جدال لفظى آندرانیک تیموریان با حنیف عمران زاده در دقایق پایانى دیدار استقلال و مس سرچشمه باعث اخراج هافبک ملى پوش آبى پوشان تهرانى شد تا شاگردان پرویز مظلومى مثل حریف که از ابتداى بازى ۱۰ نفره بود، در اواخر این دیدار بازى را با یک بازیکن کمتر ادامه دهند.آندو برخلاف تمام دنیا که بازیکنان به دلیل درگیرى با بازیکنان حریف از زمین اخراج مى شوند به خاطر درگیرى شدید لفظى با هم تیمى اش اخراج شد هر چند در این دقایق اتفاق بدى براى استقلال رخ نداد و آبى پوشان تهرانى ۳ امتیاز این دیدار خانگى را کسب کردند اما اگر تیم مظلومى در دقایق پایانى که ۱۰ نفره به بازى ادامه مى داد و گل مى خورد و بازى به تساوى کشیده مى شد هواداران استقلال چه رفتارى با هافبک ملى پوش خود داشتند؟ آیا آندو مى توانست جوابگوى انتظارات به حق هواداران تیمش باشد؟ اگر قرار باشد بازیکنى به این شکل به تیمش ضربه بزند چه تفاوتى بین آندوى باتجربه و ملى پوش با جوانى همچون مجتبى محبوب مجاز یا ... وجود دارد؟آندو از زمانى که به لیگ ایران برگشته چه آن روزهایى که در تراکتورسازى تبریز توپ مى زد و چه امروز که در استقلال نقش کلیدى دارد، همواره چنین حاشیه هایى داشته و با بازیکنان خودى و حریف درگیر شده است. سوال ما از هافبک ملى پوش استقلال این است که دستاورد او از حضور در فوتبال اروپا چه بوده است؟ آیا تنها دستاورد او این بوده که خودش را تافته جدا بافته بداند؟ یا اینکه باید آموخته هایش در لیگ برتر انگلیس را به کار بگیرد و براى موفقیت تیمش تلاش کند؟
آندو در این مدت خودش را آقاى خاص لیگ ایران دانسته و مشکلات زیادى به وجود آورده است. حواشى او در این دیدار به استقلال ضربه زد چراکه بازى بعدى تیمش را از دست داد؛ او که همواره حرف از فوتبال حرفه اى مى زند، چنین رفتارى را کجاى فوتبال دنیا دیده و یاد گرفته که ما ندیده ایم؟ آندو با چنین رفتارى به خودش و استقلال لطمه مى زند و اگر اصلاح نشود روزهاى بدترى در انتظارش خواهد بود.