- روز اولی که علیرضا رحیمی سکان مدیریت باشگاه پرسپولیس را در دست گرفت قاطعانه اعلام کرد اولین هدفش برای بستن یک تیم مقتدر حفظ ملی‌پوشان پرسپولیس خواهد بود اما حالا و در آخرین روز نقل و انتقالات، از جمع بازیکنان جام جهانی رفته پرسپولیس (4 نفر) دو نفر در آستانه جدایی از قرمزها قرار گرفته‌اند. دو نفری که تقریبا هیچ جانشینی نه در ترکیب فعلی پرسپولیس بلکه در کل فوتبال ایران ندارند و جزو ستاره‌های تیم ملی در جام جهانی به شمار می‌آیند.
هرچند از دست دادن خلعتبری اتفاق وحشتناکی برای پرسپولیس بود اما جدایی سیدجلال و پولادی می‌تواند حکم فاجعه را برای این تیم ایفا کند به خصوص اگر آنها مثل خلعتبری به خارج از کشور ترانسفر نشوند و در همین نزدیکی‌ها احتمالا با قراردادهایی چرب و نرم‌تر به فوتبال‌شان ادامه دهند. آن وقت است که هم پرسپولیس از رقبای خود در راه قهرمانی عقب می‌افتد هم اینکه اعصاب و روان هواداران به هم می‌ریزد که چرا ستاره ملی‌پوش در تیم رقیبی مثل سپاهان برای قهرمانی می‌جنگد.
از سپاهان که بعد از خلعتبری دست روی سیدجلال گذاشته، می‌گذریم و می‌رسیم به رقیب سنتی؛ استقلال. همین استقلال با سقف بودجه‌ای که 3 میلیارد تومان کمتر از پرسپولیس بوده و در لیگ قهرمانان آسیا حضور نخواهد داشت با تمام ملی‌پوشانش تمدید کرده است؛ اول صادقی، بعد حیدری و حالا هم نوبت ستاره آنها آندو تیموریان است که ظاهرا مقدمات ماندنش فراهم شده و حتی با بودجه ای گزاف افشارزاده و همکارانش می خواهند به هر نحوی که شده ستاره ملی پوش شان را ماندنی کنند.
اما در پرسپولیس شرایط نگران کننده است و به جز در مورد رضا حقیقی عملکرد رحیمی در خصوص حفظ ملی‌پوشان ضعیف بوده(چرا که صادقیان و ماهینی قرارداد داشتند) و نگران کننده به نظر می‌رسد به خصوص وقتی که چند روز دیگر خبر جدایی قطعی پولادی را هم مثل سیدجلال بشنویم و کاری از دست هیچ کس؛ از هوادار گرفته تا دایی و بازیکنان برنیاید