عزیز محمدی در پاسخ به اعتراض- بخوانید نگرانی- استقلالیها نسبت به فشردگی لیگ و احتمال مصدومیتهای شدید ملیپوشان یک جمله گفته: «حق با استقلال نیست!» همان طور که میدانیم تیم ملی ساعت 2 بامداد دیروز به تهران بازگشته و عملا ملیپوشان استقلال نمیتوانند امروز در تمرینهای این تیم شرکت کنند. گذشته از بحث تمرین به خاطر پشت سر گذاشتن این سفر طولانی لازم است لااقل بازیکنان یک یا دو روز را به طور کامل در خانه خود استراحت کنند. مصائب دوری از خانواده و مشکلات عاطفی هم که جای خودش دارد و شکی نیست بازیکنی که 20 روز از خانوادهاش دور بوده دوست دارد لحظات بیشتری کنار خانوادهاش باشد. حال اختلاف زمان ایران و اندونزی را هم حساب کنید. آیا به واقع به میدان رفتن ملیپوشان استقلال 48 ساعت پس از بازگشت از این سفر طول و دراز لطمه به سرمایههای ملی فوتبال ایران نیست؟ فوتبال ایران اگر در این برهه حساس بازیکنانی مثل رحمتی، میداودی، جباری، آندو و خسرو را از دست بدهد با چه شرایطی روبرو خواهد شد؟ عزیزمحمدی معتقد است چون تیم ملی سهشنبه بازی کرده حضور ملیپوشان استقلال در بازی روز شنبه بلامانع است. در حقیقت رییس سازمان لیگ از زمان به صدا درآمدن سوت پایان بازی ایران و اندونزی استراحت و ریکاوری ملیپوشان را محاسبه کرده، اما او از این نکته مهم غافل است که طبق اصول و البته از منظر پزشکی زمان استراحت بازیکنان آن هم پس از بازی در آن زمین گلآلود از زمان رسیدن به کشور مبدا محاسبه میشود، نه زمان شنیده شدن سوت پایان بازی! به نظر میرسد عزیزمحمدی اهمیتی برای تیمهای باشگاهی که سازندگان اصلی تیم ملی محسوب میشوند قایل نیست و تنها تیم ملی را در مقطع کنونی ارجحتر میداند که اینطور پاسخ استقلالیها را میدهد. این نوع برنامهریزیها در دراز مدت فوتبال ایران را از ستارههایش محروم خواهد کرد و شاید آن زمان دیگر برای عزیزمحمدی فرصتی نباشد که بگوید: «حق با فلانی نیست.» آیا بهتر نیست رییس سازمان لیگ پیش از آنکه مطلبی را به زبان بیاورد درباره آن فکر کند و از منظر کارشناسی گفتههای خود را ارزیابی کند؟