کارل هاینس رومنیگه
(Karl-Heinz Rummenigge) در سال ۱۹۷۶ برای نخستین بار به تیم ملی آلمان
فراخوانده شد و نخستین بازی ملی خود را در مقابل تیم ملی ولز انجام داد.
از آن پس پیشرفت ورزشی رومنیگه و تبدیل او به یک ستاره بین‌المللی فوتبال
آغاز شد. وی در سال ۱۹۷۸ با تیم ملی فوتبال آلمان در مسابقات جام جهانی در
آرژانتین ناکام ماند اما ۲ سال بعد با همین تیم به مقام قهرمانی ملت‌های
اروپا دست یافت.
رومنیگه در سال‌های ۱۹۸۰ و ۱۹۸۱ دو بار پیاپی عنوان
بهترین بازیکن اروپا را به دست آورد و توپ طلایی مجله ورزشی «فرانتس
فوتبال» را از آن خود ساخت. در مسابقات جام جهانی سال ۱۹۸۲ در اسپانیا، تیم
ملی آلمان با رومنیگه بازی‌های موفقی به نمایش گذاشت و تا بازی نهایی رسید
اما این تیم در دیدار نهایی با شکست ۳ بر ۱ در مقابل تیم ملی فوتبال
ایتالیا به مقام نایب قهرمانی جهان بسنده کرد.
در آن سال همه انتظار
داشتند که رومنیگه ستاره بی چون و چرای مسابقات گردد اما یک گلزن استثنایی
و خوش اشتهای ایتالیایی به نام «پائولو روسی» رومنیگه را در سایه قرار
داد.
رومنیگه و دینو زوف در فینال جام جهانی ۱۹۸۲ اسپانیا
۴
سال بعد، تیم ملی فوتبال آلمان غربی به همراه رومنیگه در رقابت‌های جام
جهانی ۱۹۸۶ مکزیک، بار دیگر در دیدار نهایی ناکام ماند. این بار حریف این
تیم در بازی نهایی، تیم ملی فوتبال آرژانتین بود که با درخشش ستاره
استثنایی خود «دیه‌گو آرماندو مارادونا» با
نتیجه ۳ بر ۲ سرنوشت بازی را به نفع خود رقم زد تا رومنیگه بار دیگر دستش
از جام قهرمانی کوتاه بماند. وی این بار نیز در سایه درخشش مارادونا رنگ
باخت.
رومنیگه و مارادونا در فینال جام جهانی ۱۹۸۶ مکزیک
رومنیگه
در مجموع ۹۵ بازی برای تیم ملی فوتبال آلمان انجام داد و ۴۵ گل برای این
تیم به ثمر رسانید. وی ۵۱ بار به عنوان کاپیتان این تیم پای به میدان گذاشت
و لقب ناکام ترین کاپیتان جهان برازنده وی است!