علی اکبریان مهاجم پیشین استقلال و پرسپولیس که چند وقتی است به دلیل پاره‌ای از مشکلات در زندان به سر می‌برد پنج‌شنبه شب با حضور در ورزشگاه تختی برای دومین بار بازی استقلال را از نزدیک تماشا کرد. این مهاجم سال‌های دور کشورمان پیش از این در جام شهدا هم با حضور در ورزشگاه تختی عملکرد تیم سابقش را دیده بود.
درباره اکبریان گفته می‌شود که او با حل شدن مشکلاتش احتمال دارد از زندان رهایی یابد، اما هر چه که هست او این روزها مشغول گذراندن دوره محکومیتش است. با اکبریان که به دلیل تکنیک فوتبالش زمانی به روماریو معروف بود در حاشیه دیدار استقلال و راه‌آهن گفت‌وگویی کردیم و او در صحبت‌هایش از شرایط این روزهایش صحبت کرد.
* به عنوان یکی از پیشکسوتان باشگاه استقلال، بازی این تیم مقابل راه‌آهن را چگونه دیدی؟
فعلاً فکر می‌کنم تیم هنوز به صورت کامل راه نیفتاده و اگر شرایط تیم بهتر باشد فکر می‌کنم حرکت استقلال رو به جلو باشد، اما باید قبول کرد که این اولین بازی استقلال در لیگ برتر است و امیدوارم در بازی‌های بعدی شرایط این تیم بهتر بشود.
* استقلال سال 93 با تیمی که خودت در آن بازی می‌کردی چقدر تفاوت دارد؟
به هر حال آن زمان دوره خاص خودش را داشت و حالا هم شرایط خاص سال 93 را دارد، به نظر من سبک فوتبال بازیکنان ما خیلی فرق نکرده و بیشتر بحث امکانات مطرح است و فکر می‌کنم از این نظر شرایط بازیکنان بهتر شده، هر چند که بازیکنان با قراردادهایی که می‌بندند هم آسایش بیشتری دارند و نسبت به ما از این وضعیت بهتر هستند، البته فوتبال امروزه نسبت به زمان ما روانتر شده و زمان ما بیشتر فوتبال خشن بود که این روزها کمتر شاهد چنین فوتبالی هستیم.
* این روزها شما در مرخصی به سر می‌بری و بیرون از زندان هستی، از شرایط خودت در این روزها صحبت کن.
20 روز به مرخصی آمدم تا اینکه اگر خدا بخواهد مشکلاتم برطرف شود و اگر عفو به من بخورد تا چند ماه دیگر می‌توانم آزاد شوم.
* از سختی‌هایی که در زندان تحمل می‌کنی هم صحبت کن.
به هر حال زندان است و هر چقدر هم راحت باشم باز هم زندان است، مشکلات در زندان زیاد است و از نظر امکانات، شرایط خوبی نداریم، اما به امید خدا مشکلات هم حل خواهد شد.
* تا چه زمانی وضعیتت مشخص خواهد شد؟
فعلاً چیزی مشخص نیست، اما اگر به من عفو بخورد مشکلاتم حل خواهد شد و به همین دلیل زمان این مسأله هنوز مشخص نیست.
* خیلی شفاف بگو که چه اتفاقی افتاد که علی اکبریان که او را روماریوی فوتبال ایران می‌دانستند به این وضعیت دچار شد و حالا باید پشت میله‌های زندان باشد؟
هر کس ممکن است در زندگی‌اش اشتباه کند، من هم در سه ماه این اتفاق‌ها برایم افتاد. با تعدادی از دوستان قدیمی‌ام رفت و آمد کردم و در عرض سه ماه گرفتار شدم، وگرنه نه من و نه قیافه‌ام به مواد مصرف کردن نمی‌خورد! من هیچ‌گاه دنبال مواد مخدر نبوده‌ام اما یک اشتباه باعث شد تا شرایطم اینطور شود و فریب خوردم که این طور شد.
* در صحبت‌هایی گفته بودی که از اهالی فوتبال انتظار نداری برایت کاری انجام دهند، اما واقعاً این حرف دلت بود؟
اگر قرار بود اهالی فوتبال کاری برای من انجام دهند تا الان باید می‌کردند، البته چند نفری آمدند و به من گفتند که ما دنبال کارت هستیم، اما متأسفانه حالا جواب تلفن مرا هم نمی‌دهند. خیلی از اهالی فوتبال حتی از بزرگان فوتبال هم قرار بود برای من کاری انجام دهند اما حتی دیگر پاسخ مرا هم نمی‌دهند. این موضوع هم از سوی هم بزرگان فوتبال بود و هم کوچکترهای فوتبال. اما یک دوست زندانی و غریبه پیدا شد که فقط با هم سلام علیک داشتیم و همین آدم برای من سند گذاشت. این فرد نه فوتبال می‌داند چیست و نه می‌دانست من چه کسی هستم، اما به خاطر خودم سند گذاشت و مرا بیرون آورد، اما فوتبالی‌ها که همه درآمدهای خوب دارند حاضر نشدند برای من سند بگذارند تا بیرون بیایم.
* اگر شخصی در وضعیت خودت بود خود شما حاضر بودی برایش سند بگذاری؟
چرا این کار را نمی‌کردم؟! به هر حال هر کسی امکان دارد روزی اشتباه کند، من این همه دوست و آشنای فوتبالی دارم، یعنی یک نفر از آنها نمی‌توانست برای من کاری انجام دهد؟ من پیش از این از اهالی فوتبال توقع داشتم اما الان دیگر هیچ توقعی از هیچ کس ندارم و اگر از اهالی فوتبال کسی هم کمک بخواهد خودم به او کمک می‌کنم!
* به نظر می‌رسد از فوتبال دلزده شده‌ای اما جالب است با همین وضعیت باز هم به استادیوم می‌آیی.
به هر حال خون من آبی است و هر کجا باشم بازی‌های استقلال را می‌بینم حتی در زندان هم که بودم بازی‌های استقلال را می‌دیدم و در روزنامه‌ها اخبار این تیم را پیگیری می‌کردم چرا که من نمی‌توانم از استقلال دست بکشم. من از بچگی استقلالی بودم و در این تیم بازی کردم و همه جوره این تیم را دوست دارم.
* اگر از زندان آزاد شوی برنامه‌ات برای آینده‌ات چه خواهد بود؟
صددرصد به دنبال مربیگری‌ام خواهم رفت چون باید باختی که در زندگی دادم را جبران کنم. در زمان فوتبال فقط مصدومیت نصیب من شد و بارها زیر تیغ جراحان رفتم، اما اگر خدا بخواهد و آزاد شدم حتماً مربیگری را آغاز خواهم کرد تا خودم را در فوتبال نشان دهم.
* از اهالی فوتبال کسی در این مدت پیگیر کارهایت بود؟
فقط رضا شاهرودی، افشین پیروانی، کاظم اولیایی و نظری جویباری پیگیر کارهایم بودند و از آنها سپاسگزارم، اما بیشترین محبت را همین فردی که برایم سند گذاشت تا بیرون بیایم در حق من انجام داد و کار بزرگش را هیچ‌گاه فراموش نمی‌کنم.
* تو که این همه استقلالی هستی چه شد که سر از پرسپولیس درآوردی و برای این تیم بازی کردی؟!
فریب خوردم که به پرسپولیس رفتم! یک روز با رضا شاهرودی بودم که او بر سر تمرین پرسپولیس رفت و من هم با او به تمرین رفتم. از من خواستند که لباس بپوشم و باتیم تمرین کنم که این کار را کردم و در تمرین 2 گل به عابدزاده زدم که پروین گفت بیا و با پرسپولیس قرارداد ببند که من هم این کار را انجام دادم و همه چیز خیلی ساده بود.
* از حضور در پرسپولیس که پشیمان نیستی؟
نه، چرا باید پشیمان باشم؟ اگر هم حرفی زدم جنبه شوخی داشت. من پرسپولیسی‌ها را هم دوست دارم و هر بازیکنی پیراهن هر تیمی را بپوشد باید با جان و دل برای آن تیم تلاش کند. من هم یک سال در پرسپولیس بازی کردم اما همه می‌دانند که خون من آبی است و خانوادگی استقلالی هستیم.
* در پایان اگر صحبت خاصی داری بگو!
ممنون از هواداران استقلال هستم که در دو باری که به استادیوم آمدند مرا تشویق کردند و فهمیدم که هنوز من را فراموش نکرده‌اند و همین برای من کافی است. روحیه من با این تشویق‌ها بالا رفته و از همه ممنون هستم. امیدوارم هستم که استقلال هم نتیجه بگیرد تا همه خوشحال شوند.