آنها
در ادامه لیگ، شرایط بهتری نیز پیدا میکنند چون در پستهایی که تیم دچار
ضعف بود، باشگاه دست به تقویت زد و شرایط را بهتر کرد. اولین مورد، درون
دروازه بود. حامد لک رفتنی شد ولی داود نوشی صوفیانی نیز نمیتوانست بار
تیم را یکتنه به دوش بکشد. از همین رو، تراکتوریها عیسی اندوی را به
لیستشان اضافه کردند. نقطه بعدی که باید تقویت میشد، هافبک تدافعی بود.
مهدی کیانی یکی از بهترین بازیکنان تراکتور در نیمفصل اول بود و چند باری
نمرههای بالایی از کارشناسان دریافت کرد ولی او در خط میانی تنها بود تا
باشگاه دست روی رادامس برزیلی بگذارد، رفیقِ شفیقِ ادینهو!
البته
نباید از حق گذشت، تراکتورسازی در نیمفصل اول واقعاً خوب بود. آنها با این
ترکیب به میدان میرفتند و تا هفتهها صدرنشین بودند: حامد لک، میرهانی
هاشمی (یا دیتمار بیکاچ)، خالد شفیعی، محمد ایرانپوریان، حبیب گردانی، مهدی
کیانی، سامان نریمانجهان، فرشاد احمدزاده، احمد کامدار، محسن دلیر و
ادینهو. یعنی این تیم تا قبل از تعطیلات هم تیم خوبی بود ولی حالا تصور
کنید مجوز بازی برای بازیکنان سرباز هم برسد، آن وقت است که علی حمودی،
سینا عشوری و شجاع خلیلزاده نیز به ترکیب تراکتور اضافه خواهند شد تا
رسول خطیبی از لحاظ بازیکن، کوچکترین دغدغهای نداشته باشد. باز هم با ما
یک گام دیگر به جلو بردارید و به یاد بیاورید آندرانیک تیموریان تا رسیدن
به تراکتورسازی فقط یک امضا فاصله دارد. اگر او هم به این تیم بیاید، آن
وقت چه تیمی خواهد شد این تراکتورسازی! پرمهرهترین تیم لیگ برتر در
سالهای اخیر. آن زمان انتظارمان از خطیبی و شاگردانش فقط کسب عنوان
قهرمانی خواهد بود و به کمتر از این رضایت نمیدهیم.