هوش تیمی معطوف بود به یک نقشه کلی که در شرایط مسابقه طراحی و اجرا شد، اگر چه ممکن است پیش از بازی، کادر فنی با تجربه ای که استقلال در بازی رفت داشته پیش بینی چنین وضعیتی را کرده بود که این هم بخش از هوشمندی تیمی را شامل می شود.
استقلال هوشمندانه بازی کرد به این شکل؛ 1. آنها به خوبی و با حوصله ضرب حملات اولیه داماش را گرفتند. 2. کم کم جلو کشیدند و زور بیشترشان را به حریف تحمیل کردند. 3. در استفاده از یک ضربه شروع مجدد بهترین نمایش را داشتند که بر اساسش به گل هم رسیدند. 4. در ادامه منطقی بازی کردند. یعنی ضمن گرایش به حفظ نتیجه، چشم به ضد حملات داشتند. 5. در استفاده از توانایی های فردی بهترین عملکرد را داشتند و بسیار کم اشتباه ظاهر شدند، خصوصا مهدی رحمتی. 6. و بالاخره از شانسشان به طور کامل و حرفه ای استفاده کردند.
بله، استقلال در این مسابقه گذشته از این که باهوش عمل کرد، خوش شانس هم بود اما فراموش نکنیم به قول لویی پاستور پزشک، پژوهشگر و دانشمند فرانسوی شانس در خدمت افراد باهوش است. این قاعده نه تنها در مورد این بازی بلکه درباره بخش اعظم عملکرد استقلال از ابتدای فصل تا کنون صادق است. بخش بیشتر خوش شانسی استقلال مربوط است به هوشمندی این تیم که این هوشمندی به نوبه خود حاصل حضور مهره های باهوش در سطوح مختلف استقلال است. نفراتی همچون جباری و پورحیدری نمونه ای از حضور چنین طیفی در این باشگاه هستند.
در مورد خارجی ها هنوز هم نمی شود قضاوت کرد
همان طور که در بازی با سپاهان نمی شد عملکرد ضعیف بازیکنان خارجی استقلال را مبنای قضاوت در مورد آن ها قرار داد در این بازی هم فروغ نسبی نفراتی همچون جورکویچ و ساموئل را نمی توان ختم کرد به صدور حکمی کلی بر این مبنا که مثلا استقلال خریدهای خوبی داشته است. حالا ساموئل با توجه به سابقه اش از درصد ریسک کمتری برخوردار است و می توان امیدوار بود عصای دست استقلال در آینده باشد اما در مورد گوران جورکوریچ هنوز هم باید منتظر ماند و چشم به بازی های آینده اش دوخت.