فوتبال ایران وضعیت اسفناکى دارد و بدون تعارف هیچ امیدى هم به آینده آن نیست. وضعیت تیم هاى ملى نوجوانان، جوانان و امید ما در آسیا در کنار ناکامى تیم هاى باشگاهى ما در باشگاه هاى آسیا طى ۲ دهه اخیر و عدم قهرمانى در جام ملت هاى آسیا در ۳ دهه اخیر و عدم صعود به المپیک در ۴ دهه اخیر، همه و همه بیانگر پسرفت فاحش و ضعف محسوس فوتبال ایران است.
سوال امروز فوتبال دوستان ایرانى این است که چرا فوتبال ما هر روز پسرفت مى کند و هر سال ناکام تر از سال قبل مى شویم؟ چرا در روزهایى که قاره کهن یک سهمیه در جام جهانى داشت، ما بدون دردسر به این تورنمنت بزرگ صعود مى کردیم اما حالا که آسیا ۵ سهمیه درجام جهانى دارد، یا صعود نمى کنیم یا اگر هم صعود مى کنیم جان به لب مى شویم تا جواز حضور در بزرگ ترین تورنمنت فوتبالى جهان را به دست مى آوریم؟ چرا فوتبال ما که زمانى آقاى فوتبال آسیا بود، امروز حسرت قهرمانى در این رقابت ها را ۳ دهه است که به دل داریم.
چرا روزگارى تیم المپیک ایران پاى ثابت حضور در این مسابقات بود اما بیش از ۴۰ سال است که در صعود به المپیک ناکام مى مانیم؟ تکلیف تیم هاى باشگاهى ما هم کاملاً روشن است و حدود ۲۰ سال است که قهرمان این تورنمنت نشده ایم.
بدون تعارف باید بگوییم که مشکل اصلى فوتبال ما دولتى بودن آن است که لطمات جبران ناپذیرى به این رشته جذاب و پرطرفدار در کشورمان زده است. در حالى که تمام دنیا فوتبال خصوصى را در دستور کار خود قرار داده اند و شاهد پیشرفت قابل توجه این رشته در کشورهاى مختلف هستیم، فوتبال ما هنوز دولتى است و رغبتى هم به خصوصى شدن از خودش نشان نمى دهد. اینکه دولت مردان ما علاقه شدیدى به فوتبال دارند، کاملاً قابل درک است چرا که این رشته جذابیت هاى خاص خودش را دارد و از راه فوتبال مى توان خیلى راحت معروف و مشهور شد و به اهداف کوتاه و بلندمدت رسید اما جاذبه فوتبال باعث شده که این فاکتور بلاى جان این رشته در کشورمان شود و هر روز شاهد پسرفت فوتبال شویم.
***
امروز شاهد اتفاقات جالبى در فوتبال ایران هستیم. بحث حضور دیه گو مارادونا در ایران توسط محمود احمدى نژاد مطرح شده است. هر چند که مدیران ارشد فدراسیون فوتبال مذاکره با این نام بزرگ در فوتبال جهان را تکذیب کرده اند عباس ترابیان به عنوان رئیس کمیته روابط بین الملل فدراسیون فوتبال هرگونه مکاتبه، مذاکره و حتى پیشنهاد به دیه گو را تکذیب کرده و اعلام کرده که مارادونا را نمى خواهیم اما از همکارى با اریکسون خوشحال مى شویم. در چنین شرایطى احمدى نژاد بحث حضور اسطوره آرژانتینى را به عنوان سرمربى تیم ملى مطرح مى کند.سوال اینجاست که اگر اعتقاد به کار سیستماتیک داریم، احمدى نژاد بر اساس کدام منطق و معیار بحث حضور مارادونا را در فوتبال ایران مطرح کرده است؟
وقتى فدراسیون فوتبال مذاکره با دیه گو را تکذیب مى کند، مشخص است که مارادونا از طریق لابى هاى سیاسى وارد ایران خواهد شد نه کار کارشناسى شده فوتبالى، در چنین شرایطى آیا کار رئیس دولت ایران دخالت در کار فدراسیون فوتبال ایران که یک NGO مستقل و زیرنظر فیفا فعالیت مى کند، نیست؟ در چنین شرایطى موجودیت فدراسیون فوتبال زیر سوال نمى رود؟
على دایى سال گذشته اعلام کرد که در حضور و اخراج من از تیم ملى فدراسیون فوتبال کاره اى نبود. دایى حرفش را با ظرافت خاصى زد و لطمه این دخالت در کادر فدراسیون فوتبال را با عدم صعود به جام جهانى خوردیم اما انگار قرار نیست این اتفاقات و دخالت ها تمام شود و همچنان این فوتبال ما است که ضربه مى خورد و فریادرسى هم ندارد.آقاى احمدى نژاد! شما به مسائل کلان مملکت بپردازید و کار فوتبال را به فوتبالى ها بسپارید تا قهرمانى در قاره کهن براى ما آرزویى بزرگ و دست نیافتنى نشود.