1- استقلال در دربی شاهکار کرد! نمایش آبی‌ها در بازی هفتاد و یکم مقابل پرسپولیس به اندازه‌ای چشمنواز بود که تحسین خود پرسپولیسی‌ها را هم برانگیخت. همگان به برتری استقلال اعتراف کردند و این تیم را ستودند؛ پاس‌های پی در پی، موقعیت‌های فراوان، گل‌های زیبا و در نهایت برجا گذاشتن یک خاطره خوش برای هواداران. استقلال آن روز تماشاگرپسند بازی کرد. آبی‌ها تیمی بودند که حریف را به طور کامل محو تماشای خود کردند. استقلال دربی 71 را برد و این بار دیگر به خاطر بازی دفاعی‌اش یا حس نتیجه‌گرایانه‌اش به نقد کشیده نشد چرا که استقلال هم بازی را برد و هم تاکتیک
بازی را.
2- پس از آن نمایش زیبا دیگر آبی‌ها شاهکار خود در دربی را تکرار نکردند. بازی مقابل سایپا این واقعیت را به رخ کشید. اولین میدان پس از دربی 71 برای استقلال فقط 3 امتیاز باارزش را همراه داشت. دیگر کسی استقلال را به خاطر بازی خوبش، هماهنگی، موقعیت‌های پی در پی و گل‌های زیبا ستایش نکرد. استقلال مقابل سایپا به برتری رسید اما هرگز آن تیم بازی قبل نبود. تصور می‌شد آبی‌ها پس از آن نمایش خلاقانه بتوانند بار دیگر با بازی هماهنگ خود تحسین همگان را برانگیزند اما در اولین ایستگاه پس از دربی، آبی‌ها ناکام بودند. آیا می‌شد به بازی بعد امیدوار بود؟
3- استقلال در بازی دوم به ملوان باخت! دیگر حتی از تاکتیک نتیجه‌گرایانه هم خبری نبود. اگر چه در انزلی آبی‌ها 10 نفره بودند و شرایط نامساعد زمین مسابقه هم آنها را دست به عصا می‌کرد اما تیم مظلومی به اندازه‌ای پراشتباه بازی کرد که جای هیچ دفاعی باقی نماند. استقلال این بار به حق باخت! البته می‌شد رگه‌هایی از ناداوری را هم در باخت استقلال مشاهده کرد. قبل از به ثمر رسیدن گل سوم داور خطای مسلم روی برهانی را اعلام نکرده بود. اما نمی‌شد باخت استقلال در انزلی را ناشی از اشتباه داور دانست. تیم مظلومی در انزلی تاکتیکی برای بردن نداشت و به طور واضح در تکرار تاکتیک‌هایی که در دربی 71 اجرا کرد ناتوان بود.
4- تساوی در تهران مقابل راه‌آهن! سومین بازی پس از دربی هم منجر به تکرار آن نمایش خلاقانه نشد. استقلال به بن‌بست خورد البته این بار هم اشتباه داوری کمرشکن جلوه می‌کرد اما تنها بخشی از دلایل ناکامی را می‌توان به این مورد ربط داد. بی‌گمان اشکالات فنی هم در باخت استقلال اثرگذار بوده است. برای مثال می‌توان به یک سویه‌نگری مظلومی و همکارانش در انتخاب تاکتیک اشاره داشت. استقلال همچنان در خانه از یک مهاجم در خط حمله خود استفاده می‌کند! اینکه چرا مظلومی در همه بازی‌ها حتی بازی‌هایی که در تهران میزبان است آن هم مقابل تیم ته جدولی راه‌آهن از یک مهاجم استفاده می‌کند چندان روشن نیست. آیا او می‌ترسد؟
5- هفته یازدهم استقلال به اصفهان می‌رود. تقابل هیجان‌انگیز با ذوب‌آهن . آیا می‌توان به تکرار شاهکار استقلال در دربی امیدوار بود؟ دیگر بهانه خستگی بازیکنان هم وجود ندارد. اگرچه مجتبی جباری مغز متفکر استقلال در میانه میدان در این بازی غایب است اما اگر تیم مظلومی نتواند لااقل گوشه‌هایی از آن بازی زیبا در هفته هفتم را در اصفهان تکرار کند قطعا محکوم به متکی بودن به یک بازیکن خواهد شد. با احتساب هفته یازدهم، 4 هفته از دربی گذشته و هیچ بهانه‌ای برای تکرار نشدن شاهکار دربی وجود نخواهد داشت. آیا انتظارها برای تکرار آن بازی شگفت‌انگیز به پایان خواهد رسید؟