از دست رفتن میانه میدان از سوی استقلال همراه می‌شد با حملات پرتعداد حریف و پایین آمدن قوای تهاجمی استقلال و سرمربی آبی‌پوشان هم هر چه قدر تغییر تاکتیک می‌داد به علت این که هافبک تاثیرگذاری نداشت، نتیجه مطلوب را نمی‌گرفت. به همین دلیل است که برای فصل بعد یک دوجین هافبک خریداری کرده است و می‌خواهد کمربند خط میانی را آنقدر محکم ببندد که دیگر شاهد ضعف‌های مفرط فصل پیش نباشد. از سوی دیگر ماندن خسرو حیدری و بیگ‌زاده، امیر اردشیر را امیدوار می‌سازد که فشار حملات از جناحین روی دروازه حریفان را حفظ کند و دغدغه خاصی از این بابت نداشته باشد. برخلاف فصل پیش که استقلال پر بود از مهاجم، برای فصل بعد هافبک‌های زیادی در استقلال هستند تا دست امیر قلعه‌نوعی در میانه میدان کاملا باز شود. به این شکل است که معتقدیم دور نمای استقلال روشن است زیرا سابقه فوتبال ایران ثابت کرده که هر تیمی بتواند نبض میانه میدان را در اختیار بگیرد شانس بیشتری برای پیروزی دارد و با این شرایطی که رقم خورده، استقلال می‌تواند نتایجی بهتر از فصل قبل کسب کند.
البته اگر قوای تهاجمی استقلال را بازیکنی مانند محسن فروزان با آن اشتباهات معروفش به هدر ندهد. این در حالی است که حالا قلعه‌نوعی در درون دروازه نیز دست بازتری دارد و گفته می‌شود حضور داسیلوا برزیلی دغدغه‌های سرمربی استقلال بابت جدایی رحمتی را به حداقل رسانده است. حالا مهاجمان استقلال کمترین بهانه را دارند و برخلاف فصل گذشته که مشکل گلزنی خود را به نبود هافبک قدرتمند ربط می‌دادند حالا با حضور بازیکنانی نظیر کرار، جمشیدیان، ابراهیمی، حیدری و کریمیان در خط هافبک دیگر بهانه‌ای نخواهند داشت.