پرویز مظلومی در آن دو فصلی هم که هدایت استقلال را بر عهده داشت و برآیند
کارش منجر به قهرمانی نشد، اگرچه یک قهرمانی حذفی و چهار پیروزی پیدرپی در
دربیها به چنگ آورد، هرگز مربی ناموفقی برای استقلال نبود. مظلومی در آن
دو فصل تنها با اختلاف یک امتیاز از قهرمانی لیگ بازماند اما او همواره به
شکلی از سوی برخی جریانها به نقد کشیده شد که انگار هیچ عملکرد مثبتی برای
آبیها نداشت در حالی که مظلومی مربی نسبتا موفقی بود. مظلومی در این دو
هفته طوری نتیجه گرفته که شاید بشود این بار به قهرمانیاش در لیگ برتر
امید داشت.
دو بازی، دو برد، شش امتیاز، چهار گل زده و یک گل خورده؛
این برآیند استقلال مظلومی در دو هفته آغازین لیگ است. نتیجهای که لااقل
برای شروع خوب است و میشود اینطور ارزیابیاش کرد که استقلال او میتواند
نتایج آبرومندانهای را در لیگ پانزدهم رقم بزند بهرغم آنکه بازیکنان
آنچنان شاخصی را در نقل و انتقالات لیگ پانزدهم به خدمت نگرفت. همواره در
مواجهه با خریدهای جدید استقلال این انتقاد وجود داشت که در حد و قامت این
تیم نیستند اما تاکنون بازیکنان جدید توانستهاند هر چند اندک بخشی از
نیازهای استقلال در هفتههای آغازین را برآورده کنند. اگرچه برای آنکه
استقلال لیگ پانزدهم را بهتر بشناسیم و تحلیل دقیقتر از میزان تواناییاش
ارائه کنیم، باید سیاست صبر و تامل را پیشه کنیم اما همین استقلالی که 180
دقیقه از عمرش گذشته به واقع تیم امیدوارکنندهای بوده است و شاید قادر به
برآورده ساختن نیازهای تماشاگرانش باشد. استقلال فصل پانزدهم
دوستداشتنیتر به نظر میآید. این پیام را از روی سکوهای لیگ دریافت
میکنیم. آنجا که برای تقابل با ملوان نزدیک به 30 هزار تماشاگر به ورزشگاه
میروند و تا پایان بازی نیز از جایشان تکان نمیخورند. استقلال کنونی
جاذبه ایجاد کرده است؛ آنهم با بازیکنانی به ظاهر درجه دو که پیدا است
برای رسیدن به مدارج بالاتر سخت پرانگیزهاند و میکوشند تیمی را پدید
آورند که عمیقا قابل اعتماد و احترام باشد.
استقلال با همین مجموعه
بازیکنان هفته دوم را هم به سلامت پشت سر گذاشت. اگرچه نه سیاهجامگان آن
تیم منسجم بود و نه ملوان با آن بازیکنانی که مدتها است از شرایط تمرینی
دورند اما هر چه بود این استقلال سیگنالهای مثبتی را از خود ساطع کرد. در
دو پیروزی استقلال رد پای پرویز مظلومی به وضوح دیده میشود. سرمربی آبیها
که میدانست باختن به امیر قلعهنویی در ورزشگاه آزادی چه تبعات سنگینی
برایش به همراه دارد کوشید پیش از برخورد با یکی از آلترناتیوهای
احتمالیاش، تصمیمهای سازندهای را اتخاذ کند. مظلومی در قدم اول همانطور
که پیشبینیاش را هم میکردیم کرار جاسم را نشاند روی نیمکت. مظلومی که
میدانست بازیکن تمرین نکرده و پرحاشیهای همچون کرار ممکن است بیش از آنکه
به سودش باشد لطماتی را بر پیکر تیمش وارد سازد، به نیمکت سوق داد تا
آرایش تیمیاش در خط میانی بدون این بازیکن تشکیل شود. تصمیم مظلومی درست
هم بود. او اگر تصمیمی جز این میگرفت تیمش با چالشهایی مواجه میشد.
کرار
جاسم نه آن بازیکن آماده بود و نه آن هافبکی که توانایی ارسال پاسهای
طلایی داشته باشد همانطور که در بازی هفته نخست دیدیم کرار در خط میانی
آبیها بیکارهای بود که هرگز در طول 90 دقیقه هیچ عملکرد تحسینبرانگیزی
نداشت و بیکارهای بود در ترکیب تیمش. با این اوصاف مظلومی برای ایستگاه
دوم مقابل ملوان که تقابلی حیاتی نیز بهشمار میرفت، اقدام به نیمکتنشینی
کرار کرد. در حقیقت کلید پیروزی او مقابل امیر قلعهنویی همین جا بود. او
مانند همتایش که فصل پیش بارها کرار ناآماده را به ترکیب اصلی فرستاد، چنین
اشتباهی مرتکب نشد و به جای این بازیکن از محسن کریمی جوان بهره گرفت که
انتخاب درستی هم بود. پیشتر نیز گفته میشد شاید برزای به جای کرار بازی
کند اما سرمربی آبیها کریمی را انتخاب کرد که نتیجه تفکرات او در بهبودی
تاکتیکی استقلال بسیار موثر بود. از سویی مظلومی آزادی عمل را به خسرو
حیدری که هفته اول در ترکیب نبود، داده بود تا هر آنچه لازمه بازیسازی است
را در میدان رقابت با ملوان پیاده کند.
خسرو که در اصل باید در پست
هافبک راست به میدان میرفت به سبب آزادی عمل گاهی در مرکز زمین دیده
میشد، گاهی در چپ و گاهی هم به صف مهاجمان میپیوست که این سلسله تغییرات
دایمی در نهایت برتری تاکتیکی را برای آبیها به همراه آورد.
دو گلی
هم که امید ابراهیمی به ثمر رساند حاصل این تغییرات بود. ابراهیمی در این
بازی وظیفه داشت گاهی به صف مهاجمان بپیوندد که گل اول حاصل این جابهجایی
بود. گل دوم هم زمانی به ثمر رسید که استقلال به سبب تعدد حملات صاحب
موقعیت بسیار ایدهآلی شد؛ آنجا که برهانی آماده به سمت دروازه حریف یورش
برد و با خطا متوقف شد تا در نهایت استقلال صاحب ایدهآلترین موقعیت ممکن
شده و ابراهیمی گل دوم خود را هم به ثمر برساند.
تیم مظلومی
میتواند احترامبرانگیزترین تیم لیگ هم باشد. او در آینده میلاد فخرالدینی
و حنیف عمرانزاده را هم در اختیار خواهد داشت. مظلومی میتواند روی یعقوب
کریمی حساب بیشتری بازکند و البته دوری مقطعی سجاد شهباززاده که در بازی
با ملوان به سبب مصدومیت روی نیمکت هم نبود به انسجام تاکتیکی آبیها یاری
خواهد رساند. از سویی آماده شدن یعقوب کریمی نیز برای استقلال نوید داشتن
جناحینی کاراتر و پرحرکتتر است. تیم مظلومی میتواند روزهای بهتری را رقم
بزند اگر فرآیند تصمیمگیری از سوی کادرفنی بخصوص مظلومی به همین منوال
روند صعودی داشته و استقلال پیشتاز باقی بماند.