حسین ابن قاسم، سرپرست تیم فوتبال فولادخوزستان اظهار کرد: تیم ما
اکنون صدر جدول است، بازی های بسیار خوبی انجام می دهد و بردهای بسیاری به
دست آورده است و این موضوع باعث شده که همه روی آن حساب ویژهای باز کنند،
با این وجود آیا بودن یک بازیکن از ما در تیم ملی حق فولاد نیست؟
وی افزود: یعنی فولاد یک بازیکن ندارد که در حد و اندازه تیم ملی باشد؟ آیا
به تیم ما نگاه میشود؟ یا نگاه ویژه به برخی از تیمها است؟ به نظرم حق
بازیکنان ما در حال ضایع شدن است.
سرپرست تیم فوتبال فولادخوزستان بیان کرد: با این اقدام دیگر انگیزه و هدفی
برای بازیکنان ما نمیماند چرا که هدف تمام بازیکنان، تیم ملی است. از
فلان تیم بازیکنی که نیمکتنشین تیم خود است به تیم ملی دعوت می شود آن وقت
به طور مثال بختیار رحمانی، کاپیتان تیم ما که تلاش میکند و 90 دقیقه
برای تیمش بازی میکند، بهترین پاسهای گل را میدهد و گل هم میزند، جایی
در تیم ملی ندارد. او جوان و آیندهدار است و بارها هم به تیم ملی امید
دعوت شده است، پس چرا نباید به تیم ملی بزرگسالان هم دعوت شود؟
وی خاطر نشان کرد: تیمهای انتهای جدول بازیکن در تیم ملی دارند اما تیم ما
بازیکنی ندارد. نمیدانم به دلیل این که ما از مرکز دور هستیم، کسی ما را
نمی بیند یا چیز دیگری است؟ تیم ما روی هوا که فوتبال بازی نمیکند، روی
زمین بازی میکند، پس تیم ملی چه میخواهد؟
سرپرست تیم فوتبال فولادخوزستان گفت: ما نسبت به این که بازیکنانمان به
تیم ملی دعوت نمی شوند، معترض هستیم. چرا بازیهای تیم ما را نمی بینند؟
چرا اگر بازیهای ما را میبینند، چشمهایشان را می بندند؟ نمی گویم که حق
بازیکن و باشگاه فولاد ضایع میشود بلکه به نظرم حضور یک بازیکن ما در تیم
ملی، گرهای از گرههای کور تیم ملی را باز میکند.
وی ادامه داد: به نظرم امید خالدی، مهرداد جماعتی، بختیار رحمانی، اسماعیل
شریفات و سروش رفیعی از بازیکنانی هستند که میتوانند در تیم ملی جای داشته
باشند. باید این بازیکنان دیده شوند. یعنی بازیکنان ما این حق را هم
ندارند که روی نیمکت تیم ملی بنشینند؟ نمیدانم شاید مانند چیزهای دیگر،
چشمهایشان را روی این قضیه هم بستهاند. حضور در تیم ملی حق مسلم بازیکنان
ما است.
باشگاه فولادخوزستان در نامه ای به مهدی محمدنبی، دبیر کل
فدراسیون فوتبال ایران نسبت به آنچه نادیده گرفتن حقوق بازیکنان بومی و
جوان این باشگاه از سوی تیم ملی خوانده، اعتراض کرده است.