امید روانخواه در خصوص خداحافظی اش
اظهار داشت: «در این مدت که از فوتبال خداحافظی کردم هیچ کس با من تماس نگرفت.حتی
دوستان فوتبالی ام.»
وی افزود: «من از کسی توقع ندارم اما واقعا به این
نتیجه رسیدم که از فوتبالیست جماعت نباید دوست انتخاب کرد. البته من دوستانی دارم
که همیشه با من هستند اما از بازیکنان یک نفر هم زنگ نزد حالی بپرسد. البته من
نیازی به کسی ندارم.»
روانخواه ادامه داد: «فوتبال در ایران بی رحم است
اما در جاهای دیگر نه. شما ببینید با آبیدال چه کردند و تیتو ویلا نووا که به سرطان
دچار شده بود با چه واکنشی از سوی بارسلونا رو به رو شد. بارسلونا شاید به خاطر
همین مسأله قهرمانی را در لیگ قهرمانان اروپا از دست داد. اما با هر دو در کمال
احترام رفتار شد. اگر در ایران بود او را برکنار می کردند به این بهانه که برود و
به بیماری اش برسد.»
وی یادآور شد: «من در همه رده های ملی بازی کردم.
به رده بزرگسالان هم دعوت شدم اما وقتی نوبت بازی کردن شد این اتفاق رخ داد. در سن
22 سالگی فوتبالم تمام شد. ولی دریغ از یک تماس.»
او در پاسخ به این
سوال که آیا فیلم بازی های گذشته اش را دیده اظهار داشت: «نه فیلمی از بازی هایم
دارم، نه عکسی و نه روزنامه ای!»
روانخواه در پاسخ به این سوال که چه
کسی باعث خداحافظی اش از فوتبال شد، گفت: «نمی خواهم اسم بیاورم اما وقتی مصدوم شدم
یک عمل جراحی بد کردم و بقیه عمل هایم برای این بود که آن عمل اول خوب بشود که
نشد.»
روانخواه درباره آینده کاری اش گفت: «می خواهم دوره مربیگری ببینم
اما دوست ندارم با مربیانی کار کنم که با دلالان رابطه دارند. شما ببینید در لیگ یک
ما چه خبر است.»
وی در پایان گفت: «عادل فردوسی پور با من رفیق است. نمی
خواهم خود من را با مهدوی کیا مقایسه کنم اما سه برنامه به خداحافظی او اختصاص داد
ولی از من کسی نپرسید مشکلت چیست. البته اگر به او زنگ می زدم مشکلاتم که نمی خواهم
کسی از آن چیزی بداند حل می شد اما نخواستم.»