در گذشته های دور رسم بر این بود که گزارشکران همواره تماشاگران ایرانی را بهترین در دنیا خطاب می کردند. شاید اولین باری که کسی خلاف این جمله را بیان کرد جواد خیابانی بود که پس از بازی استقلال مقابل فجر سپاسی در شیراز گفت:"بیایید دیگر نگوییم تماشاگران ما در دنیا بهترین هسستند" اما آیا واقعا تماشاگران ما در دنیا بهترین نیستند؟
جمعه شب محمد مایلی کهن در تماس تلفنی با برنامه ی ورزش از نگاه 2 تماشاگران استقلال را به پای میز محاکمه برد.او که به شدت از دست تماشاگران عصبانی بود اعلام کرد که از آن تماشاگران در این دنیا و آن دنیا نمی گذرد،از فرهنگ تماشاگران انتقاد کرد و آنها را بدترین دانست.از همه جالبتر اینکه درود فرستاد به شرافت تماشاگران لیورپول!
در چند روز اخیر شاهد هستیم که تمام مثال های مایلی کهن به بازی لیورپول چلسی محدود می شود.قبل از بازی با استقلال می گفت که می خواهیم همچون لیورپول بازی کنیم و بعد از بازی هم درود می فرستد به شرافت لیورپولی ها!آیا مایلی کهن جز این بازی،بازی دیگری را دیده است؟آیا مایلی کهن بازی رفت آن بازی را دیده است؟آیا می داند که لیورپول امسال هدفش قهرمانی در لیگ برتر است و نه قهرمانی در جام باشگاهها؟آیا می داند که لیورپولی ها تساوی در آن بازی را به منزله ی برد می دانند؟
اگر مایلی کهن مسابقات فوتبال را دنبال می کرد هیچگاه چنین حرفی نمی زد.2 سال پیش که بارسلونا در دقایق پایانی در نوکمپ گل تساوی را از اسپانیول و قهرمانی را از دست داد واکنش تماشاگران چه بود؟آنها از جای خود بلند نشدند و به افتخار اسپانیول جوانمردانه بازی کرد دست نزدند. آنها تا می توانستند علیه اسپانیول شعار دادند. بازی انگلیس اسپانیا که 2 بر صفر به نفع اسپانیا تمام شد تماشاگران 90 دقیقه به دیوید بکام فحاشی کردند. در تمام ورزشگاههای ایتالیا بدترین توهین ها به ماتراتزی می شود و کسی هم اعتراض نمی کند.
آقای مایلی کهن!آخرین باری که همچون یک تماشاگر عادی به ورزشگاه رفتید کی بود؟تماشاگران ما برای ورود به ورزشگاه سوار ماشین های آخرین مدلشان نمی شوند بلکه با مینی بوس هایی به ورزشگاه می روند که 50 سال از عمرشان می گذرد.
آقای مایلی کهن!شما سالی چقدر حقوق می گیرید؟ 100 میلیون؟ 200 میلیون؟ بیشتر؟ آن تماشاگری که با حداقل امکانات وارد ورزشگاه می شود چقدر حقوق می گیرد؟10 میلیون؟5 میلیون؟ کمتر؟ بیکار است؟ چطور انتظار دارید سوار بر ماشین خود در حالیکه 20 برابر تماشاگران حقوق می گیرید پا به ورزشگاه بگذارید و هیچ فشاری را هم تحمل نکنید؟ نه! این رسمش نیست. در فوتبال روز دنیا که شما دنبال نمیکنید،این مشکل حل شده است. کسانی وارد فوتبال می شوند که تحمل این توهین ها را داشته باشند.کسانی هم که تحمل ندارند قید فوتبال و پولهای کلانش را می زنند و از خانه بازی ها را تماشا می کنند.
مایلی کهن در حالی تماشاگران مارا با تماشاگران انگلیسی مقایسه می کند که خودش هفته ی پیش در برنامه ی 90 مقایسه ی فوتبال ایران با اروپا را کاری اشتباه خوانده بودند و دلیلشان هم این بود که درایران شما ماشینی را که از کارخانه تحویل می گیرید دارای ایراد های فراوانی است اما در هیچ کجا چنین نیست. چرا وقتی نوبت مربیان است مقایسه با مربیان اروپایی غلط است اما وقتی نوبت تماشاگران می شود آنها را با بندر نشینان لیورپول مقایسه می کنید؟
هنوز هم بر این باوریم که تماشاگرانمان در دنیا بهترین هستند. تماشاگرانی که کمترین امکانات را در اختیارشان قرار دادیم. تماشاگرانی که آنها را بی فرهنگ خوانده ایم. تماشاگرانی که دیواری کوتاهتر از آنها پیدا نمی شود. تماشاگرانی که تا از دستشان ندهیم،قدرشان را نمی دانیم.
آقای مایلی کهن! گل دقیقه ی 93 سایپا را دست خدا خواندید،اما یادتان باشد که تنها در همین بازی دست خدا را نبینید. هنوز یادمان نرفته تیم امید ایران و فولاد را...آن روز ها چرا یادی از خدا نکردید وچرا آن حذف ها را همچون گل دقیقه ی 93 تلنگر ندانستید؟
چند شب پیش ناصر حجازی خاطرات 13 سال پیش را زنده کرد و برای همگان روشن شد که 13 سال پیش چگونه سرمربی تیم ملی شدید. 13 سال دیگر هم کسی حقایق این روزها را روشن خواهد کرد.آقای مایلی کهن!با لابی زدن می توان سرمربی تیم ملی شد اما نمی توان به جام جهانی رفت.