استقلالیها آخرین قهرمانی خود را مثل همه
قهرمانیهای دیگرشان با هدایت امیر قلعه نویی به دست آوردند. قلعهنویی بعد
از آن که در فصل دوازدهم لیگ برتر با این تیم بر سکوی قهرمانی ایستاد، در
فصلهای سیزدهم و چهاردهم هم هدایت استقلال را برعهده داشت اما توفیقی با
این تیم نیافت تا در فصل پانزدهم از جمع آبی پوشان جدا شود.
هدایت آبی پوشان در فصل پانزدهم به پرویز
مظلومی سپرده شد و مظلومی در پایان فصل، این تیم را در رتبه سوم جدول قرار
داد و بعد از یک سال نشستن روی نیمکت آبی پوشان آن را به علیرضا منصوریان
سپرد.
منصوریان نیز در لیگ شانزدهم هدایت این تیم
را بر عهده داشت و در حالی که تیمش از یک پنجره نقل و انتقالاتی هم محروم
شده بود در نهایت عنوان نایب قهرمانی لیگ برتر را به دست آورد.
استقلال فصل هفدهم را هم با علیرضا
منصوریان آغاز کرد اما منصوریان روی نیمکت آبی ها تنها ۷ هفته دوام آورد تا
سرمربی وقت آبی پوشان بعد از تساوی مقابل ذوب آهن عطای کار را به لقای آن
بخشیده و از سمت خود کنار برود.
وینفرد شفر سومین سرمربی استقلال بعد از
جدایی منصوریان بود که از هفته نهم روی نیمکت این تیم نشست و لیگ را با
ایستادن در رتبه سوم به پایان رساند. شفر فصل هجدهم را هم با آبی پوشان
آغاز کرد و روزهای پر التهابی را با این تیم سپری می کند.
در حالی نیمکت استقلالیها در حد فاصل
لیگهای چهاردهم تا هجدهم ۴ بار دستخوش تغییر شده است که در همه این سالها
روی نیمکت پرسپولیس تنها یک نفر بعنوان سرمربی نشسته است.
پرسپولیسیها بعد از قهرمانی با افشین قطبی
در سال ۸۷، سالهای پر فراز و نشیب را سپری کردند و نیمکت آنها در این مدت
بارها بین مربیان مختلف از جمله مانوئل ژوزه، محسن عاشوری، علی دایی، حمید
استیلی، حمید درخشان و حسین عبدی دست به دست شد و در همه این سالهای دور از
ثبات، آنها موفقیت چشمگیری در لیگ برتر نداشتند.
پرسپولیسیها سرانجام در سال ۹۴ با برانکو
ایوانکوویچ به توافق رسیدند تا گمشده نیمکت خود را پیدا کنند. برانکو سال
۹۴ با این تیم به توافق رسید و هدایت آن را پذیرفت و تاکنون نیز در این تیم
مشغول به کار است.
حاصل حضور برانکو روی نیمکت سرخ پوشان یک
نایب قهرمانی و دو قهرمانی در لیگ برتر و دو بار صعود به مرحله نیمه نهایی
لیگ قهرمانان آسیا است که آن را می توان موفقیتی خوب برای سرخ پوشان و
برانکو دانست.
در همه سالهایی که برانکو هدایت سرخ پوشان
را بر عهده داشت، نیمکت استقلال بین مربیان مختلف دست به دست شد تا بی
ثباتی از پرسپولیس به استقلال منتقل شود. برانکو در مدت حضورش در پرسپولیس
بارها دربی بزرگ تهران را تجربه کرده است و در همه این دربی ها مقابل چهار
مربی استقلالی قرار گرفته که عبارتند از امیر قلعه نویی، پرویز مظلومی،
علیرضا منصوریان و وینفرد شفر.
آنچه پرسپولیس در سالهای اخیر داشته و
استقلال از آن غفلت کرده، همانا ثبات است که روی نیمکت سرخ ها وجود داشته و
روی نیمکت آبی ها نه!
نیمکت استقلال تبدیل به محلی نا امن برای
نیمکت نشینان آن شده تا مربیان این تیم امنیت شغلی مناسبی نداشته باشند.
شروع بی ثباتی در استقلال درست مصادف است با رشد فضای مجازی و پر رنگ شدن
نقش آن در تصمیم مدیران. تصمیم سازان خرد و کلان برای استقلال در همه این
سالها تحت تاثیر فضای مجازی، امنیت را از نیمکت نشینان این تیم گرفتند تا
با بر هم خوردن تمرکز آنها از ضریب موفقیت در این تیم کاسته شود.
استقلالیها درست از زمان کنار گذاشتن امنیت
شغلی برای مربیان و خداحافظی با ثبات روی نیمکت، رنگ قهرمانی در لیگ برتر
را ندیدند. دو عنوان پنجمی و ششمی برای قلعه نویی، یک سومی برای مظلومی، یک
نایب قهرمانی برای منصوریان و یک سومی هم برای شفر، تمام دستاورد باشگاه
استقلال پس ایجاد نا امنی و از بین رفتن ثبات روی نیمکت این تیم است.