وقتی از علی پروین در مورد اختلاف علی دائی و محمد مایلی کهن می پرسیم با همان ادبیات مخصوص سلطانی خودش می گوید " ماه رمضان نزدیک است با یک افطار و آش رشته و دو تا زولبیا و با میه درستش می کنم " باید بگوئیم که ما چون علی آقا اینقدر خوش بین نیستیم و اصولا معتقدیم فرهنگ خود بینی و خود خواهی و تمامی خواهی و یک بعدی اندیشیدن باعث شده است که کار این دو و شاید کل فوتبال به اینجا بکشد باید در پس دعواهای قلعه نوئی و مایلی کهن و مایلی کهن و علی دائی و طالبی و ذوالفقار نسب و علی پروین و دائی و خود علی پروین و مایلی کهن و قطبی و مایلی کهن و قطبی و دائی ... به فرهنگ اصلی فوتبال ما پی ببریم. فرهنگی که تمامیت خواه است و خود را بر تر از همه می داند و حاضر نیست که هیچگونه کوتاه بیاید نگاهی به همین دعوا بیاندازید تا ببینید چرا فوتبال ما باید 35 سال قهرمان نشود.
1/ محمد مایلی کهن
او مردی است که دائی را متهم به قلدری می کند سوال ما این است آیا خود او این گونه نبوده است ؟ روزی که در بازیهای آسیائی 1982 حاضر نشد از زمین بازی بیرون رود و تعویض سر مربی را بی اهمیت دانست قلدر نبود ؟ آیا وقتی از فنس ورزشگاه امجدیه بالا رفت قلدر نبود ؟آیا وقتی استاد اسدی را به پاشازاده و جواد زرینچه و شاهرودی ترجیح می داد قلدر نبود ؟آیا وقتی بهترین تیمهای ملی در سال 1998 و تیم ملی امید در سال 2000 را ناکام کرد و حتی یک عذر خواهی ساده نکرد قلدر نبود ؟آیا امروز که در جشنواره بسیج به خبرنگاران هدیه می دهد و چند سال پیش خبرنگاران را کتک می زد قلدر نیست ؟ از مایلی کهن می پرسیم آیا علت باخت شما به پرسپولیس تنها وقت کشی پرسپولیسی ها بود ؟آیا تعویض اشتباه شما در مورد کریم انصاری فرد در این مسئله دخیل نبود ؟ افت منوچهری و صادقی در این فصل به چه علت است ؟ چرا وقتی در بازی نفت آبادان ,شریفی نسب بازیکن سابق خود را دیدید اعتراض کردید اگر او بازیکن خوبی است چرا از دست دادید و اگر بد است چرا از حضور او در تیم رو به رو که بابت او هزینه به روسای شما پر داخت کرده ناراحت هستید ؟ این آقا سر مربی تیم سایپا است و یک هفته است که با مصاحبه های عجیب و غریب خود فشار مضاعفی به تیم سایپا وارد کرده است و آنگاه این جناب سر مربی سالها بعنوان کمک مربی و سر مربی در تیم ملی ما و پرسپولیس و فولاد و سایپا و شهرداری تبریز و تیم امید بوده است ؟آیا تیم ملی با این گونه رفتار سر مر بی می توانست موفق باشد ؟
2/ علی دائی
علی دائی هم عصبی است او حکایت تصویر دوریان گری را دارد تصویر دوریان گری رمان مشهوری است که در آن تابلو کشیده شده از صورت شخصی بجای شخص پیر می شود و خود شخص تغییر نمی یابد و حالا حکایت علی دائی است علی دائی موهایش و ریشهایش سپید است اما همچنان بی تجربه بوده و با لجبازی سعی در حل مشکلات خود را دارد همین امروز تیم پرسپولیس با کمبود بازیکن در نوک حمله رو به رو است و اوساله را هپاتیتی یافته است اما دائی با لجاجت حاضر نیست با هاشمیان قرار داد ببندد .می پرسیم هاشیمان ایرانی که سابقه حرفه ای گری در بوندس لیگا دارد می تواند برای پرسپولیس مفید باشد یا فلان بازیکن درجه ... ام آفریقائی و یا اروپا شرقی و یا آمریکای جنوبی ؟ علی دائی همین لجبازی و پاسخگوئی بی مورد را در زمان تیم ملی هم داشت و همه شاهد بودند او با چه لجبازی با علی کریمی بر خورد کرد و حالا مرتبا به روش پینگ پنگی به مایلی کهن جواب می دهد و همه می دانند این دعوا نخست بر خود تیم پرسپولیس فشار می آورد و در این بین به اصلاح مدیران و بزرگان فوتبال ایران یا موبایل ها خود را خاموش می کنند و یا به دنبال زولبای دادن هستند.
باید بگوئیم دعوای اخیر مایلی کهن و دائی مشتی از خروارها ندانم کاری و اعطای مسئولیتهای بزرگ چون سر مربیگری و مربیگری تیم های ملی و پرسپولیس و... به مردان کوچک و عدم مدیریت و بی برنامگی و از همه مهمتر کمبود فرهنگ هست و چنین است که قهرمانی در جام ملتهای ُآسیا 35 سال طول می کشد و رویای رفتن به المپیک 36 ساله می گردد
...و افسوس و صد افسوس بر فوتبالی که قرار است با آش رشته وزولبیا و بامیه مشکلاتش حل شود.