این دیدار در شرایطی برگزار شد که هیچ یک از
دو تیم استقلال و پرسپولیس مهیای حضور در این مسابقه نبودند. آبیها به
دلیل عدم شکلگیری ساختار تیمی، جدایی ستارههای موفق فصل قبل و دراختیار
نداشتن بسیاری از بازیکنان خود به دلایل مختلف در شروع فصل و حین برگزاری
لیگ و پرسپولیس به دلیل محرومیت از جذب بازیکن و جدایی چند ستاره کلیدی،
انجام بازیهای سخت و فشرده و از همه مهمتر در پیش بودن دیدار نیمهنهایی
لیگ قهرمانان آسیا در روز دهم مهر و خستگی بیش از حد بازیکنان و
مصدومیتهای احتمالی، چندان آماده انجام این دیدار نبودند.
استقلال ناآماده و بیبرنامه و پرسپولیس که
هم کمبود بازیکن دارد و هم فشار ناشی از بازی سخت و حساس شهرآورد میتوانست
بر عملکرد این تیم برابر السد تاثیر منفی بگذارد، محتاطانه پا به این
دیدار گذاشتند و نتیجه وجود مشکلات ذکر شده یک مسابقه بیروح و عاری از
هرگونه بار فنی بود.
در روزهای گذشته مسئولان پرسپولیس با
استدلال به در پیش بودن بازی با السد در لیگ قهرمانان آسیا در خواست تعویق
دیدار با استقلال را داشتند که مورد موافقت سازمان لیگ و کمیته برگزاری
مسابقات قرار نگرفت.
با توجه به مشکلات فنی و ساختاری فوتبال
ایران، با صعود تیم پرطرفدار پرسپولیس به نیمهنهایی لیگ قهرمانان آسیا و
ملی بودن این موضوع، منطقی به نظر میرسید که کمیته برگزاری و سازمان لیگ
زمان این دیدار را عوض کنند تا قرمزها با تمام قوا و با استراحت کامل پا به
این دیدار حساس در مقابل السد بگذارند.
مگر نه این است که منافع ملی از هر باشگاهی
مهمتر است و همه باید در راستای موفقیت ملی گام بردارند؟ مسئولان برگزاری
مسابقات لیگ، زمانبندی از پیش تعیین شده و فاصله چهار روزه بین شهرآورد و
بازی با السد را که طبق قانون مناسب برگزاری دو دیدار برای یک تیم است را
دلیل مخالفت با درخواست پرسپولیس اعلام کردهاند که با توجه به اهمیت دیدار
لیگ قهرمانان، چندان منطقی به نظر نمیرسد و بیشتر شبیه به بهانهای برای
فرار از فشارهای افکار عمومی است.
میتوان دلایل این تصمیم را در رد درخواست
استقلال برای تعویق دیدار سوپرجام با پرسپولیس جستوجو کرد. هنگامی که سعید
فتاحی و سازمان لیگ مصرانه به دنبال برگزاری سوپرجام بودند و شرایط
نامناسب استقلال، دیگر تیم پرطرفدار پایتخت را دلیل مناسبی برای لغو آن
دیدار تشخیص ندادند، به زمانبندی خود برای برگزاری مسابقات لیگ و احتمال
صعود این دو تیم به مراحل بالاتر لیگ قهرمانان توجهی نداشتند و با سطحی
نگری و پافشاری بیمورد در موضوع برگزاری سوپرجام که سابقه لغو یا تعویق
برگزاری آن در سالهای قبل نیز وجود داشت، تمام راهها را برای اتخاذ
تصمیماتی این چنینی که برای فوتبال ملی کشور بسیار حائز اهمیت است، بر خود
بستند.
دستاورد این تصمیم سازمان لیگ و کمیته
برگزاری مسابقات، مسابقهای در حد لیگهای درجه سوم آسیا، هزاران تماشاگر
ناراضی در استادیوم آزادی، میلیونها طرفدار سرخورده از کیفیت این دیدار و
از همه مهمتر مصدومیت کاپیتان دوم پرسپولیس و یکی از ارکان موفقیت این تیم
در دیدارهای گذشته بوده است.
مقصر اصلی مصدومیت حسین ماهینی را میتوان
سعید فتاحی و سازمان لیگ دانست. این مصدومیت زمانی اهمیت دوچندان مییابد
که نگاهی به لیست بازیکنان پرسپولیس در خط دفاعی میاندازیم. باقی ماندن
فقط سه بازیکن تخصصی و کارآمد در این خط برای پرسپولیس دقیقا همان دغدغهای
است که مسئولان پرسپولیس را مجاب به درخواست تعویق این دیدار کرده بود و
این یعنی خط دفاعی متزلزل در مقابل تیمی که از بهترین مهاجمان لیگ قهرمانان
بهره میبرد. حالا پرسپولیس حتی 11 بازیکن باتجربه هم برای بازی در مرحله
نیمهنهایی لیگ قهرمانان آسیا ندارد!
سوال مهمی که در اینجا مطرح میشود این است
که آیا برگزاری سوپرجام و شهرآورد 88 در زمان مقرر که درستی این تقویم خود
جای بحث دارد، ارزش تشویش اذهان میلیونها طرفدار استقلال و صرف هزینههایی
همچون دادرسی در CASو همچنین تحلیل بدنی و روحی بازیکنان پرسپولیس و
مصدومیت حسین ماهینی کاپیتان پرسپولیس و عدمصعود احتمالی به فینال لیگ
قهرمانان و تضییع هزینهها و تلاشهای یکساله بازیکنان و باشگاه پرسپولیس و
از همه مهمتر ناامیدی و اضطراب خیل هواداران پرسپولیس را دارد؟
ما هم امیدواریم پرسپولیس با قهرمانی در لیگ
قهرمانان آسیا، طلسم ناکامی ایران در این سالهای طولانی را بشکند اما آیا
واقعا با این تصمیمات عجولانه و سطحی میتوان به این مهم دست یافت؟