استقلال در صدر جدول تنها شد

. حالا استقلال برای آنکه دیگر خطری را از طرف اصفهانی‌ها احساس نکند، باید بازی را به سود خودش تمام می‌کرد. مسابقه‌ای که چندان آسان نبود. بازی با صبای تازه اوج گرفته که 9 بازی بود شکست نخورده بود. قلعه‌نویی پیش از بازی گفته بود این بازی تعیین می‌کند که ما عیار قهرمانی داریم یا نه. او برای آنکه وجه مثبت حرفش را برای تیم آبی ثابت کند فقط به برد فکر می‌کرد. رفتار تاکتیکی استقلال در این بازی هم نشان می‌داد که او به چیزی غیر از برد فکر نمی‌کرده. بازی با 15 دقیقه تاخیر شروع شد که دلیلش کاملا روشن بود. فیروزخان نمی‌خواست مقابل استقلال روی نیمکت بنشیند و قلعه‌نویی هم او را قسم داد که این کار را بکند. گویا فقط سرمربی جدید تیم بود که می‌توانست سرمربی قدیم را به درون پیست بیاورد. بعد از مدتی کوتاه خودش به سوی نیمکت حریف رفت تا همه چیز ختم به خیر شود ولی کدورت‌ها همچنان پایدار بود. صادق ورمزیار که بعد از آمدن کادر فنی جدید، کینه‌ای عجیب از این کادر به دل گرفته بود و حتی با صمد مرفاوی هم درگیر شده بود نتوانست یا نخواست با قلعه‌نویی روبرو شود و به همین دلیل وقتی هیات آبی به جایگاهشان برگشتند به سوی نیمکت آبی‌ها نرفت تا نشان دهد هنوز هم‌تیمی‌های قدیم را نبخشیده است. پیروز قربانی هم که در زمان حضور کریمی در استقلال نیمکت‌نشین شده بود به سمت نیمکت صبا نرفت تا کریمی در کنفرانس مطبوعاتی بعد از بازی بگوید نمی‌دانم چرا نیامد. شاید دلش نخواست به طرف نیمکت ما بیاید اما من به ختم پدرش رفتم و به او تسلیت گفتم تا کینه‌ای بین ما نباشد.
با شروع بازی مشخص شد قلعه‌نویی روی درزهای دفاعی حریف چقدر حساب باز کرده است.صبا که پیش از این بازی عنوان بهترین خط دفاعی لیگ برتر را از آن خود کرده بود در این بازی کمی آسیب‌پذیر نشان داد و در هر دو موقعیت مسلم استقلال تسلیم شد تا بهترین خط حمله لیگ برتر در برابر بهترین خط دفاعی لیگ موفق نشان دهد. این پیروزی در حالی به دست آمد که بهترین گلزن استقلال در این روزها روی سکوها نشسته بود. آرش برهانی که 60 هزار تماشاگر حاضر در ورزشگاه آزادی او را بارها تشویق کردند، به دلیل 3 اخطاره بودن نمی‌توانست در این بازی به میدان برود و البته این برای او خیلی هم خوب بود چون او می‌توانست با استراحت کامل به بازی هفته 24 مقابل آبی اهواز فکر کند.
قلعه‌نویی وقتی تیمش در هر نیمه گل زد و 2 بر صفر از صبا پیش افتاد احتیاط نکرد. چون می‌ترسید همان اتفاقی که در جام ملتها او را گرفتار کرد این بار در عرصه باشگاهی همه چیز را از او بگیرد. او در تعویض‌ها هم درست عمل کرد و جباری و علیزاده را در حالی وارد زمین کرد که در نتیجه بازی، برتر از حریف بود و به طور منطقی باید بازی را کنترل می‌کرد. اگرچه صبا در ادامه بازی یکی از دو گل میزبان را پاسخ داد اما آنقدر توان نداشت که بازی را به تساوی بکشاند تا 3 امتیاز شیرین این بازی به آبی‌های تهرانی برسد.
برتری استقلال در آمارهای این بازی مشخص کرد دست سرنوشت در رقم زدن تیم پیروز این بازی اصلا اشتباه نکرده است. استقلال با این برد خود را از دیگر مدعیان جدا کرد. ذوب، سپاهان و پرسپولیس همه متوقف شدند یا شکست خوردند تا آبی‌ها با این برد در صدر جدول تنها شوند.
در کنفرانس آخر بازی اتفاقات جالب، کم نبود. امیر قلعه‌نویی، کریمی را الگویش در مربیگری معرفی کرد و گفت کریمی در بدترین شرایط تیم را تحویل گرفت و تیم را تا پای فینال جام حذفی آورد. در حقیقت او استقلال را آسیایی کرد. سرمربی آبی‌ها حرف دیگری هم زد که البته فوق‌العاده مشکوک بود: «من باید از آقای عزیز محمدی تشکر کنم که برنامه‌ریزی لیگ برتر را به این صورت دقیق درآورد‌ه‌اند.»
صحبت‌های قلعه‌نویی البته واکنشی متقابل را در پی نداشت و کریمی آن طور که قلعه‌نویی گفته بود جواب نداد و تنها گفت امیر از دوستان سابق من است؛ اما سرمربی قمی‌ها که بر خلاف صحبت‌های پیش از بازی که گفته بود نمی‌خواهد مقابل استقلال قرار بگیرد، در جریان بازی حسابی بر سر بازیکنان خودی و غیر خودی داد زده بود، در این کنفرانس هر چه تیر در ترکش داشت نثار احمد صالحی داور بازی و همین طور بازیکنانش کرد و گفت داور آنقدر بد کار کرد که فکر نمی‌کنم داور داربی ایرانی باشد. بازیکنان من هم آنقدر بد بازی کردند که نمی‌دانم به چه کسی باید شکایت کنم. از مهاجمان تیم و فریدون فضلی که مرا مجبور کرد تعویضش کنم تا دروازه بان تیم که یک ساعت دستش را روی توپ گذاشته بود و دور توپ می‌چرخید و آخر هم باعث شد یکی از بی‌ریخت‌ترین گل‌های لیگ برتر ثبت شود!