جدایی برخی بازیکنان از استقلال غیرممکن به نظر می رسد. یکی از این بازیکنان وحید طالبلو است، دروازهبانی که پس از بازیهای درخشانی که در هفتههای آغازین انجام داد ناگهان افول کرد و سرانجام ناآمادگی او سبب شد تسلیم درخشش محمدی هم بشود و قفس توری را از دست بدهد. نزول طالبلو در ماههای اخیر شایعات بسیاری را پیرامون او به وجود آورده است. شاید این شایعات به خاطر سابقه طلایی او در استقلال است! وگرنه کدام دروازهبانی را سراغ دارید که با وجود بازیهای نه چندان خوبی که در ماههای اخیر در قفس توری تیمش به نمایش گذاشته باز هم هواخواهان بسیاری داشته باشد؟ سابقه وحید را نمیتوان کتمان کرد! حتی دیگر باشگاهها- استیلآذین، سپاهان و پرسپولیس- که این روزها برای دروازهبان استقلال پیغام میفرستند و خواهان جذبش میشوند. آنها به خوبی میدانند دست روی شاه مهره استقلال گذاشتند، کسی که جبر روزگار او را به این روز انداخته و نیمکتنشین کرده است. پیشنهادهایی که میرسد نشان میدهد وحید هنوز هم در اوج قرار دارد و میتواند عصای دست تیمهای بزرگ باشد. پس این وسط چرا کلاه سر استقلال برود و دروازهبان اسطورهاش را از دست بدهد؟
آیا میتوان گزینه دیگری را جانشین وحید کرد که انگیزه، محبوبیت و اعتبار او را داشته باشد؟
از سوی دیگر شاید این جدایی برای طالبلو ناممکن باشد. وحید، استقلال را دوست دارد. این موضوع را میتوان از محتوای مصاحبههای اخیر او لمس کرد. سابقه 7 ساله وحید به او اجازه نمیدهد استقلال را ترک کند و اینجا است که باید گفت: «جدایی برخی بازیکنان از استقلال ممکن نیست و وحید هم در راس این بازیکنان قرار دارد.» امروز شاید بتوان جدایی آرش برهانی از استقلال را هضم کرد. چرا که هیچ کس از روابط او با آجورلو بیاطلاع نیست اما جدایی طالبلو را نمیتوان به سادگی پذیرفت. او به چه دلیل باید از استقلال جدا بشود؟ به این دلیل که مدتی است از فرم بدنی مطلوب فاصله گرفته و دیگر دروازهبانی درجه یک محسوب نمیشود؟ وظیفه کادر فنی استقلال چیست؟ غلامپور چقدر هنر دارد؟ آیا او از بازگرداندن طالبلو به شرایط ایدهآل عاجز است؟ اگر اینگونه است پس مدیران استقلال میبایست فکری به حال مربیان خود بکنند، نه تغییراتی که هم بار مالی برای آنها به همراه دارد و هم روشن نیست جواب مثبت بدهد یا خیر؟!
***
طالبلو در همین استقلال رشد یافت، بزرگ شد و سرانجام خود را به عنوان گزینهای مطمئن در تیم ملی هم چهره کرد. او پرورش یافته مکتب استقلال است. مثل مجتبی جباری، آندرانیک تیموریان، خسرو حیدری، پیروز قربانی، امیرحسین صادقی و بزرگانی همچون مهدی پاشازاده که این روزها بیرون گود نشستهاند. استقلال باید دست پروردههای خودش را حفظ و مراقبت کند. وحید طالبلو و امثالهم ساده به دست نیامدهاند که بخواهند ساده از دست بروند. استقلال برای طالبلو سرمایههای اقتصادی و انسانی بسیاری صرف کرده، همانگونه که امروز میبینیم جوانهایی مثل مجتبی محبوب مجاز، یعقوب کریمی و ایمان صادقی با این پروسه در استقلال رشد یافتهاند. امروز باید از استقلالیها پرسید اگر انگیزهای برای جذب دروازهبان جدید هست- که میدانیم نیست چون اگر بود آنها به طور رسمی اعلام میکردند- او برود که چه کسی جایش را بگیرد؟ البته این استدلال را هم باید منطقی بدانیم که وحید خودش نیست و از آمادگی همیشگی دور شده است اما او باز هم میتواند خودش باشد و در پوست همیشگیاش چهره کند. آیا اینطور نیست؟