منتقدند، انتقاد می‌کنند، چون ماشینی در عصر جدید که تنها و تنها کارش را انجام می‌دهد، بدون توجه به رویدادها، بدون در نظر گرفتن اتفاق‌ها! باشگاه استقلال اما با بیش از 60 سال سابقه و با مدیر و مربی با بیش از یک دهه فعالیت می‌داند چه می‌خواهد و برای نیل به مقصود – مقصودی شریف و عزیز – چه می‌کند.
ماشین انتقاد می‌گوید چرا استقلال تدافعی بازی کرد؟
پرسشی است مفهوم و معلوم.
از نظر ماشین انتقاد عصر جدید، استقلال و تیم امیر مدافع بوده‌اند!
پاسخ ما پرسشی دیگر است:
کدام تیم سراپا حمله بود که استقلالش مدافع شود؟
استقلال هدف دارد، هدفگذاری دارد.
استقلال نان جمع‌آوری امتیازاتش را پیش از دربی و با وجود هزاران سختی در لیگ آسیا، لیگ‌برتر و جام‌حذفی را می‌خورد.
برنده، ریسک نمی‌کند. استقلال چهار امتیاز از رقیب جلو است، پیش از دربی تمامی بازی‌ها هم مساوی می‌شود تا استقلال محکم در تخت سلطنت لیگ نشسته باشد، آیا باید ریسک کرد؟ مثل یک آماتور؟ مثل یک غیرحرفه‌ای؟ مثل یک جوان ناپخته و خام؟ مثل یک تازه‌کار؟
استقلال مدافع نبود، اما بدون گروی لازم در دفاع هم جلو نرفت تا صدارتش را به دیگران تعارف نزند.
تیم‌های امیر قلعه‌نویی شهره‌اند به تهاجم! به بازی‌های سیال و شناور! بهترین خط حمله‌ها متعلق به امیر بود. حتی آمارش و آوازه‌اش به دنیا هم سرکشی کرده و به بارسلونا هم میل کرده است.
دربی، اما نقطه‌ای بود حساس و پر از ریسک.
امیر حرفه‌ای عمل کرد، سرمربی استقلال ریسک را به حداقل رساند، او نه بچه است، نه تازه‌کار! هیچکسی هم تخت صدارتش در لیگ را که به سختی به چنگ آورده دو دستی تعارف نمی‌کند! برایش می‌جنگد، با طرح، با برنامه!
برنامه محور بودن اصالت استقلال است، اینجا چیزی به دست اتفاقات سپرده نمی‌شود و برای هر روز و هر ساعت برنامه وجود دارد و برنامه استقلال این بود: جلوگیری از تهدید سلطنتش در لیگ!
استقلال بازی را برد، نه اینکه گل‌‌هایش رقیب را عقب زده باشد، نه بلکه برنامه‌محور بودنش رقیب را در فاصله 4 امتیازی نگه داشت. آرامش استقلال را پیش از دربی میتوانستی لمس کنی، آنجا که دکتر فتح‌الله‌زاده امیر را در آغوش گرفته بود و به ژنرال آبی‌ها می‌گفت که برنامه‌ات را اجرا کن و نگران هیچ‌چیز نباشد در هر حالتی ما همه پشت‌سر تو هستیم.
استرس، هیجان و از خودبیخود شدن در اردوی استقلال جایی نداشت. هدف نباختن بود و البته سرفرصت بردن!
به قول امیر، استقلال دو هدف داشت که به یکی از آنها دست پیدا کرد.
با این وجود ما هنوز نفهمیده‌ایم که در دربی کدام تیم سراپا حمله بود که استقلال سراپا مدافع باشد؟
یک فرصت رقیب داشت که رحمتی آن را دفع کرد و یک فرصت عمران‌زاده در نیمه‌اول که ضربه سرش به پشت دروازه رفت!
یک حمله در پاسخ به یک حمله! این آیا یعنی دفاع محض؟ آیا منتقدان امیر قلعه‌نویی نمی‌خواهند ماشین عصر جدید خود را به روزرسانی کنند و طرحی نو دراندازند؟ امیر شایسته تحسین است. او برنامه‌محور است نه یک هیجان‌زده بی‌قرار!
به پیش از دربی رجوع می‌کنیم! هجمه‌ای شروع شد برای تحریم آندرانیک تیموریان، همان سامورایی ریش‌قرمزی که همه جای زمین بود و رقیب را فلج کرد.
پس از بازی میتوانستی بفهمی که چرا اینقدر روی او حساسیت وجود داشت و تحملش چرا آنقدر سخت بوده است.
هجمه‌ای شروع شد برای چرخاندن فضا به ضرر استقلال، برای مظلوم‌نمایی! استقلال اما بیش از 60 سال قدمت دارد و مدیرانش بیش از یک دهه مدیریت کرده‌اند و ریش‌سفیدش، فتح‌الله‌زاده‌اش منهای یک سال در تمام سال‌های مدیریتش جام برده است و رکورداری بی‌نظیر است.
تذکر بجای استقلال درمورد داوری‌‌ها فضا را صاف کرد، آندرانیک را هم به دربی رساند چون فضا از اتوبان یک‌طرفه خارج شد و اتوبانی دوطرفه شد.
بله استقلال برنامه‌محور است، تیم درجه دومی نیست که با فضاسازی رسانه‌ای بتوان کمرش را شکست و داور دربی‌اش را تحت‌تاثیر قرار داد.
اینجا همه‌چیز با برنامه است و انتقادها هم نقش همان ماشین عصر جدید را ایفا می‌کنند که بدون درنظر گرفتن شرایط، کار خود را انجام می‌دهند.
استقلال شایسته تحسین است، این باشگاه برنامه‌محور است نه یک هیجان‌زده بی‌قرار!
درخواست بازی زیبا حق همه از جمله منتقدین است، اما حفظ صدرنشینی با روش‌های فوتبالی و تقابل‌های فکری هم زیبا بود. استقلال کارش را زیبا انجام داد، دیگران بحث‌شان جداست.
استقلال از یک هفته قبل با ورود به فضای رسانه‌ای با بیانیه‌های درست برنامه‌ریزی داشت و سرمربی پرافتخار این تیم هم برای هر ثانیه جنگ نفس‌گیر برنامه‌ریزی کرده بود.
تیم 67 جهان و سوم آسیا،
تیم دو ستاره‌ای ایران که هر سال جام می‌‌برد باید در تمام نقاط، حرفه‌ای باشد و با برنامه، وگرنه هرگز موفق به خلق چنین رکوردها و افتخاراتی نخواهد شد.
ماشین انتقاد عصر جدید هم می‌تواند به کارش ادامه دهد، مهم اما برای باشگاه، هواداران استقلال هستند که می‌دانند و می‌دانستند که فوتبال حرفه‌ای‌تر از آن است که مردانش اسیر هیجانات کاذب شوند و به همین دلیل امروز اکثر آنها راضی هستند و قدم به قدم استقلال را تایید می‌کنند و به افتخاراتش هورا می‌کشند. ورود به موقع باشگاه استقلال پیش از دربی به فضای افکار عمومی هم موجب شد که داور با آرامش سوت بزند، هرچند در همان دقیقه هشت بازی می‌توانست گره بازی بازشود./ش