در لیگ های معتبر دنیا تیم های
صدرنشین در هر بازی به طور میانگین 2.5 گل یا حتی بیشتر به ثمر می رسانند
و این یعنی هر 30 دقیقه یک گل. این جدا از موقعیت گل هایی است که خلق می
شود اما به گل تبدیل نمی شود. طبیعی است در چنین فوتبالی تماشاگر به وجد
بیاید. از سویی میانگین کسب امتیاز صدرنشین در لیگ های معتبر دنیا از عدد 2
پایین تر نیامده و در حال نزدیک شدن به عدد 3 است.
همان طور که می دانید در لیگ برتر ایران استقلال صدرنشین است در حالی که
میانگین گل زده این تیم در هر بازی به 1.5 گل هم نمی رسد و برای دیدن یک گل
از تیم پرویز مظلومی باید 64 دقیقه منتظر بمانید. اینجا بحث قیاس سطح فنی
تیم ها مطرح نیست و اصلا نمی شود استقلال را با بارسا مقایسه کرد چون تفاوت
ها چه دربخش نرم افزاری و سخت افزاری و هم چنین فرهنگ حاکم بر فوتبال در
ایران و اسپانیا و هم چنین پتانسیل موجود در دو باشگاه متفاوت است و تنها
دو تیم از نظر آمار و ارقام در فوتبال باشگاهی دو کشور مورد بررسی قرار
گرفته اند که در فوتبال حرفه ای مرسوم است.
باید به این نکته اشاره کرد که صدرنشین لیگ برتر در بعد دفاع به
استانداردهای جهانی نزدیک است. اما همان طور که اشاره شد فوتبال باشگاهی ما
تدافعی است و تیم ها ابتدا به گل نخوردن فکر می کنند و بعد گل زدن. در
حالی که در فوتبال تدافعی ایتالیا یووه در هر بازی به طور میانگین 2.31
امتیاز کسب کرده میانگین کسب امتیاز استقلال در هر مصاف 1.86 است.
برای تغییر روش باید به تغییر بینش برسیم. در اروپا که فوتبال تبدیل به یک
صنعت شده تیم ها ارایه فوتبال تهاجمی را برای خود تکلیف می دانند چرا که
دیدن بازی های زیبا را حق طبیعی تماشاگر می دانند و بر این باورند تماشاگر
برای فوتبال تدافعی به استادیوم نمی آید و روزی که تماشاگر به استادیوم
نیاید این صنعت به چالش کشیده می شود. در آمد باشگاه از فروش بلیت کاهش می
یابد، اسپانسرها روی برمی گردانند، سهام باشگاه افت می کند. حق پخش سیر
نزولی را در پیش می گیرد و...
قطعا اگر باشگاه های ما هم به این نتیجه برسند ارایه فوتبال زیبا تکیلف
آنها است و زیبا بازی کردن به همه بخش های فوتبال کمک می کند فوتبال ایران
هم از حالت رکود در خواهد آمد و به بالندگی در بخش فنی و بخش اقتصادی دست
خواهد یافت. حضور پرشور تماشاگران در استادیوم خیلی از گره ها را باز خواهد
کرد.