روز جمعه و در مرحله یک شانزدهم جام حذفی، استقلال در ورزشگاه آزادی پذیرای تیم یک دست و خوب سایپا بود. دیداری جذاب و پر افت و خیز که در نهایت به صعود آبی پوشان به مرحله بعد انجامید.
استقلال با سیستم ۲-۳-۱-۴ مسابقه را آغاز کرد. صادقی و عمران زاده در دفاع وسط که حمودی و اشجاری تازه وارد را در راست وچپ خود می دیدند . جواد نکونام در پست هافبک دفاعی، حیدری سرحال و عباس محمد رضایی تازه آبی پوش شده را در طرفین خود داشت و رأس لوزی را منوچهری کامل می کرد که گاه گداری به برهانی و فرزاد حاتمی نزدیک می شد و سیستم را به ۳-۳-۴ تغییر می داد. آنچه در نیمه اول به چشم آمد چربش جناح چپ استقلال به جناح راستش بود. جایی که آنها ۶ بار توپ را ارسال نمودند در حالی که حیدری و حمودی تنها ۴ بار اقدام به این کار نمودند. هافبکهای آبی پوشان نیز ۷ بار منطقه بازی را به درستی تعویض کردند که حاصل آن ۳ پاس در عمق، ۳ پاس به فضای خالی چپ مدافعان سایپا و یک بار در فضای خالی راست آنها بود. در اواخر این نیمه سایپا با اخراج کاوه رضایی ۱۰ نفره شد تا تقوی کاردان در پیشبرد برنامه های تاکتیکی اش دچار مشکل شود.
اما نیمه دوم با ورود مجتبی جباری به یکی از زیباترین ۴۵ دقیقه پایانی چند بازی اخیر استقلال تیدبل شد. فوتبال تک ضرب با تعداد پاس بالا و کمترین لو دادن توپ از خصوصیات بارز این نیمه بود. شماره ۸ فکور آبی ها که پس از غیبتی چند ماهه به واسطه مصدومیت، دوباره در میانه میدان جولان می داد ، همچون یک مهندس طراح زبده به سازماندهی حملات سربازان ژنرال پرداخت. او به تنهایی دو شوت زد، ۸ پاس در عمق داد که دو تای از آنها منجر به گل شد، ۳ بار منطقه بازی را از راست به چپ و دو بار نیز از چپ به راست عوض کرد و با دید مناسب حیدری و محمد رضایی را در موقعیت سانتر کردن قرار داد که ماحصل آنها ۹ بار سانتر از راست و ۸ بار از چپ بود. آبی ها در این نیمه ۱۲ بار اقدام به شوت کردند که ۶ تای آنها درون چارچوب شلیک شد.
در ۴۵ دقیقه دوم منطق، بهترین استفاده از فضاها، حرکت های بدون توپ و صبوری پشت محوطه جریمه حریف در حرکات استقلالی ها مشاهده می شد. برتری قاطع ۴ بر صفر مقابل تیم تاکتیکی و هوشمند سایپا نتیجه رعایت همین فاکتورهای اساسی فوتبال بود.
روز جمعه هواداران استقلال باور کردند که پروژه قهرمانی تیمشان کلید خورده و قلعه نوعی متبحرانه این پروژه را پیش می برد./ ش