البته این قیمت ها تا چند سال پیش یک سیر صعودی نسبتاً
متعادل داشت تا زمانی که سردار رویانیان وارد کارزار مدیریتی باشگاه پرسپولیس شد
.دقیقاً از همان دوران بود که رقابت میان مدیران باشگاههای سرخابی سبب افرایش قیمت
کاذب بازیکنان فوتبال شد . قیمت هایی که بخاطر رقابت در جذب بازیکن بالاتر رفت و
نتیجه ای جز خرابی و ویرانی برای فوتبال ما به همراه نداشته است .
حالا کمترین رقمی
که برای جذب یک بازیکن لیگ یکی همچون شایان مصلح از سوی پرسپولیس پرداخته شده حدود
یک میلیارد تومان است و در بحث انتقال داریوش شجاعیان به استقلال هم گفته می شود
فقط یک و نیم میلیارد تومان بابت رضایتنامه وی پرداخت شده است و این پول علاوه بر
پولی است که قرار است به خود شجاعیان بابت سه سال حضورش در استقلال پرداخت شود .
اگر بخواهیم دنبال مقصر برای این ماجرا بگردیم ظاهراً
نام رویانیان و فتح اله زاده بعنوان مدیران پرخرج پرسپولیس و استقلال مطرح می شود که
گناه رویانیان داشتن پول زیاد و بی حساب و کتاب و اتصال به منابع عظیم مالی بوده
است و گناه فتح اله زاده رقابت با رویانیان برای اینکه قافیه را در جذب بازیکن
نبازد ! اما این وسط بازیکنان حسابی سود بردند چرا که در یک پروسه رقابتِ مدیریتی
از قیمت های معمولی به قیمت های نجومی رسیدند و حالا فوتبال یکی از ورزش های
درآمدزا برای اهالی آن است .
هرچند معتقدیم که مقصر اصلی این داستان نه رویانیان است
و نه فتح اله زاده و مسبب تمامی این اتفاقات وزارت ورزش و خصوصی نبودن تیم های
سرخابی پایتخت و خودکفا نبودن این تیم ها در درآمدزایی است . البته جالب است که بدانید
هر زمان بحث موفقیت درمیان باشد همه بعنوان مدیر و مسئول خودشان را نشان می دهند
اما وقتی حرف از قیمت های نجومی و معرفی مقصر در این وادی باشد هیچکس مسئولیتی
قبول نمی کند و همه آن را گردن دیگری می اندازند آنطور که بنظر می رسد هیچکس مقصر نیست
و همه تقصیرها فقط و فقط بخاطر پول مفت و زیاد است .