پایان منصوریان با نفت نزدیک است

نتایجی که نفت در هفته‌های آغازین لیگ گرفته ارتباط مستقیم دارد با مشکلات مالی. میان بازیکنان نفت که کنکاش می‌کنی جملگی از پرداخت نشدن حقوق خود گلایه می‌کنند و از بدقولی‌ها به ستوه آمده‌اند. کم نیستند بازیکنانی که از سال گذشته هنوز طلب دارند و بخشی از حقوق این فصل را هم دریافت نکرده‌اند. وقتی وضعیت کنونی را مقایسه می‌کنیم با وعده‌هایی که پیش از فصل پانزدهم داده شد به این نتیجه می‌رسیم که انگار در بدنه مدیریتی این باشگاه ناهماهنگی‌هایی وجود دارد یا کار جایی لنگ می‌زند.

قرار بود بودجه نفت به دلیل حضور در لیگ قهرمانان آسیا به 20 میلیارد تومان افزایش یابد. در واقع اگر دیدیم بازیکنان بزرگی همچون بیرانوند، عزتی، مطهری و امیری در این تیم ماندند و مردانی همچون سیدجلال حسینی و نانگ و دوس‌سانتوس به خدمت گرفته شدند به دلیل افزایش اعتبار مالی باشگاه بود اما اکنون از این باشگاه خبر می‌رسد که آن بودجه‌ای که قرار بود به حساب مالی باشگاه واریز شود، نشده و مشکلات همچنان ادامه دارد. حال اینکه کار انتقال وجوه در کدام ماجرا گیر کرده که این بودجه به دست بازیکنان نرسیده آشکار نیست. مساله اصلی اما ارتباط به بی پولی بازیکنان ندارد. شاید فوتبالیست‌ها بتوانند به واسطه حقوق خوبی که در گذشته دریافت کرده‌اند با وجود پرداخت نشدن حقوق خود روزگار بگذرانند.

مساله اینجا است که برخی بازیکنان رده سنی پایه که در تیم بزرگسالان نفت عضویت دارند گاهی آنقدر در مضیقه مالی قرار می‌گیرند که حتی از پوشیدن یک کفش فوتبال ‌‌تر و تمیز و سالم محروم می‌مانند. چند روز پیش بود که وقتی عزتی وارد محل تمرین تیمش شد یکی از بازیکنان رده سنی امید را دید که در حال پوشیدن استوک‌های پاره است. عزتی وقتی دلیل این موضوع را از بازیکن امید تیمش پرسید متوجه شد که آن بازیکن پولی برای خرید استوک ندارد که بازیکن باتجربه و با اخلاق باشگاه نفت تهران در نهایت از جیب خودش برای آن بازیکن کفش فوتبال خرید تا بیش از این آبروریزی نشود و اگر غریبه‌ای به محل تمرین تنها نماینده آسیایی کشورمان می‌رود با صحنه‌های تاسف‌آوری مواجه نشود. خریدن کفش فوتبال از سوی عزتی برای آن بازیکن جوان شاید مشکل و بار مالی برای این بازیکن به همراه نداشته باشد، که نداردواین اقدام را باید گذاشت به حساب مرام و پهلوانی عزتی اما اشکال اصلی از آن نقطه نشات می‌گیرد که باشگاه نفت تهران آنقدر در پرداخت‌های خود بد قولی کرده که بازیکنانش مجبورند برای حفظ آبرو برای هم‌تیمی خود استوک یا همان کفش فوتبالی بخرند.

دیدن این اتفاقات باعث شد چند روز پیش علی منصور سراسیمه به باشگاه برود و نشستی را با مدیرعامل این باشگاه برگزار کند و آخرین توصیه‌ها درباره اینکه وضعیت مالی میان بازیکنان چگونه است را بدهد. منصوریان در این نشست عاجزانه از مسوولان باشگاه نفت خواست که دستمزد عقب افتاده بازیکنان را لااقل تا قبل از بازی آسیایی پرداخت کنند تا شاید تیم با روحیه بهتر راهی امارات شود و ظاهرا قنبرزاده نیز ابراز امیدواری کرده و قول‌هایی داده تا دستمزدها پرداخت شود.

درباره نشستی که منصوریان با قنبرزاده داشته و اینکه آنجا چه حرف‌های دیگری هم به زبان آورده شایعه بسیار است. گفته می‌شود علی منصور به مدیرعامل باشگاه نفت گفته است که اگر وضعیت به همین منوال ادامه پیدا کند شاید در میانه‌های راه مجبور شود نفت را ترک کند. منصوریان اگرچه اکنون پیشنهادی ندارد و پای نفت ایستاد و این فصل هم قراردادش را تمدید کرد اما بی‌شک اگر این مربی درمیانه‌های راه از نفت جدا شود علاوه بر آنکه برای نفتی‌ها حاشیه‌هایی را به وجود می‌آورد، موجب می‌شود دیگر تیم‌ها برای جذب مربی موفق فصل پیش نفت تهران وسوسه شوند. برای نفتی‌ها به خصوص قنبرزاده تنها راه حل از میان بردن مشکلات مالی است نه دست دست کردن و هدردادن وقت.