فرهاد مجیدی با حضور در خانه قلعه نویی به قصد تسلی دادن به او در غم درگذشت مادرش، نشان داد که راه و رسم جوانمردی را می داند.
مجیدی
یکی از بهترین بازیکنان تاریخ باشگاه استقلال است. او در آخرین سال های
فوتبالش، آرزو داشت که با بازی در استقلال از فوتبال خداحافظی کند. هم از
این رو به ایران بازگشت تا در تیم محبوبش توپ بزند.
اما بازگشت او
به ایران، مصادف شد با حضور امیر قلعه نویی در استقلال. قلعه نویی که آمد،
راه بر مجیدی بسته شد و علیرغم حمایت تماشاگران استقلال از مجیدی، ژنرال
آبی ها حاضر نشد مجیدی را به تیم خود راه دهد.
یاس
مجیدی از کوتاه آمدن قلعه نویی، سرانجام به خداحافظی او از فوتبال
انجامید. قلعه نویی چند روز نیز، مجیدی را با طعنه و کنایه، بی تعصب خواند.
ولی با این حال، جفای قلعه نویی به مجیدی، موجب بی اعتنایی مجیدی به او در
سوگ مادرش نشد.
به فرهاد مجیدی، بی تردید انتقاداتی وارد است اما
او نشان داده است که جاه طلب و کینه توز نیست. فوتبال برای او، بیشتر بازی
ای لذت بخش بود تا ابزار رسیدن به شهرت و مقام. او هیچ گاه برای بازی کردن
در تیم ملی، به روش های غیراخلاقی روی نیاورد.
امسال هم در
استقلال وقتی که سرمربی تیم او را نمی خواهد، جنجال راه نینداخت و به آب و
آتش نزد. بزرگوارانه خداحافظی کرد و رفت؛ همان طور که بزگوارانه و بی حرص و
آز، از تیم ملی خداحافظی کرده بود.
بزرگواری و جوانمردی و کلاس شخصیتی فرهاد مجیدی، ستودنی است.