موافق یا مخالف، همه باید بپذیرند که امیر قلعهنویی موفقترین مربی سال 88 بوده است؛ او با استقلال قهرمان لیگ برتر شد و بعد از آن به سپاهان رفت. قلعهنویی در سپاهان هم نتایج خوب و ایدهآلی کسب کرد و این تیم را تا امروز صدرنشین لیگ برتر کرده و مدعی اول قهرمانی محسوب میشود. شاید در مورد کارنامه قلعهنویی، انتقادهای ریز و درشتی وجود داشته باشد و عدهای بگویند که او در لیگ قهرمانان آسیا بین 4 تیم، استقلال را چهارم کرده اما وقتی جمیع جهات را در نظر میگیریم و او را با سایر مربیان شاغل در لیگ برتر مقایسه میکنیم، بیتردید به این نتیجه میرسیم که عملکرد سرمربی فعلی سپاهان از تمام مربیان لیگ برتر بهتر است. مجموعه این عوامل ما را وادار میکند تا در صحنه بررسی فوتبال باشگاهی در سال 88، بدون کوچکترین تردیدی سراغ قلعهنویی برویم و پای حرفهای او بنشینیم.
به اعتراف بسیاری از چهرههای فوتبال ایران، امیر قلعهنویی یکی از مربیان موفق فوتبال ایران در دو دهه گذشته است، آیا امیر قلعهنویی از دیدگاه امیر قلعهنویی موفق بوده یا ....
فاصله عزت و ذلت به اندازه یک تار مو است،خدا به یکی عزت میدهد به یکی ذلت، خدا را شکر این سعادت نصیب من شده که عزت داشته باشم، شاید باور نکنید اما از این که خدا به من چنین عزتی عطا کرده روزانه سجده شکر به جا میآورم؛خیلیها دوست دارند برای رسیدن به مقاصد شخصی خود، عزت و ذلت انسانها را آنها تعیین کنند اما تردید نکنید اگر تمام دنیا جمع شوند تا کسی را ذلیل کنند یا کسی را عزیز کنند اگر خدا نخواهد برگ خشکی از درخت به زمین نمیافتد چه برسد به این که کسی عزت داشته باشد یا ذلت،با این توضیح باید بگویم آنهایی که میگویند امیر قلعهنویی موفق بوده به من لطف دارند ولی به عقیده خودم امیر قلعهنویی تنها وظیفهاش را انجام داده است و کار نوبرانهای انجام نداده است.
دوستان صمیمی شما میگویند سال 88 سال خوبی برای شما بود اما شنیدم در یک میهمانی خصوصی گفته بودید از تمام شدن سال 88 خوشحالید، امسال چه بر امیر قلعهنویی گذشت که آرزوی تمام شدنش را میکشید؟
من هرگز چنین حرفی نزدم،اما باید قبول کنیم سال 88 سال سخت و طاقت فرسایی برای امیر قلعهنویی بود، من امسال خیلی تحت فشار بودم اما خدا را شکر میکنم که طاقت داشتم در برابر تندیها، نامهربانیها و بداخلاقیها کمر خم نکردم و مرد و مردانه ایستادم تا مشخص شود حرفهای برخی افراد درباره من صحت ندارد.
قبول دارید اگر از استقلال جدا نمیشدید چنین سال سختی برای شما رقم نمیخورد؟
من باید از استقلال جدا میشدم چرا که در این مجموعه کار کردن خیلی سخت شده بود. آنهایی که مرا میشناسند خوب میدانند که من ترجیح میدهم جایی کار کنم که آرامش داشته باشم. اگر آرامش نباشد تمرکز ندارم. از این رو تصمیم گرفتم بعد از پایان بازیهای لیگ قهرمانان از استقلال جدا شوم، به قول یکی از دوستان قسمت این بود که من سال را در اصفهان به پایان برسانم و در اینجا پای سفره هفت سین بنشینم.
به نظر میرسد اوضاع در اصفهان خیلی خوب است؛ چون امیر قلعهنویی به کلی استقلال و خاطرات خوبش در این تیم را از یاد برده است.
روزی که قرار شد با سپاهان وارد مذاکره شوم، میدانستم کار کردن در اصفهان خیلی راحت است. من عادت دارم قبل از انتخاب باشگاه مورد نظرم درباره آن مطالعه کنم تا بیگدار به آب نزنم که در آینده پشیمان شوم؛ همانطور که برای رفتن به اهواز، کرمان و حتی استقلال تهران مطالعه کردم، برای رفتن به اصفهان هم خوب تحقیق و با آگاهی کامل این باشگاه را انتخاب کردم. اینجا نظم و انضباط حاکم است، همه چیز سر جای خودش است. اینجا مثل پادگان نیست، سپاهان شبیه یک کارخانه بزرگ است که صبح به صبح همه راس ساعت وارد آن میشوند، کالای خود را تولید میکنند و آخر شب به خانه میروند تا استراحت کنند. اینجا مثل بعضی جاها افراد عادت ندارند در کار دیگران سرک بکشند و فضولی کنند تا در وقت لازم زیر پای کسی را خالی کنند.
انگار آب و هوای اصفهان خیلی به امیر قلعهنویی ساخته که پس از 10 ماه اینگونه درباره اصفهان حرف میزند؟
من آدم قدرنشناسی نیستم، در اهواز و کرمان هم که بودم همیشه میگفتم مردم خیلی خوب با من تا کردند. درباره اصفهان هم عین واقعیت را گفتم، همانطور که من با عشق و صداقت کار میکنم مردم هم با من همین گونه رفتار میکنند. حالا به نظر شما ایرادی دارد که من راست میگویم؟
با تمام این تفاسیر قبول دارید که امیر قلعه نویی به هیچ وجه نمیتواند استقلال را فراموش کند؟
من هرگز استقلال را از یاد نخواهم برد؛ من با این تیم رشد کردم، با این تیم بزرگ شدم، پس نمیتوانید بگویید امیر قلعهنویی استقلال را فراموش کرده. من با استقلال روزهای خیلی خوبی داشتم. به عنوان مثال سال گذشته من و همکارانم طی 11 ماه دو جام قهرمانی را برای استقلال کسب کردیم. من با استقلال راحت بودم و میتوانستم به تیم مورد علاقهام خدمت کنم اما بعضی ها نخواستند من در استقلال بمانم همانطور که نخواستند من در تیم ملی بمانم!
اختلاف شما با واعظ آشتیانی به یکی از جنجالیترین درگیریهای سال تبدیل شد، تصور میکردید این درگیری کوچک به بزرگترین جنجال سال تبدیل شود؟
من با کسی دعوا نداشتم و ندارم اما بعضی افراد دوست دارند افراد را له کنند تا خود بزرگ شوند. اصلا دوست ندارم اتفاقات گذشته را دوباره نبش قبر کنم اما خدا خودش میداند که من هیچ وقت به دنبال نابودی کسی نبودم و نیستم اما امسال برای زمین زدن من از هر ابزاری استفاده شد. میتوانم جزییات تمام این کارها را خط به خط افشا کنم که چگونه آنها برنامه ریزی کردند تا ریشه امیر قلعهنویی را با تبر بزنند تا شاید خودشان بزرگ شوند اما بازهم لطف خدا شامل حالم شد تا سربلند و پیروز باشم.
خیلیها تلاش کردند این غائله را پایان دهند اما انگار این دعوا تمام شدنی نیست.
من دیگر هیچ حرفی در این خصوص نمیزنم، چند وقت پیش با آقای مهندس رجایی رفته بودیم خدمت بزرگی که راضی نیست نامش را به زبان بیاوریم، ایشان به من گفت:«شما به خدا واگذار کن، تردید نکن که خدا جای حق نشسته است.» من هم تصمیم گرفتم به سخن این بزرگ گوش کنم اما دوستان بیخیال نمیشوند، باور کنید اگر من به تیم دیگری میرفتم اینقدر مثل امروز به سپاهان انتقاد نمیکردند. دلم به حال خودم نمیسوزد دلم به حال هواداران سپاهان میسوزد که به خاطر من باید ترکش حملات برخی دوستان را تحمل کنند.
نیت من پاک است، در زندگی تا به حال حق را ناحق نکردم در حالی که هزاران حرف و حدیث پشت سر من وجود دارد که یکی از آنها قابل اثبات نیست چون اگر اثبات شدنی بود مطمئن باشید تا امروز این کار را هم میکردند و یکی از این افراد را میآوردند تا درباره من افشاگری کند.با این حال بازهم میگویم هیچ اشکالی ندارد آنقدر به من تهمت بزنند تا خسته شوند، فقط ماندهام فردا این دوستان چگونه جواب خدا را خواهند داد.
برخی فوتبالیها میگویند اگر امیر قلعهنویی با استقلال در لیگ قهرمانان آسیا موفق میشد هرگز چنین اتفاقاتی رقم نمیخورد. آنها میگویند ناکامی شما در آسیا باعث شد موضوع جدایی شما با استقلال به شکل جدی و خاصی دنبال شود و این مساله مطرح شود که امیر قلعهنویی مربی بینالمللی و آسیایی نیست؟
من دوست نداشتم این مساله را باز کنم اما شما وادارم کردید این حرف را بزنم،انصافا رقبای ما با رقبای پرسپولیس، سپاهان و صبا قابل مقایسه بودند؟ من نمیگویم آمار میگوید که گروه استقلال در لیگ قهرمانان آسیا یکی از سختترین گروههای مسابقات بود، دو حریف ما در این گروه به مراحل بالا صعود کردند، ام صلال و الاتحاد رقبای ساده و دست و پا بستهای بودند که ما نتوانستیم جلوی آنها خوب کار کنیم، در ثانی به گفته بسیاری از منتقدان فوتبالی من، استقلال در سال گذشته در آسیا بازیهای قابل قبولی را به نمایش گذاشت. ما مقابل الجزیره خیلی خوب کار کردیم، مقابل الاتحاد آنقدر خوب بودیم که کارشناسان آنها به ما تبریک گفتند، حالا میگویند من آسیایی نیستم، مهم نیست این دوستان هرچه دوست دارند بگویند من حرفی ندارم اما برای اطلاع این دوستان باید بگویم همان کسی که به عقیده آنها بینالمللی نیست در 18 بازی رسمی تیم ملی فقط یک باخت آورد آن هم در ضربات پنالتی! چرا دوستانی که میگویند من مربی آسیایی نیستم به نتایج تیم ملی در زمان مربیگری من نگاه نمیکنند.
همیشه اعتقاد داشتید که در تیم ملی به شما اجحاف شد و هیچ کسی از شما حمایت نکرد؛ داستان این گلایه همیشگی چیست؟
من بارها گفتهام در فدراسیون فوتبال عدهای آدم سیاسی سر من معامله کردند، یک جریان سیاسی شکست خورده برای این که مورد اعتماد فیفا بود دوست نداشت من سر کار باشم به همین دلیل سر من قمار کردند و شرط کردند من باید بروم، در آن مقطع هیچ کسی از من حمایت نکرد تنها کیومرث هاشمی رسم مردانگی را به جا آورد اما بعضی آدمها سر او را هم بریدند تا هم او از کار برکنار شود و هم من از تیم ملی بروم. هنوز هم وقتی به آن ایام فکر میکنم اعصابم به هم میریزد، البته این لطف خدا بود که من از تیم ملی بیرون آمدم تا نفرات بعدی بیایند تا عیار من مشخص شود.
عدهای از منتقدانتان پس از خروج شما از کادر فنی تیم ملی به شکلی از سخنان خود صرفنظر کردند و حتی با شما تماس گرفتند که درباره عملکرد شما زیادهروی کردند، این مطلب نشاندهنده این بود که شما موفق بودید یا....
من هرگز نمیگویم مربی بسیار ایدهالی هستم، مطمئن باشید از این به بعد هم چنین حرفی نمیزنم اما میگویم چطور حذف از جام ملتها آن هم در ضربات پنالتی تلخ است اما پیروزی مقابل تایلند در تهران با گل دقیقه 89 خوب است،باور کنید اگر من سرمربی تیم ملی بودم و این تیم در تهران مقابل تایلند در دقیقه 89 گل میزد مرا در خیابان دار میزدند، مگر همین روزنامه خودتان کم علیه من نوشت، چرا حالا کسی حرف نمیزند، چرا حالا کسی به این مطلب اشاره نمیکند که ما به جام جهانی نرفتیم، من با تیم ملی 18 بازی انجام دادم که در یک بازی در ضربات پنالتی شکست خوردیم ودر نهایت حذف شدیم اما در مقطع اخیر که چنین خبری نبود! درست در زمانی که میتوانستیم به راحتی به جام جهانی برویم اجازه دادیم کره شمالی به جام جهانی برود. من سوال دارم که چرا امروز آقایان فریاد واسفا سر نمیدهند که ما به اردن باختیم، به قطر باختیم، به بحرین باختیم!
بسیاری معتقدند امیر قلعهنویی جزو مربیان خوش شانس فوتبال ایران است اما با این سخنان نمیتوان شما را فردی خوش شانس دانست؟
من بدشانس ترین مربی دنیا هستم، اگر خوششانس بودم که این بلاها سرم نمیآمد، اگر یک کارشناس کاربلد را پیدا کردید که بگوید من مربی خوشانسی هستم باور کنید به او جایزه خواهم داد،من بدشانس ترین مربی دنیا هستم شک نکنید.
زمزمه امیر قلعهنویی هنگام تحویل سال چه خواهد بود؟
سلامتی آقا امام زمان(عج) دعای همیشگی من است اما دوست دارم مردم ایران هرجای دنیا که هستند سال خوبی داشته باشند، امیدوارم سال آینده فشار اقتصادی از روی دوش مردم برداشته شود، باور کنید مردم ما جزو پاک ترین مردم هستند و لیاقت خوب زندگی کردن را دارند؛ دوست دارم هیچ مریضی روی تخت بیمارستان نباشد.